Συνέντευξη από τη μουσικοθεραπεύτρια Πωλίνα Κάβουρα και τη λογοθεραπεύτρια Ελένη Βουζανίδου

amimoni

Πριν λίγο καιρό, επισκεφτήκαμε το κέντρο ημερήσιας φροντίδας ‘Αμυμώνη’ με σκοπό να γνωρίσουμε και να παρουσιάσουμε το κέντρο και τις δράσεις τους αλλά κυρίως για να ευαισθητοποιηθούμε και να ευαισθητοποιήσουμε τους αναγνώστες μας γύρω από το θέμα «άτομα με αναπηρίες». Εκεί συναντήσαμε και τις θεραπεύτριες του Κέντρου, Πωλίνα Κάβουρα και Ελένη Βουζανίδου, μουσικοθεραπεύτρια και λογοθεραπεύτρια αντίστοιχα και συζητήσαμε μαζί τους.

Πόσα παιδιά φιλοξενείτε περίπου στην Αμυμώνη και τι ηλικίας είναι;

Τα παιδιά είναι 15 και οι ηλικίες τους κυμαίνονται από 7-20 χρονών.

Το προσωπικό που απασχολείται στην Αμυμώνη σε ποιές ειδικότητες ανήκει;

Διάφοροι θεραπευτές όπως λογοθεραπευτής, εργοθεραπευτής, μουσικοθεραπευτής, φυσιοθεραπευτής, ειδικός οπτικής διέγερσης και ύστερα παιδοψυχίατρος που είναι και η κεφαλή της διεπιστημονικής ομάδας, παιδοψυχολόγος, κοινωνική λειτουργός. Ακόμα έχουμε την ειδική παιδαγωγό, τους φροντιστές που περιποιούνται τα παιδιά και κάνουν και ειδικό έργο που αφορά την αυτονομία τους, τους γυμναστές και συγκεκριμένα τη γυμνάστρια ειδικής φυσικής αγωγής. Το υπόλοιπο προσωπικό δεν σχετίζεται εξ ολοκλήρου με τη θεραπεία και είναι το διοικητικό συμβούλιο, οι εθελοντές, η γραμματέας, ο οδηγός, οι καθαριστές, ενώ ακόμα στο κέντρο κάνουν πρακτική και αρκετοί φοιτητές των προγραμμάτων Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Ποιά είναι η θέση στην οποία εργάζεστε εσείς και ποια τα καθήκοντα που έχετε καθημερινά;

Π.Κ.: Είμαι μουσικοθεραπεύτρια, η επιστήμη μου ασχολείται με την ένωση μουσικής και θεραπείας και βοηθά να βελτιώσει, να αποκαταστήσει και να διατηρήσει κάποιος ψυχική και σωματική υγεία. Χρησιμοποιώ ζωντανή μουσική έτσι ώστε να προάγονται κάποιοι θεραπευτικοί στόχοι που έχουν τεθεί για τα άτομα που συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Στην Αμυμώνη κάθε παιδί συμμετέχει σε δύο συνεδρίες, ατομικά και ομαδικά.

Ατομικά: Επειδή το κάθε παιδί έχει διαφορετικές ικανότητες και στόχους, τα προγράμματα είναι εξατομικευμένα. Για παράδειγμα, κάποιο παιδί μπορεί να έχει διάσπαση προσοχής ή πρόβλημα αυτοέκφρασης και η συγκεκριμένη δραστηριότητα προσπαθεί να το βοηθήσει να αντιμετωπίσει το συγκεκριμένο πρόβλημα. Η μουσικοθεραπεία είναι ιδιαίτερα αγαπητή για τα παιδιά αλλά και για τους θεραπευτές κυρίως όμως για τα παιδιά αφού έχουν προβλήματα όρασης και η μουσική τους βοηθά να εκφραστούν.

Ομαδικά: Λαμβάνονται και πάλι υπόψη οι ιδιαιτερότητες του κάθε παιδιού όμως στόχοι είναι η ανάπτυξη της επικοινωνίας, της αλληλεπίδρασης και των κοινωνικών δεξιοτήτων, καθώς και της ενίσχυσης της αίσθησης του «ανήκειν».

Χρησιμοποιούνται απλά όργανα που μπορούν να χειριστούν τα παιδιά και δουλεύεται ο οπτικοαουστικός συντονισμός. Επίσης υπάρχει και μια ώρα της αλληλεπίδρασης μια φορά την εβδομάδα όπου συμμετέχουν όλα τα παιδιά και το προσωπικό.

Ε.Β.: Εργάζομαι ως λογοθεραπεύτρια του κέντρου και το κομμάτι της δουλείας μου σχετίζεται με την αντιμετώπιση προβλημάτων λόγου, κατάποσης, μάσησης και αναπνευστικών προβλημάτων. Όπως και στη μουσικοθεραπεία η θεραπεία είναι εξατομικευμένη και δε νγίνονται ομαδικές συνεδρίες παρά μόνο δυαδικές όταν τα παιδιά μπορούν να συνεργαστούν ή όταν υπάρχουν κοινοί στόχοι. Κυρίως όμως η θεραπεία γίνεται ατομικά. Το κάθε παιδί έχει διαφορετικές ανάγκες που περιστρέφονται κυρίως γύρω από τα προβλήματα σίτισης. Εκτός όμως από αυτά τα προβλήματα γίνεται και προσπάθεια στα παιδιά που έχουν λόγο για να τον εμπλουτίσουν, να αποκαταστήσουν κάποια φωνήματα και να βελτιώσουν τη ροή της ομιλίας τους. Στα παιδιά που δεν έχουν λόγο βρίσκονται εναλλακτικές μέθοδοι επικοινωνίας όπως κινήσεις με τα χέρια. Συνολικά, ό,τι δουλεύεται στο κέντρο στοχεύει στην καθημερινότητα των παιδιών, ώστε να βοηθηθούν και αυτά και οι γονείς τους.

Ποιες είναι οι ιδιαίτερες ανάγκες των παιδιών που φοιτούν στην Αμυμώνη; Πώς αντιμετωπίζετε τις δυσκολίες που προκύπτουν όταν προσπαθείτε να καλύψετε τις ανάγκες τους;

Π.Κ. Τα παιδιά της Αμυμώνης έχουν πολλαπλές αναπηρίες. Κοινό στοιχείο είναι ότι όλα έχουν προβλήματα όρασης, είτε παντελή απουσία όρασης είτε υπολειπομένη και κάποια πρόσθετη αναπηρία που ποικίλει από νοητικές δυσκολίες μέχρι εγκεφαλική παράλυση. Οι δυσκολίες που προκύπτουν αντιμετωπίζονται μέσω της συζήτησης, δηλαδή η δουλειά γίνεται σε συλλογικό επίπεδο σε συνεργασία με τη διεπιστημονική ομάδα. Έτσι γνωρίζουμε καλύτερα τις δυνατότητες των παιδιών και ξέρουμε τι ακριβώς να κάνουν σε περιπτώσεις που δεν αφορούν το αντικείμενό μας. Υπάρχει λοιπόν μια κοινή γραμμή έτσι ώστε να νιώθουν τα παιδιά ασφάλεια στο χώρο και με όλα τα πρόσωπα.

Νιώθετε ικανοποιημένες από τη δουλειά που προσφέρετε;

Π.Κ.: Είμαστε ικανοποιημένες από τον εαυτούς μας όμως δεν επαναπαυόμαστε συνεχώς ενημερωνόμαστε για να γίνουμε καλύτερες στο αντικείμενό μας. Αυτό μας κρατά σε εγρήγορση γιατί θέλουμε πάντα να προσφέρουμε το καλύτερο στα παιδιά για να μη κουράζονται και να μη βαριούνται. Απαιτούνται νέες προσεγγίσεις για να μη γίνονται μηχανικά και χωρίς δημιουργικότητα οι δραστηριότητες αφού επαναλαμβάνονται για πολλά χρόνια.

Θεωρείτε όταν βοηθάτε αυτά τα παιδιά ότι κάνετε περισσότερο εθελοντισμό ή βιοπορισμό;

Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. Πιστεύουμε ότι μέσα από την εργασία μας στο σύλλογο προσφέρουμε στην κοινωνία και παράλληλα ζούμε κιόλας. Επιβιώνουμε. Είναι ένα λειτούργημα από το οποίο ζούμε, όπως όλοι. Είναι αρκετά εθελοντική η δουλειά μας. Δεν μπορείς να το δεις ως κανονική εργασία, δηλαδή να πληρώνεσαι στο τέλος του μήνα και να τελειώνει εκεί. Δενόμαστε πολύ με τα παιδιά. Είναι εντελώς διαφορετικό από μία δουλειά γραφείου, διότι εδώ έχεις να κάνεις με αξιολάτρευτα παιδιά. Και στο τέλος γίνεται τρόπος ζωής με αποτέλεσμα να αλλάζει καθοριστικά ο τρόπος σκέψης.

