Στιγμιότυπα αναγνωστικής ανταπόκρισης στα Διόδια
Γρετσίστα Ελπίδα
Το απόσπασμα που αναφέρεται στις πανελλήνιες εξετάσεις μού έκανε εντύπωση, γιατί, παρόλο που εκτυλίσσεται πολλά χρόνια πριν, συνεχίζει να είναι κάτι που μας απασχολεί έντονα ακόμα και σήμερα. Πιο συγκεκριμένα, το άγχος για τις πανελλήνιες και η αγωνία που επικρατεί την ώρα της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων που περιγράφεται στο απόσπασμα είναι παρόμοια με αυτό που έχω βιώσει κοντά σε οικεία πρόσωπα που περίμεναν τα αποτελέσματα των εξετάσεων αυτών. Επιπλέον και ως μαθήτρια που δεν έχει δώσει ακόμα πανελλήνιες μπορώ να ταυτιστώ με τους ήρωες, αφού η αγωνία αυτή υπάρχει έντονη σε όλο το λύκειο και, βέβαια, φαντάζομαι ότι κορυφώνεται τη μέρα των αποτελεσμάτων, όπως τονίζεται και στο κείμενο.
Σολομωνίδου Ουρανία
Το απόσπασμα που αναφέρεται στις σχέσεις ενός εκ των ηρώων της ιστορίας με τους γονείς του μού κέντρισε έντονα το ενδιαφέρον, μιας και αποτυπώνεται έντονα η ένταση και η πίεση που βιώνουμε τα παιδιά αυτής της ηλικίας από τους γονείς. Ειδικότερα, το άγχος για καλούς βαθμούς και την επίτευξη των μελλοντικών στόχων, είναι κάτι που ανησυχεί τα παιδιά και τους γονείς, οι οποίοι θέλουν ένα καλό μέλλον για τα παιδιά τους. Οι καυγάδες και οι εντάσεις είναι έντονο χαρακτηριστικό της ηλικίας αυτής. Πολλές φορές ακόμα οι γονείς έχουν υψηλές προσδοκίες για τα παιδιά τους, λόγω των ανεκπλήρωτων επιθυμιών που είχαν νεότεροι, προκαλώντας έτσι μεγαλύτερο άγχος και πίεση σε αυτά. Οι στερεοτυπικές βλέψεις τους, που θέλουν τα παιδιά να εισαχθούν σε ένα καλό πανεπιστήμιο ή μια καλή σχολή, στερούν αρκετά συχνά την ελευθερία των παιδιών και βάζουν εμπόδιο στα όνειρά τους.
Ξυθάλη Νάντια
Καθ’ όλη την έκταση του κειμένου είναι αισθητή η παρουσία του ραδιοφωνικού σταθμού. Μπορεί να μην εξυπηρετεί κάποιο σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής, αλλά μου ήταν ιδιαίτερα αγαπητός. Παραδόξως, αυτό το συνειδητοποίησα μόνο όταν διάβασα τη φράση «Ήταν η τελευταία εκπομπή του Δημήτρη του ’94». Ό,τι και να συνέβαινε στους χαρακτήρες ο σταθμός ήταν πάντα εκεί, και η λήξη του έκανε τα πάντα να γίνουν ξαφνικά αληθινά. Ένιωσα απερίγραπτη ανακούφιση όταν διάβασα ότι τελικά θα συνεχιστεί από τον Άρη. Απ’ ό,τι φαίνεται ούτε εγώ ούτε οι χαρακτήρες δεν μπορέσαμε να αποδεχτούμε το τέλος του ραδιοφωνικού σταθμού.
