Τσάρλι Τσάπλιν

Βιογραφία

Ο Τσάρλς Σπένσερ «Τσάρλι Τσάπλιν» γνωστός και ως «Σαρλό» γεννήθηκε στις 16 Απριλίου του 1889 στο Λονδίνο και πέθανε στις 25 Δεκεμβρίου του 1977 στην Ελβετία σε ηλικία 88 ετών.

Ο Τσάρλι Τσάπλιν ήταν ηθοποιός, σκηνοθέτης και συνθέτης και απέκτησε μεγάλη φήμη στην εποχή του βουβού κινηματογράφου.

Τα παιδικά του χρόνια δεν ήταν τόσο ευτυχισμένα όσο θα πίστευε κανείς. Μετά το χωρισμό των γονιών του πέρασε τη νηπιακή του ηλικία ανάμεσα σε  μπουλούκια θεατρίνων συνοδεύοντας τη μητέρα του στις περιοδείες σε όλη την αγγλική  επικράτεια. Όταν όμως έμεινε ορφανός η ζωή του έγινε πολύ δύσκολη. Για να κερδίσει το μεροκάματο του σχεδίαζε χορευτικά  στους δρόμους του Λονδίνου. Σε ηλικία των 8 ετών ήταν ήδη επαγγελματίας ηθοποιός.

1

Στην Αμερική υπέγραψε συμβόλαιο με μια εταιρία που είχε διάσημους κωμικούς. Γύρισε συνολικά 35 ταινίες μικρού μήκους στις οποίες ήταν παραβάτης των κανόνων, έτοιμος για καυγά. Σε αυτές τις ταινίες διαμόρφωσε τη φιγούρα του «Σαρλό» με το στενό σακάκι, το μικρό καπέλο, το μουστάκι και το περπάτημα του πιγκουίνου.

Η παγκόσμια  καταξίωση  του  ήρθε μέσα από τις μεγάλου μήκους ταινίες όπως οι Μοντέρνοι καιροί, ο μεγάλος δικτάτωρ, τα φώτα της πόλης και άλλες.

Λόγω των αριστερών του πεποιθήσεων ταξίδεψε στο Λονδίνο και έμεινε οριστικά εκεί. Στην Αμερική ταξίδεψε μόνο μια φορά για να το 1972 για να παραλάβει το Τιμητικό Όσκαρ για την προσφορά του  στην έβδομη τέχνη κερδίζοντας το μεγαλύτερο χειροκρότημα στην ιστορία των βραβείων.

Το 1995 ο Τσάρλι Τσάπλιν ψηφίστηκε ο καλύτερος ηθοποιός στην ιστορία του κινηματογράφου.

 Τα έργα του

Ο Τσάρλι Τσάπλιν έχει παίξει σε πολλές ταινίες. Κάποιες δημοφιλής κάποιες οχι. Η πρώτη του ταινία ήταν η ‘’Making a living’’ το 1914.

 Ταινίες που εντυπωσίασαν:

➔  ‘’Ο Χρυσοθήρας’’, βγήκε το 1925. Μ’ αυτήν την ταινία ο Τσάρλι ήθελε να τον θυμούνται.

Είναι μια κωμωδία. Η ταινία επανεκδόθηκε το 1942. Βγήκε υποψήφια για Όσκαρ.

➔  ‘’Το τσίρκο’’ , γυρίστηκε το 1928. Ήταν μια από τις καλύτερες ταινίες, ταυτόχρονα και μη πολύ δημοφιλής.

➔  ‘’Τα φώτα της Πόλης’’ , ταινία του 1931 με φόντο το οικονομικό Κραχ της Αμερικής, είναι μια ξεκαρδιστική κωμωδία και ταυτόχρονα μια αστική παραβολή για την κοινωνική αδικία.

➔  ‘’Μοντέρνοι καιροί’’ , ταινία του 1936. Διαδραματίζεται στην οικονομική κρίση του 1929, στην βιομηχανική περίοδο. Η ταινία αποτελεί ένα σχόλιο πάνω στην απεγνωσμένη εύρεση εργασίας.

