Με την τσάντα στους ώμους

Κουτσουράς Κωνσταντίνος Β2

Ο φανατισμός στα γήπεδα είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται σε όλες τις χώρες του κόσμου. Δυστυχώς η κατάσταση δε διαφέρει στα ελληνικά γήπεδα. Αν και η νομοθεσία είναι αυστηρή και τα μέτρα ασφάλειας στα γήπεδα της Ελλάδας έχουν αναβαθμιστεί, συνεχίζουν να συμβαίνουν τέτοιου είδους περιστατικά.

Μια σπίθα αρκεί για να φέρει την καταστροφή. Ένα λάθος σφύριγμα από τον διαιτητή, μία βρισιά από έναν παίκτη ή έναν οπαδό ή ακόμα κι ένα σκληρό μαρκάρισμα το οποίο μπορεί να είναι μέσα στα όρια του επιτρεπτού κατά 90% γίνεται αιτία ενός καυγά με βίαια επεισόδια. Ένα βίαιο επεισόδιο μπορεί να σημαίνει συμπλοκή μεταξύ οπαδών , ρίψη κροτίδων ή χημικών που πολλές φορές οδηγεί σε σοβαρούς τραυματισμούς. Οι συνέπειες για τις ομάδες είναι η επιβολή προστίμων, η μείωση βαθμών αλλά και η διεξαγωγή των αγώνων χωρίς θεατές.

Ποιος όμως είναι ο βασικότερος παράγοντας της δημιουργίας των βιαιοτήτων μέσα στο γήπεδο;

Σημαντικό ρόλο παίζει οπωσδήποτε η φύση του αθλήματος. Σε αθλήματα στα οποία η νίκη στηρίζεται στη δεξιότητα π.χ. στην ενόργανη και ρυθμική γυμναστική ή στα αθλήματα  που οι αθλητές αγωνίζονται ο ένας μακριά του αλλού π.χ. στην κολύμβηση, στο τένις, στους δρόμους, ή στις ρίψεις η επιθετική συμπεριφορά είναι ανύπαρκτη ή ελάχιστη.      Αντίθετα σε αθλήματα που στηρίζονται στο δυναμισμό και οι αθλητές έρχονται σε άμεση σωματική επαφή τότε η παραγωγή βίας είναι  αναπόφευκτη.Εδώ πρέπει να πούμε ότι οι κανονισμοί κάθε αθλήματος παίζουν καθοριστικό ρόλο για την αποφυγή βιαιοτήτων.

Την ευθύνη γι’ αυτά τα φαινόμενα πολλές φορές έχει και το κράτος το οποίο θα πρέπει να πάρει τα απαραίτητα μέτρα για να αποφεύγονται τέτοια επεισόδια. Ένας άλλος πάρα πολύ σοβαρός λόγος για την επιθετική συμπεριφορά αθλητών και θεατών είναι τα ΜΜΕ.

Οι λύσεις και οι προτάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος της βίας στα γήπεδα είναι πάρα πολλές και αρκετές μπορούν να είναι άμεσα εφαρμόσιμες. Όμως τίποτα δεν θα γίνει εάν πρώτα αυτοί  που ασχολούνται  επαγγελματικά με τον αθλητισμό δεν διδάξουν στους αθλητές
και  στους μαθητές μας τα Ολυμπιακά ιδεώδη και τις ηθικές αξίες. Όλα πρέπει να αρχίσουν από τον παιδικό, ερασιτεχνικό αθλητισμό να αποκτήσουν τουλάχιστον οι   άμεσα εμπλεκόμενοι παιδεία. Και μετά να στραφούμε στους αρμόδιους
πολιτειακούς φορείς : τοπικές ενώσεις, διαιτησία, ΕΠΟ, αστυνομία , Τύπο, κ.λπ.