Το αρχαίο θέατρο της Δήλου άρχισε να κτίζεται το 314 π.χ. και οι εργασίες τέλειωσαν μετά από 70 χρόνια. Εγκαταλείφθηκε μετά την καταστροφή της Δήλου το 69 π.χ.
Το μνημείο έχει την τριμερή διάρθρωση των ελληνιστικών θεάτρων, δηλαδή αποτελείται από κοίλο, ορχήστρα και σκηνικό οικοδόμημα.
Το κοίλον του θεάτρου χωρίζεται σε δύο διαζώματα τα οποία αποτελούνται από βαθμίδες και χωράνε περίπου 6.500 άτομα.
Υπήρχαν τρεις είσοδοι για να εισέλθει κάποιος στο θέατρο. Οι θεατές έφταναν από τις πλάγιες μεγάλες εισόδους στο επίπεδο της ορχήστρας, ή από τις εισόδους στα άκρα του διαζώματος, αλλά και από μια τρίτη είσοδο στο ψηλότερο σημείο του κοίλου
Το κέντρο του θεάτρου αποτελεί η ημικυκλική ορχήστρα όπου έκλεινε με τη σκηνή και εκεί έπαιζε ο χορός. Η σκηνή ήταν οικοδόμημα ορθογώνιο.
Μπροστά από τη σκηνή έχουμε το προσκήνιο, μια στοά με ύψος 2,67. Εκεί έπαιζαν οι ηθοποιοί.
Δύο υπόγεια περάσματα συνέδεαν τη στοά του προσκηνίου με την ορχήστρα για τις μετακινήσεις των ηθοποιών, αφού δεν έπρεπε να γίνουν αντιληπτοί από το κοινό.
Εντυπωσιακή ήταν και η μεγάλη δεξαμενή του θεάτρου που είναι έργο του 3ου αιώνα π.χ. που είχε μήκος 22,50 και πλάτος 6 μ.
Στο χώρο του θεάτρου σώζονται σήμερα λείψανα βωμών και ιερών, αφιερωμένων στον Διόνυσο, στον Ερμή, στον Πάνα, στην Άρτεμη Εκάτη αλλά και στον Απόλλωνα.
Σήμερα, επισκέψιμη είναι η ορχήστρα αλλά και η περιοχή γύρω από το θέατρο. Το κοίλον δεν βρίσκεται σε καθόλου καλή κατάσταση και επομένως δεν είναι δυνατή η επισκεψιμότητα του. Σώζονται ελάχιστα τμήματα του σκηνικού οικοδομήματος και των εισόδων αλλά και ελάχιστα από τα εδώλια του μνημείου. Πολλά μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη βρίσκονται διάσπαρτα στη γύρω περιοχή.
Πηγές:
Wikipedia
Kathimerini
Ανδρεάνα Μαντζιούρη – Στ΄ τάξη