➔  ‘’Ο  μεγάλος Δικτάτωρ ‘’, του 1940. Η ταινία ήταν η 1η ομιλουσα ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν. Γυρίστηκε στην αυγή του 2ου παγκοσμίου πολέμου. Ο Τσάπλιν έκανε 2 ρόλους τον κουρέα και τον Δικτάτορα.

4

Κάποιες ταινίες που έπαιξε ακόμη ήταν :

  • Μία γυναίκα από το Παρίσι ,1923
  • Ο κύριος Βερντού ,1947
  • Τα φώτα της ράμπας ,1927
  • Ένας βασιλιάς στην Νέα Υόρκη ,1957

Βουβός Κινηματογράφος: Ορισμός και ιστορία

Ο όρος βουβός κινηματογράφος χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις ταινίες που δεν είχαν ηχητικούς διαλόγους. Οι διάλογοι γίνονται μέσω παντομίμας που συνοδεύονταν από μουσική.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1890 έως τα τέλη της δεκαετίας  του 1920 ένας πιανίστας ή μια μικρή ορχήστρα  έπαιζε μουσική και συνόδευε τις ταινίες. Η ορχήστρα έπαιζε είτε μουσικές συνθέσεις είτε από αυτοσχεδιασμό. Αν και την εποχή εκείνη δεν υπήρχε τεχνολογία για τον συγχρονισμό του ήχου με την ταινία, η μουσική θεωρούνταν ουσιαστικό μέρος της προβολής.

Επομένως η «βουβή» ταινία χρησιμοποιείται συνήθως ως ιστορικός όρος για να περιγράψει μια εποχή του κινηματογράφου πριν την εφεύρεση του συγχρονισμένου ήχου.

Η «νέα» τέχνη είχε φοβερή απήχηση  στο κοινό. Σε όλο τον κόσμο γυρίστηκαν έργα που παραμένουν σημαντικά έως και σήμερα.

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

Ο Τσάρλι Τσάπλιν ήταν μία σπουδαία προσωπικότητα. Κατά τη διάρκεια της ζωής του είπε κάποια σοφά λόγια οπου  μέσω αυτών, διακρίνονται πολλά στοιχεια για τον χαρακτήρα και τον τρόπο σκέψης του.

Κάποια από αυτά είναι τα παρακάτω :

1) Η απλότητα είναι δύσκολο πράγμα για να πετύχεις

2) Η ζωή μπορεί να είναι θαυμάσια αν δεν φοβάσαι. Το μόνο που χρειάζεται είναι θάρρος, φαντασία … και λίγη ζύμη.

3) Η ζωή σε περιγελά όταν είσαι δυστυχισμένος. Η ζωή σου χαμογελά όταν είσαι ευτυχισμένος. Αλλά η ζωή σου υποκλίνεται όταν κάνεις άλλους ευτυχισμένους.

4) Αφήστε μας να προσπαθήσουμε για το αδύνατο.  Σε όλη την ιστορία, τα μεγάλα επιτεύγματα έγιναν με την επίτευξη αυτού που φαινόταν αδύνατο.

5) Το πρόβλημα με τον κόσμο είναι ότι όλοι σιχαινόμαστε τους εαυτούς μας.

6) Δεν θα δεις ποτέ ένα ουράνιο τόξο αν κοιτάς κάτω.

7) Ο καθρέφτης είναι ο καλύτερός μου φίλος, γιατί όταν κλαίω, δεν γελάει ποτέ.

8) Η απελπισία είναι ναρκωτικό. Νανουρίζει και παρασύρει το μυαλό στην απάθεια.

9) Σκεφτόμαστε πάρα πολύ και αισθανόμαστε πολύ λίγο.

10) Το πιο θλιβερό πράγμα που μπορώ να φανταστώ είναι να συνηθίσεις στην πολυτέλεια

11) Περισσότερο από εξυπνάδα, χρειαζόμαστε καλοσύνη και ευγένεια.

12) Ο χρόνος είναι ο καλύτερος συγγραφέας. Πάντα γράφει το τέλειο τέλος.

ΠΗΓΕΣ :

Χρυσοβαλάντης Αρμουτσής, Γιάννης Γλυκός, Αναστασία Κατσαούνη, Ζωή Περχανίδου – Στ΄ τάξη

 

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης