Αντώνης Τσαπατάκης: Μαθήματα ζωής

imagesLNC0V7KT

Μπούρας Αντώνης Β3, Τερζίδης Αλέξανδρος Γ3

Αποσπάσματα από τη συνέντευξη θα βρείτε στην ιστοσελίδα του σχολείου

https://youtu.be/ZuHoG6w_0Jk

https://youtu.be/DsLlzXLENPo

2Στην επίσκεψή μας στο Ολυμπιακό Μουσείο, μας δόθηκε η ευκαιρία να πάρουμε συνέντευξη από τον Παραολυμπιονίκη υγρού στίβου, Αντώνη Τσαπατάκη. Κατάγεται από τα Χανιά και ξεκίνησε να κολυμπάει από μικρή ηλικία, μόλις 5 ετών. Ασχολείται 23 χρόνια με την κολύμβηση, Στην αρχή ασχολούνταν με το πόλο και η ομάδα του στέφθηκε 3 φορές πρωταθλήτρια Ελλάδος παίδων εφήβων και νέων . Ωστόσο, το 2006 έπαθε ένα σοβαρό ατύχημα με τη μηχανή του, που ανέτρεψε τα δεδομένα στη ζωή του. Το 2009 ξεκίνησε ξανά τον πρωταθλητισμό στην κολύμβηση και είχε τόσο μεγάλες επιτυχίες, που κατέκτησε 3 χρυσά μετάλλια και κατέρριψε 2 Πανελλήνια ρεκόρ, με ελάχιστη προπόνηση. Το αγώνισμα με το οποίο ασχολείται είναι τα 100 μέτρα πρόσθιο, στο οποίο κατέκτησε την 4η θέση στην Παραολυμπιάδα του Λονδίνου του 2012.1

Έχουν περάσει 10 χρόνια από την ημέρα κατά τη διάρκεια της οποίας, άλλαξε ριζικά η ζωή του κι ο Αντώνης Τσαπατάκης μας μιλά για το ατύχημά του :

“Μέσα από τα λάθη σας, να μαθαίνετε. Έκανα και εγώ λάθος με το να πιστέψω, ότι είμαι πολύ καλός οδηγός. Δεν σας είπα, ότι είχα τροχαίο ατύχημα. Τράκαρα με τη μηχανή μου. Υπερεκτίμησα τις ικανότητές μου και πίστεψα ότι είμαι καλός οδηγός. Βέβαια, λόγω της ηλικίας. Ήμουν στα 18 τότε, είναι λογικό σε αυτή την ηλικία να υπάρχει όλη αυτή η ενέργεια. Οι υποδείξεις που θα λαμβάνετε από τους γονείς σας, δεν είναι για άλλο λόγο. Δε θέλουν να σας ελέγξουν, δε θέλουν να σας προσβάλλουν. Μην το παίρνετε σα διαταγή. Θα το πάρετε, σαν υπόδειξη γιατί, θέλουν το καλό σας.” [...]

Πώς επηρεάστηκαν οι κοινωνικές σας συναναστροφές μετά το ατύχημα που είχατε;

“Νομίζω ότι πολλαπλασιάστηκαν, και μάλιστα περισσότερο από ό,τι νόμιζα. Ήρθαν πολλοί άνθρωποι στο νοσοκομείο, όταν είχα χτυπήσει, με τους οποίους μέχρι τότε λέγαμε απλά ένα γεια. Ήμασταν γνωστοί, ήρθαν όμως στο νοσοκομείο, μου κάνανε παρέα, με βοήθησαν να κάθομαι στο καρότσι, με κάναν βόλτες έξω. Άνθρωποι που στο μέλλον έγιναν φίλοι μου, πραγματικοί φίλοι μου. Δεν είχαμε καμία επαφή πιο πριν.”

Μετά το ατύχημα η πρώτη σκέψη σας ήταν: θα ξεκινήσω προπονήσεις, ή δεν ήσασταν σε διάθεση;

Αν από την αρχή που μου είπαν ότι θα μείνω ανάπηρος, δεν έβαλα τα κλάματα. Παραδόξως δεν συνέβη σε μένα. Σε μένα συνέβη το απρόοπτο, το ότι ήθελα να βγω έξω. Έλεγα «Άντε να τελειώνουμε, να πάμε να πιούμε κάνα καφέ έξω. Να πάω βόλτα με τους φίλους μου.» Δεν το έβλεπα, σε κάνα δύο μήνες θα γίνω καλά…”

Οι σκέψεις σας για την ζωή άλλαξαν;3

“Βέβαια, γιατί στα δεκαοκτώ πίστευα ότι στη ζωή είναι σημαντικά άλλα πράγματα. Όταν θα πάτε στο σπίτι, θέλω να κοιτάξετε λίγο στο λεξικό την έννοια της λέξης «ματαιοδοξία» και να τη θυμάστε πάντα στη ζωή σας αυτή τη λέξη, όχι ως παράδειγμα προς μίμηση αλλά ως παράδειγμα προς αποφυγή. Να βρείτε τη σημασία αυτής της λέξης και θα καταλάβετε πολλά πράγματα. Θα καταλάβετε το μεγαλύτερο λάθος του ανθρώπου – δεν έχει σημασία αν είναι ενήλικας ή παιδί. Μέσα από την έννοια αυτής της λέξης θα καταλάβετε ότι η ζωή είναι κάτι το μοναδικό και δεν αξίζει να τη συνδυάζουμε με υλικά αγαθά.”

Έπειτα, τον ρωτήσαμε για τον αντίκτυπο του ατυχήματος στη ζωή του:
Πιστεύετε ότι μετά το ατύχημα αρχίσατε να αγαπάτε πιο πολύ τον εαυτό σας και να τον σέβεστε πιο πολύ;

“Ναι, ναι, ναι και ναι.”
Προπονηθήκατε από μόνος σας το 2009 που ξεκινήσατε τη κολύμβηση ή σας ανέλαβε κάποιος προπονητής;
Όπως σας είπα πριν ήρθε ο προπονητής μου στο σπίτι, γνωστός της οικογενείας ήταν τότε και είπε στην μητέρα μου, αν μπορεί να έρχεται να με παίρνει από το σπίτι να με βάζει στην πισίνα και να εξασκούμαι λίγο. Βέβαια, οι γονείς μου ήξεραν ότι «το ‘χω» ακόμα, οπότε ήθελαν με έναν πονηρό τρόπο να με βάλουν ξανά στη δράση.”

 

Πριν από το ατύχημα για πόσο χρονικό διάστημα, έχετε ασχοληθεί με το πόλο; Σκοπεύατε να κάνετε πρωταθλητισμό σε αυτό;

Βέβαια, από την αρχή που ξεκίνησα να κολυμπάω στα 5 όχι, αλλά στα 10 που αρχίζει η αγωνιστική προπόνηση ναι. Είχα ασχοληθεί με τον πρωταθλητισμό… Είχα πάει σε πανελλήνιο πρωτάθλημα, είχα βγει 10ος; Κάπου εκεί… σε αυτή την κατάταξη. Είχα κάνει, θυμάμαι τότε μόνο ελεύθερο, δεν έκανα πρόσθιο και πεταλούδα όπως κάνω τώρα. Και μετά το 2000, ήμουν Α’ Λυκείου ή Γ’ Γυμνασίου, τότε ξεκίνησα το πόλο. Είχαμε στεφθεί 3 φορές πρωταθλητές Ελλάδος. πανπαίδων, εφήβων και νέων.

Προβλέπατε να ακολουθήσετε μία καριέρα, είτε στο κολύμπι ή στο πόλο;

Κοιτάξτε κατά τη διάρκεια που έπαιζα πόλο με Πανελλήνιες εξετάσεις πέρασα στη σχολή Αστυφυλάκων. Θεωρούσα ότι η προπόνησή μου θα μπει σε δεύτερη μοίρα,. Βέβαια… και στη σχολή, όταν ήμουνα έκανα προπονήσεις τα απογεύματα, πήγαινα στο κολυμβητήριο. Ήμουνα τότε στο Ρέθυμνο. Πήγαινα πρώτα στο Ρέθυμνο, κολυμπούσα έκανα προπόνηση βέβαια δε περίμενα ποτέ να φτάσει η ζωή μου σε ένα τέτοιο σημείο. Το να φτάσω στο Ολυμπιακούς και τους Παραολυμπιακούς αγώνες, δε το περίμενα ποτέ! Είναι κάτι για το οποίο, αισθάνομαι περήφανος, κυρίως για τον εαυτό μου

Στη συνέχεια, ο Αντώνης Τσαπατάκης μας μίλησε για το πώς μπορούσε να συνδυάζει το σχολείο με τον αθλητισμό.

Το άθλημα που κάνετε σας εμπόδισε στην επίδοσή σας στο σχολείο; “Ναι, είχε πολλές επιπτώσεις στα μαθητικά μου χρόνια, γιατί παλιά κάναμε έξι η ώρα το πρωί προπόνηση και έπρεπε στις οκτώ να ήμουν στο σχολείο. Φανταστείτε ότι πήγαινα οκτώ και τέταρτο στο σχολείο, ίσα-ίσα την προσευχή προλάβαινα και μετά νύσταζα τόσο πολύ, γιατί ήμουν κουρασμένος, που πρώτη ώρα δεν άντεχα και με έπαιρνε ο ύπνος. Και μετά το απόγευμα που είχα διάβασμα, τι να προλάβω να διαβάσω – επτά η ώρα έπρεπε να είμαι στο γυμναστήριο και να κάνω προπόνηση, γιατί στις εννιά είχαμε προπόνηση ξανά.”

Οι γονείς σας είχανε καμία αντίρρηση στο άθλημα, που είχατε παραμελήσει το σχολείο και κάνατε συνέχεια προπόνηση;

‘’Όταν είχανε κάτι πιο απτό, που μπορούσαν να καταλάβουν ότι κάνω κάτι, προσπαθώ και βγαίνω πρωταθλητής, όλο αυτό καμιά φορά το ενδιαφέρον εξισώνεται. Δηλαδή το αντιλαμβάνονται ως περισσότερο σημαντικό οι γονείς το να είσαι καλός αθλητής, γιατί θα σε βοηθήσει και μετέπειτα στη ζωή σου στο να βρεις κάποια δουλειά πάνω σε αυτό. Θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει το ίδιο ενδιαφέρον και για την πορεία σου στο σχολείο και για την πορεία σου στον αθλητισμό, όταν συνδυάζεις και τα δύο.”

untitledΝαι, όμως κάτι μπορεί να το αγαπάς περισσότερο, όπως εσείς την κολύμβηση.

“Αυτό θα το πάρεις απόφαση εσύ, το τι θα κάνεις στη ζωή σου. Αλλά θεωρώ ότι το σχολείο είναι όχι μόνο για να βρούμε δουλειά στο μέλλον. Το σχολείο είναι η βάση για να ζήσετε καλά εσείς, για να ξέρετε να αντιμετωπίσετε διάφορες καταστάσεις, οι οποίες μπορεί να χρειαστεί να έχετε κάποια εμπειρία και κάποια εξυπνάδα ή να θυμάστε κάποια ιστορία από την ιστορία που σας μαθαίνουν στο σχολείο, κάποια παραβολή, έτσι ώστε να σας κάνει να ξεπεράσετε μια κακή κατάσταση.”
Ύστερα, μας παρουσίασε το σημερινό του πρόγραμμα, όσον αφορά την προπόνησή του:

Μήπως μπορείτε να μας περιγράψετε το πρόγραμμα ενός Παραολυμπιονίκη και τί κάνει για να είναι σε φόρμα;

