Προσεγγίζοντας το έργο «Το κορίτσι με το Μαργαριταρένιο Σκουλαρίκι» του Γιοχάνες(Γιαν) Βερμέερ σε συνδυασμό με την Ωδή στη Χαρά

Ο Γιαν Βερμέερ σπούδασε ζωγραφική υπό τον Κάρελ Φαμπριτιους. Το 1653 εντάχθηκε στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά και ανέλαβε το ρόλο του προέδρου το 1662 και το 1670. Άτολμος και κακός επιχειρηματίας, πέθανε νέος, αφήνοντας άπορη τη χήρα του με οχτώ παιδιά. Είχε ξεχαστεί σχεδόν εντελώς μέχρι το 1860, όταν τον ανακάλυψαν ξανά και έργα του μέχρι τότε είχαν αποδοθεί σε άλλους καλλιτέχνες αναγνωρίστηκαν ως δικά του.

Ειδικευόταν σε μικρούς πίνακες οικιακών σκηνών που ξεχώριζαν χάρη στην προοπτική και την έξυπνη χρήση του φωτός για τη δημιουργία διακριτικών αποχρώσεων, άλλα και χάρη στο γεγονός ότι(κάτι ασυνήθιστο για την εποχή) τα άτομα που απεικονίζονται φαίνονται απασχολημένα με τον εαυτό τους.

Μόνο καμία σαρανταριά πίνακες έχουν αποδεδειγμένα αποδοθεί σε εκείνον, αλλά είναι αρκετά για να τον καθιερώσουν σαν έναν από τους πρωτότυπους και ευρηματικούς ζωγράφους της εποχής του. Θεωρείται δεύτερος μόνο μετά τον Ρέμπραντ.

Ο πίνακας

Στο αποκορύφωμα της καριέρας του φιλοτεχνούσε κυρίως γυναίκες να διαβάζουν γράμματα, να παίζουν μουσικά όργανα ή να στολίζονται με κοσμήματα. Ο Βερμέερ έψαχνε τρόπους να εκφράζει μία εσωτερική αρμονία στην καθημερινή ζωή, κατά κύριο λόγο μέσα στα όρια ενός μικρού δωματίου.

Ένα από αυτούς τους πίνακες είναι και «Το Κορίτσι με το Μαργαριταρένιο Σκουλαρίκι». Έχοντας διάφορα ονόματα κατά τη διάρκεια των αιώνων, έγινε γνωστή με τον σημερινό της τίτλο στα τέλη του 20ού αιώνα από το μεγάλο μαργαριταρένιο σκουλαρίκι που φορούσε η κοπέλα. Το έργο βρίσκεται στη συλλογή του Μαουριτσχάους στη Χάγη από το 1902 και αποτελεί αντικείμενο διαφόρων λογοτεχνικών έργων. Το 2006, το ολλανδικό κοινό το επέλεξε ως τον πιο όμορφο πίνακα στις Κάτω Χώρες.

Σύμφωνα με του περισσότερους ιστορικούς τέχνης, απεικονίζει την 16χρονη κόρη του ζωγράφου, Μαρία, που έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές ως μοντέλο σε άλλους πίνακες του. Ωστόσο υπάρχουν φήμες πως το κορίτσι του πίνακα δεν είναι άλλη από την 16χρονη υπηρέτρια του Γιοχάνες, Γκριέτ, με την οποία ο ζωγράφος είχε ζήσει έναν θυελλώδη, αλλά μάλλον πλατωνικό έρωτα λόγω της μεγάλης διαφοράς ηλικίας τους.

Η εκδοχή αυτή έχει γυριστεί και στην μεγάλη οθόνη, με πρωταγωνίστρια την Σκάρλετ Γιόχανσον. 

Τα συναισθήματά μου

Όταν κοιτάζω το κορίτσι του πίνακα, σκέφτομαι ότι είναι ένα όμορφο κορίτσι και αισθάνομαι θαυμασμό και χαρά που τη βλέπω. Αισθάνομαι, επίσης, ξάφνιασμα με την τόση απλότητα της ομορφιάς της αλλά ταυτόχρονα μου δημιουργείται και το συναίσθημα της λύπης. Νομίζω ότι κατά βάθος είναι ένα λυπημένο κορίτσι.

Κάτι ανάλογο αισθάνθηκα για το τραγούδι που άκουσα (Ωδή στη Χαρά). Μου προκάλεσε χαρά αλλά και μου φάνηκε και λίγο λυπητερό μαζί. Δε ξέρω γιατί!

 

ΠΗΓΕΣ:

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%BF_%CE%BA%CE%BF%CF%81%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B9_%CE%BC%CE%B5_%CF%84%CE%BF_%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CE%BF_%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BA%CE%B9

https://www.culturenow.gr/h-istoria-piso-apo-ton-pinaka-koritsi-margaritarenio-skoylariki-toy-vermeer/