Σας είναι δύσκολο να εργάζεστε σε αυτό το περιβάλλον;

Όχι, διότι δημιουργείται μεγάλη χαρά, ικανοποίηση, συναίσθημα. Ικανοποιούμαστε από το αποτέλεσμα της δουλειάς μας παρόλο που τα «μαθήματα» που κάνουμε μαζί τους προχωρούν με αργούς ρυθμούς. Χαιρόμαστε με τις εκφράσεις των παιδιών, τα οποία πλέον μας εμπιστεύονται, και με τις αντιδράσεις των παιδιών. Καταλαβαίνω όμως ότι σε κάποιον που δεν έχει συνηθίσει αυτόν το χώρο, φαντάζει δυσάρεστο και δύσκολο. Όμως δεν είναι. Εμείς δεν το βιώνουμε έτσι, διότι αν δεν το βιώνεις εσύ ο ίδιος ευχάριστα αδυνατείς να προσφέρεις και να κάνεις σωστά και με αποτελεσματικότητα τη δουλειά σου.

Έχετε βρεθεί ποτέ σε αμήχανη θέση, επειδή προσβάλατε άθελά σας κάποιο από τα παιδιά;

Ποτέ δεν έχουμε βρεθεί σε παρόμοια θέση, διότι δεν έχουμε προσβάλλει ποτέ κάποιο από τα παιδιά.

Πόσο υπεύθυνη είναι η δουλειά σας λαμβάνοντας υπόψη σας ότι προσέχετε παιδιά τα οποία δεν μπορούν να δουν και να μετακινηθούν εύκολα;

Πολύ μεγάλη είναι η ευθύνη. Για αυτό το λόγο θα πρέπει να είμαστε εξειδικευμένοι στη δουλειά μας. Λεπτό προς λεπτό πρέπει να είμαστε δίπλα στα παιδιά. Ειδικότερα όταν παραλαμβάνουμε ένα παιδί από την τάξη του θα πρέπει να μην σκεφτόμαστε κάτι άλλο και να είμαστε συγκεντρωμένοι, γιατί εμείς έχουμε την ευθύνη για το παιδί τη συγκεκριμένη στιγμή.

Σε κλίμακα δυσκολίας από το 0 έως το 10, πόσο θα βαθμολογούσατε τη δουλειά σας;

Δεν θα μπορούσαμε να βαθμολογήσουμε τη δυσκολία της δουλειάς μας. Είναι μία καθημερινή πρόκληση. Δεν είναι δύσκολη, διότι πλέον την έχουμε συνηθίσει και έχουμε γίνει ένα με αυτή.

Μπορείτε να μας πείτε ένα περιστατικό από τη δουλειά σας που δεν θα ξεχάσετε ποτέ;

Είναι διάφορες φράσεις και εκφράσεις παιδιών. Είναι ευτυχία για εμάς να βλέπουμε τα παιδιά μετά από μία δύσκολη ημέρα να χαμογελάνε και να αισθάνονται ευτυχισμένα. Νιώθουμε χαρούμενοι με διάφορες εκφράσεις των παιδιών από μία τυπική αγκαλιά μέχρι κάτι που δεν περιμένεις να ακούσεις από αυτά όπως «σε αγαπώ πιο πολύ από το εαυτό μου». Ή όταν σε αντιλαμβάνονται και καταλαβαίνουν ποιος τους χαιρετάει από ένα απλό «γεια». Επιπλέον, όταν τα παιδιά λείπουν από το σύλλογο αρκετές μέρες, όπως δύο μέρες μετά από ένα Σαββατοκύριακο, μας δημιουργεί ανυπέρβλητα θετικά συναισθήματα επειδή τους έλειψε η θεραπεία στην Αμυμώνη. Τέλος μας χαρίζουν χαρά οι εκφράσεις παιδιών μετά από μία εκδρομή εκτός του χώρου της Αμυμώνης.

Οι άλλοι άνθρωποι εκτιμούν το έργο που προσφέρετε;

Εννοώντας το γενικότερο κοινωνικό σύνολο δεν το γνωρίζουμε. Δεν μας ενδιαφέρει μάλιστα. Αυτό όμως οφείλεται στην λιγοστή πληροφόρηση του κοινού σχετικά με το σύλλογο και τις προσπάθειες της Αμυμώνης. Σίγουρα όμως οι γονείς των παιδιών εκτιμούν πολύ τη δουλειά και την προσπάθεια των υπαλλήλων.

Τα παιδιά, κατά τη γνώμη σας, διασκεδάζουν όταν βρίσκονται στο χώρο του συλλόγου σας;

Τα παιδιά διασκεδάζουν πάρα πολύ ενώ βρίσκονται στο χώρο της Αμυμώνης. Εμείς φροντίζουμε τους στόχους που θέτουμε ως θεραπευτές στα παιδιά να τους πραγματοποιούμε με παιχνίδια και διάφορους άλλους ευχάριστους τρόπους ώστε να διασκεδάζουν και να νιώθουν άνετα.

 

Σχολιάστε

Top