“Θα σας πω για το δικό μου βέβαια, γιατί κάθε πρόγραμμα είναι καθαρά υποκειμενικό. Ο κάθε άνθρωπος δουλεύει διαφορετικά. Στη δικιά μου περίπτωση, έχω προπόνηση κάθε μέρα στις 9:00 έως 11:30 περίπου. Μετά το μεσημέρι 15:00 – 16:00, πάω στο γυμναστήριο, όπου κάνω 2 ώρες περίπου προπόνηση. Μετά γυρίζω, έχω τα φαγητά μου, τη διατροφή μου και γύρω στις 23:00 κοιμάμαι, γιατί σηκώνομαι 7:00 το πρωί, για να φάω, να έχω χωνέψει και να πάω στη προπόνηση. Όλα αυτά βέβαια, γίνονται σε συνδυασμό με τη διατροφή μου.. η διατροφή είναι πολύ αυστηρή, κάνω περίπου εφτά γεύματα τη μέρα. Μη φανταστείτε ότι είναι μόνο κρέας, είναι φρούτα, 2 κυρίως γεύματα, γάλα και τα λοιπά.”

Πόσες φορές τη βδομάδα κάνετε προπόνηση;

“Κάνω από Δευτέρα έως Σάββατο. Κυριακή είναι ελεύθερη.”

Είναι πρόγραμμα Ολυμπιονίκη αυτό;

“Ναι, θεωρητικά. Βέβαια, μέσα στην προπόνηση υπάρχουν εντάσεις, αναλόγως τη μέρα, σπριντ, αντοχή, βάρη, 4 φορές την εβδομάδα στο γυμναστήριο, διατάσεις, εννοώντας ανοίγματα. Όλα αυτά.”

Αργότερα, του κάναμε μερικές ερωτήσεις για τα σχέδιά του για τους προσεχείς Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας και για τα περαιτέρω:

Ποια είναι τα σχέδιά σας για τους Παρα-ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο το προσεχές φθινόπωρο;

“Είμαι σε μια ηλικία που πιστεύω ότι με παίρνει ακόμα για μία Παραολυμπιάδα, το σίγουρο είναι ότι αυτή τη στιγμή προσπαθώ να φτιάξω το επαγγελματικό μου μέλλον, δηλαδή να βρω κάποια δουλειά ή να κάνω κάτι δικό μου, στο οποίο είμαι ακόμα λίγο στο ψάξιμο, αλλά για τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα κολυμπάω ακόμα.”

Αισθάνεστε ότι προετοιμαστήκατε επαρκώς για τους Παραολυμπιακούς του Ρίο, τώρα το προσεχές φθινόπωρο;

“Δεν έχει τελειώσει ακόμα η προετοιμασία, έχουμε σχεδόν, ακόμα 5 μήνες μέχρι τον Αύγουστο. Απλά φέτος αυτή τη χρονιά, θεωρώ ότι είμαι πιο δυνατός. Είναι να χτίζεις βάσεις δηλαδή, τα προηγούμενα χρόνια εμπειρίας μου, είναι η βάση για να μπορέσω αυτή τη στιγμή να κάνω πιο δυνατή προπόνηση. Δεν θα μπορούσα να κάνω τόσο δυνατή προπόνηση αν ξεκινούσα προπόνηση φέτος ή πέρσι, ας πούμε.”

Αφού τελειώσει η καριέρα σας ως πρωταθλητής σκοπεύετε να συνεχίσετε την κολύμβηση σε προσωπικό επίπεδο ή για κάποια άλλη θέση (δηλαδή ως προπονητή, ας πούμε);

“Σε προσωπικό επίπεδο σίγουρα θα το συνεχίσω. Είναι κάτι το οποίο μου κάνει καλό, είναι κάτι που δεν μπορώ να ζήσω, πιστεύω, τρεις μέρες χωρίς νερό, χωρίς να μπω στην πισίνα και αν μου δοθεί η ευκαιρία και να πιστεύω εγώ, κυρίως, ότι έχω τις δυνατότητες να διδάξω κάποιον, θα το κάνω.”

 

 

Σχολιάστε

Top