22/11/1963 του Stephen King
της Μαρίας Γκίνη
Ο συγγραφέας
Ο Στίβεν Έντγουιν Κινγκ γεννήθηκε το 1947 στο Πόρτλαντ της πολιτείας του Μέιν των ΗΠΑ. Έχοντας γράψει πάνω από πενήντα μυθιστορήματα και διακόσια διηγήματα, αναγνωρίζεται παγκοσμίως ως ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς βιβλίων θρίλερ και τρόμου. Τα βιβλία του έχουν πουλήσει συνολικά περισσότερα από 350 εκατομμύρια αντίτυπα και πολλά από αυτά έχουν γίνει κινηματογραφικές ταινίες, τηλεοπτικές σειρές και κόμικς. Έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις για το έργο του, ανάμεσα στις οποίες το Διεθνές Βραβείο Φαντασίας, τα βραβεία Bram Stoker, Locus, O. Henry, Hugo και άλλα, και έχει τιμηθεί για το σύνολο του έργου του με τον τίτλο του Μεγάλου Μαιτρ από την Ένωση Συγγραφέων Τρόμου αλλά και από την Ένωση Συγγραφέων της Αμερικής (2007). Το 2003 το Εθνικό Ίδρυμα Βιβλίου των ΗΠΑ τού απένειμε το Μετάλλιο Διακεκριμένης Συνεισφοράς στα Αμερικανικά Γράμματα, ενώ το 2015 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα με το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών.
Οι ιστορίες του Κινγκ αφορούν συχνά σε καθημερινούς ανθρώπους, που βιώνουν φρικιαστικά και συνήθως υπερφυσικά γεγονότα. Ωστόσο έχει γράψει και έργα τα οποία δεν περιείχαν καθόλου ή έστω ελάχιστα υπερφυσικά στοιχεία, όπως οι νουβέλες Το πτώμα (The Body) και το Shawshank Redemption.
Ένα από τα βασικότερα γνωρίσματα στα μυθιστορήματα τρόμου του Κινγκ είναι το γεγονός ότι ο τρόμος καραδοκεί πίσω από εν πολλοίς τετριμμένα και καθημερινά πράγματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι αρκετοί πρωταγωνιστές στα έργα του είναι συγγραφείς ή έχουν συγγραφικές τάσεις. Πρόκειται για διχασμένες συχνά προσωπικότητες, που κατά κανόνα είναι αρνητικά φορτισμένες.
Όταν ο Στίβεν ήταν μόλις δύο ετών, το 1949, ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένειά του, και έτσι η μητέρα του αναγκάστηκε να μεγαλώσει μόνη της τον ίδιο και τον μεγαλύτερο αδερφό του, τον Ντέιβιντ. Μετά βίας μπορούσε να θρέψει την οικογένειά της με ευκαιριακές εργασίες και μετακόμιζε συχνά.
Ο Στίβεν Κινγκ έγραψε τις πρώτες του ιστορίες ήδη στην ηλικία των επτά ετών. Στον κινηματογράφο παρακολουθούσε συχνά ταινίες επιστημονικής φαντασίας, απ” όπου προέρχεται και η προτίμησή του για τις ιστορίες τρόμου. Σε ηλικία δεκατριών ετών βρήκε μια κούτα γεμάτη με ανολοκλήρωτα χειρόγραφα του πατέρα του, κυρίως ιστορίες επιστημονικής φαντασίας και τρόμου. Στο αυτοβιογραφικό του έργο On Writing γράφει ότι αυτό λειτούργησε για εκείνον ως μια καθοριστική εμπειρία. Στην ηλικία των δεκαεννιά ετών εξέδωσε την πρώτη του ιστορία I was a Teenager Grave Robber στο περιοδικό Comics Review.
