Άρθρο της μαθήτριας της Γ Λυκείου Γρατσωνίδου Αγγελικής
Είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι η Ευρώπη αποτελεί έναν κήπο με πολλά διαφορετικά λουλούδια. Όλα μεταξύ τους είναι τόσο ξεχωριστά και διαφορετικά, ταυτόχρονα όμως τόσο απαραίτητα και αναγκαία για τη διαμόρφωση και την επίτευξη ενός αρμονικού και όμορφου συνόλου. Η Ευρώπη, λοιπόν, εκτός από τη συγχώνευση διαφορετικών πολιτισμών και λαών, αποτελεί ταυτόχρονα και σημείο αναφοράς για τους ανθρώπους όλου του πλανήτη που μοιράζονται κοινούς στόχους και αρχές. Αυτό το άρθρο αναφέρεται στις αρχές με τις οποίες θα μπορούσε να οικοδομηθεί ένα κοινό ευρωπαϊκό μέλλον και κατά πόσο ο θεσμός του σχολείου μπορεί να σταθεί αρωγός σε αυτό το εγχείρημα.
Αρχικά, η ένωση της Ευρώπης είναι μία δημοκρατική ένωση που στηρίζεται στην αρχή του «εκλέγειν και εκλέγεσθαι» ανεξάρτητα από την όποια μορφή έχει το δημοκρατικό πολίτευμα της κάθε χώρας μέλους. Με τη θεμελίωση των σχέσεων των ευρωπαϊκών λαών στη δημοκρατία και τον διάλογο επέρχεται η ισότητα και η ισονομία μεταξύ αυτών. Με αυτόν τον τρόπο καλλιεργείται η αποδοχή για το διαφορετικό και επιτυγχάνεται ο πλουραλισμός.
Επιπλέον, κοινή επιδίωξη για όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς πρέπει να είναι η ανάπτυξη των γραμμάτων, των επιστημών και των τεχνών. Άλλωστε η Ευρώπη κατάφερε με τον Διαφωτισμό να αποτινάξει τον θρησκευτικό σκοταδισμό και τη μισαλλοδοξία του μεσαίωνα και να υιοθετήσει την ανεξιθρησκία, την πνευματική ανεκτικότητα, το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των λαών και την πίστη στην απεριόριστη δυνατότητα προόδου του ανθρώπου. Σήμερα η κατάσταση μπορεί να έχει βελτιωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, ωστόσο, η ύπαρξη κάθε μορφής ανισότητας, αδικίας και καταπάτησης δικαιωμάτων αποτελεί μελανό στίγμα των κοινωνιών μας και πρέπει να εξαλειφθεί.
Το εκπαιδευτικό σύστημα και ειδικά το σχολείο που αποτελεί θεσμό κοινωνικοποίησης και μάθησης ενός παιδιού, οφείλει να συμβάλλει με τον δικό του τρόπο στην οικοδόμηση του κοινού αυτού ευρωπαϊκού μέλλοντος, εφόσον αποτελεί σημαντικό πυλώνα διάπλασης της προσωπικότητας και του κώδικα ηθών του νέου ανθρώπου. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω της προώθησης των νέων σε δημιουργικές δραστηριότητες που θα έχουν το στοιχείο της συνεργασίας μεταξύ των σχολείων και των μαθητών των ευρωπαϊκών χωρών. Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά θα μπορούσαν να συνεργάζονται για την επίτευξη ενός κοινού στόχου με παιδιά διαφορετικών πολιτισμικών αντιλήψεων, δείχνοντας πως όλοι όσο διαφορετικοί και να είναι, μπορούν να έχουν κοινούς στόχους και επιδιώξεις. Τα σχολεία θα μπορούσαν να προωθήσουν τους μαθητές τους να εγγραφούν σε ευρωπαϊκά προγράμματα ανταλλαγής με στόχο να έρθουν σε επαφή ομάδες ατόμων με διαφορετικό πολιτισμικό και κοινωνικό υπόβαθρο, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να συναντηθούν και να γνωρίσουν την κουλτούρα και τα γνωρίσματα άλλων χωρών. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα οι νέοι να παραμερίσουν τις διαφορές τους και να επικεντρωθούν σε αυτό που τους ενώνει, την αγάπη για τη μόρφωση και την παιδεία.
Συνοψίζοντας, οι αρχές στις οποίες θα μπορούσε να στηριχτεί ένα κοινό ευρωπαϊκό μέλλον είναι η θεμελίωση το σχέσεων σε δημοκρατικές αξίες και επιδίωξη ανάπτυξης των γραμμάτων και των τεχνών. Το σχολείο θα μπορούσε να συμβάλλει σε αυτό το εγχείρημα με την εφαρμογή προγραμμάτων ανταλλαγών μαθητών και μέσω αυτού, στη κατανόηση διαφορετικών πολιτισμικών υπόβαθρων. Έτσι, με την ουσιαστική ένωση των νέων της Ευρώπης θα είναι πιο εύκολη η οικοδόμηση ενός κοινού ευρωπαϊκού μέλλοντος.