Από το 1966 έως το 1970 ο Κινγκ σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Μέιν με υποτροφία. Αμέσως μετά την αποφοίτησή του ξεκίνησε να διδάσκει στο Χάμπτον του Μέιν ως καθηγητής αγγλικών. Το εισόδημά του, όμως, ήταν χαμηλό για να μπορέσει να συντηρήσει την οικογένειά του, λόγος για τον οποίο εργαζόταν τα βράδια ως σιδερωτής σε κατάστημα με πλυντήρια. Έτσι, του έμενε μόνο ελάχιστος ελεύθερος χρόνος, τον οποίο χρησιμοποιούσε για να γράφει μικρές ιστορίες. Αν και τα κατάφερνε πού και πού να πουλήσει κάποιες από αυτές, δεν μπορούσε να εξασφαλίσει το εισόδημά του με τη συγγραφή. Ήδη πριν από την επιτυχία του, ο Κινγκ έγραφε αρκετά μυθιστορήματα, τα οποία ωστόσο δεν είχαν γίνει αποδεκτά από τους εκδότες. Αργότερα τα δημοσίευσε επεξεργασμένα χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Ρίτσαρντ Μπάχμαν (Richard Bachman).
Από τη ζωή του συγγραφέα δεν έλειψαν οι δυσκολίες. Ο Στίβεν Κινγκ ξεκίνησε από πολύ νωρίς να πίνει και κατέληξε, αρχικά χωρίς να το συνειδητοποιήσει, στον αλκοολισμό, ενώ αργότερα ξεκίνησε να παίρνει και ουσίες, όπως αναβολικά και κοκαΐνη. Από το 1985 ο Κινγκ δεν ήταν μόνο εξαρτημένος από το αλκοόλ, αλλά και από την κοκαΐνη. Με τη βοήθεια της γυναίκας του, των φίλων του και μιας θεραπείας μπόρεσε να ξεπεράσει τις εξαρτήσεις του στις αρχές του 1990.
Σήμερα, ο συγγραφέας ζει στο Μπάνγκορ του Μέιν με τη σύζυγό του, τη μυθιστοριογράφο Τάμπιθα Κινγκ.
22/11/63 – Η υπόθεση
Ο τριανταπεντάχρονος καθηγητής Αγγλικής φιλολογίας Τζέικ Έπινγκ ζει ήσυχα στο Λίσμπον Φολς του Μέιν. Είναι ένας εργένης, τον οποίο η αλκοολική πρώην σύζυγός του εγκατέλειψε για έναν άλλον άντρα. Ώσπου μια μέρα δέχεται ένα απροσδόκητο τηλεφώνημα από τον φίλο του Αλ, ο οποίος του εκμυστηρεύεται ότι στο εστιατόριό του υπάρχει μία πύλη στον χρόνο που οδηγεί σε μια συγκεκριμένη μέρα του 1958. Ο Αλ κάνει στον Τζέικ μια παράξενη και μάλλον παράλογη πρόταση: να γυρίσει στο παρελθόν και να προσπαθήσει να αποτρέψει τη δολοφονία του Κένεντ
Ο Τζέικ έχει πολλούς λόγου να δεχτεί. Κι έτσι ξεκινάει μια καινούρια ζωή ως Τζορτζ Άμπερσον στον κόσμο του Αϊζενχάουερ και του Έλβις, όπου τα αμερικανικά αυτοκίνητα είναι τεράστια, τα κορίτσια φοράνε σοσόνια και το κάπνισμα επιτρέπεται παντού.
Σε αυτόν τον κόσμο ο Τζον Κένεντι είναι ακόμη ένας νέος γερουσιαστής. Ο Τζέικ παρακολουθεί τον Λη Χάρβεϊ Όσβαλντ, και προσπαθεί να καταστρώσει ένα σχέδιο για την εξόντωσή του έως τις 22/11/63. Το παρελθόν, όμως είναι πεισματάρικο, δεν του αρέσουν οι αλλαγές. Είναι ένας μηχανισμός που εμποδίζει τις μεγάλες αλλαγές. Έτσι, ο Τζέικ έρχεται αντιμέτωπος με εξωφρενικές καταστάσεις, λες και όλο το σύμπαν είναι εναντίον του. Μέσα σε όλη αυτή την ανασφάλεια, την αγωνία και την αβεβαιότητα, ο Τζέικ κάνει φίλους και ερωτεύεται παράφορα μια βιβλιοθηκάριο. Και τότε δημιουργούνται διάφορα διλήμματα, τα οποία ο καθηγητής καλείται να αντιμετωπίσει. Στο Ντάλας το παρελθόν γίνεται ασφυκτικά αγωνιώδες και ο ρους της ιστορίας μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή.
Γενικές πληροφορίες
Το 22/11/63 είναι ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας με ιστορικά στοιχεία, που εκδόθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 2011 και έγινε γρήγορα bestseller. Μάλιστα, έμεινε στη λίστα των New York Times Best Seller για 16 εβδομάδες.
James Franco και Sarah Gadon στο 22.11.63 (2016)
Σύμφωνα με τον ίδιο τον συγγραφέα, εμπνεύστηκε το συγκεκριμένο μυθιστόρημα αρκετά χρόνια πριν εκδώσει το πρώτο του βιβλίο Carrie (1974). Ωστόσο θεώρησε ότι για ένα ιστορικό μυθιστόρημα απαιτούνταν περισσότερη έρευνα από αυτή που ήταν πρόθυμος να κάνει εκείνη την περίοδο, καθώς και μεγαλύτερο συγγραφικό ταλέντο από αυτό που διέθετε.
Η πρωτοτυπία του βιβλίου έγκειται στον ρομαντισμό που διαθέτει, γεγονός πρωτόγνωρο για τα έργα του Κινγκ. Επίσης, στα προηγούμενα έργα του, η καθημερινότητα διακόπτεται από κάποιον ανομολόγητο τρόμο. Στο 22/11/63 η καθημερινότητα εμπεριέχει τον τρόμο, που είναι πραγματικός και οικείος, και από τον οποίο κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει: πρόκειται για τον χρόνο.
Η κριτική μου
Το 22/11/63 είναι ένα βιβλίο τόσο ρεαλιστικό, που σε κάνει να σκέφτεσαι το ενδεχόμενο ο συγγραφέας να έχει όντως πρόσβαση σε μια πύλη του χρόνου. Οι περιγραφές της εποχής είναι πολύ παραστατικές, και ο συγγραφέας – ο οποίος ήταν παιδί εκείνη την περίοδο- προβάλλει μια πειστική εικόνα της εποχής, ειδικά σε κοινωνικό επίπεδο. Δεν διστάζει μάλιστα να κατακρίνει και να σχολιάσει καυστικά τις κοινωνικές ανισότητες. Οι σελίδες του βιβλίου, παρόλο που είναι πολυάριθμες και πυκνογραμμένες, φεύγουν πετώντας.
Θέμα προς συζήτηση: Το φαινόμενο της πεταλούδας
Μικρά γεγονότα μπορούν να έχουν μεγάλες, τεράστιες επιπτώσεις. Η κεντρική ιδέα είναι ότι το πέταγμα μιας πεταλούδας στην Κίνα μπορεί σαράντα- ή τετρακόσια- χρόνια αργότερα να προκαλέσει τυφώνα στο Περού και αυτό μου προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προβληματισμό.
Σημεία που μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση
- Ξεκίνησα, λοιπόν, θυμίζοντας στον εαυτό μου εκείνη την παλιά συμβουλή: Μην κοιτάζεις πίσω. Ποτέ μην κοιτάς πίσω. Πόσες φορές το λένε αυτό μέσα τους οι άνθρωποι ύστερα από μια εξαιρετικά καλή ( ή εξαιρετικά κακή) εμπειρία; Συχνά, υποθέτω. Και συνήθως η συμβουλή πάει χαμένη. Οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι για να κοιτάζουν πίσω. Γι’ αυτό μπορούμε και γυρίζουμε το κεφάλι μας.
- Με βρήκε να κάθομαι στο μπροστινό δωμάτιο και να ακούω τα φαντάσματα ανθρώπων που ήταν ακόμα ζωντανοί. Είχαν πολλά να πουν.
- Η Σέιντι με το ασημάδευτο πρόσωπο.
Αυτή ήταν το σπίτι και η πατρίδα μου.
