Τι είναι τα Λίμερικ – Δημιουργία Λίμερικ από τους μαθητές και τις μαθήτριες της Στ΄ τάξης

Λίμερικ (limerick) ονομάζεται ένα είδος ποίησης, που αποτελείται από μια χιουμοριστική στροφή πέντε στίχων και έχει ομοιοκαταληξία που ακολουθεί τον κανόνα αα-ββ-α, δηλαδή ο 1ος στίχος ομοιοκαταληκτεί με τον 2ο και τον 5ο στίχο και ο 3ος με τον 4ο.

Είναι ποιήματα σύντομα, σατιρικά ή απλώς κωμικά, α-νοηματικά/ά-λογα.
Τα λίμερικ πρωτοδημοσιεύτηκαν στην Αγγλία , με ρίζες  από παραδοσιακές – λαϊκές ποιητικές φόρμες στα 1719. Αναγνωρίστηκαν ως δόκιμο ποιητικό είδος το 1846, με το έργο του Εδουάρδου Λιρ: «Το βιβλίο των ανοησιών»

Στην Ελλάδα, πρώτος που αποπειράθηκε να γράψει λίμερικ είναι ο Γιώργος Σεφέρης. Μάλιστα, πήγε να αποδώσει τον όρο στα ελληνικά με τη λέξη «ληρολόγημα», συνδυάζοντας το όνομα του Λιρ με τη λέξη «λήρος», που σημαίνει τρελή κουβέντα, ασυνάρτητα λόγια. Το 1975 εξέδωσε μια συλλογή από λίμερικ, με τον τίτλο «Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά».

Τα χαρακτηριστικά του Λίμερικ

  • Συνήθως αποτελείται από πέντε στίχους.
  • Ομοιοκαταληκτούν ο πρώτος, ο δεύτερος και ο πέμπτος στίχος μεταξύ τους και ο τρίτος με τον τέταρτο.
  • Ο πρώτος στίχος περιέχει την παρουσίαση του πρωταγωνιστή
  • Στον δεύτερο αποκαλύπτεται η ιδιότητά του.
  • Στον τρίτο και τέταρτο έχουμε την πραγματοποίηση κάποιας ενέργειας ή τι είπε ο κόσμος γι’ αυτή του την ενέργεια.
  • Ο πέμπτος στίχος είναι αφιερωμένος στην εμφάνιση ενός τελικού επιθέτου που χαρακτηρίζει τον πρωταγωνιστή.  Ή  παραλόγου.
Εικόνα2
Τα παιδιά της Στ΄ τάξης φτιάχνουν τα δικά τους Λίμερικ:

Η θεία μου από το Πακιστάν

Πήρε ένα βιβλίο από το Αλβανιστάν

Που γράφει για ένα σουβλάκι

Και για ένα μικρό Μπαμπινάκι

Αχ, αυτή η θεία μου από το Πακιστάν!

Αναστασία Κατσαούνη

 

Υπήρχε μια κυρία στην Αμερική

Που την λέγανε Κική

Και έφτιαχνε σουβλάκια

Για τα καλά παιδάκια

Αυτή η κυρία στην Αμερική

Λουκάς Βογιατζής, Σεβαστή Κουρουτζίδου

 

Ήταν μια πατάτα τηγανιτή

Τόσο νόστιμη και τραγανή

Όμως στο Mcdonalds θα πάω

Και δεν θα περιμένω να φάω

Αυτήν την πατάτα την τηγανιτή

Ζωη Περχανιδου, Κωνσταντινια Δοκα, Αλεξανδρος Κατης, Αλεξανδρος Παρδαλης

 

1.

Ήταν μια κοπέλα η Λυδία

Που ζούσε στην Ινδία

Της άρεσαν τα ψάρια

Με τα πατζάρια

Αχ αυτή η κοπέλα η Λυδία

2.

Ήταν μια κυριούλα

Που κρατούσε μια σακούλα

Καθόταν σε μια ακρίτσα

Τρώγοντας μια pizza

H κυριούλα με την σακούλα

3.

Ήταν μια δασκάλα

Όπου έπινε γάλα

Έκατσε κάτω από τις κερασιές

Και κέρασε κάτι κοπελιές

Η δασκάλα που έπινε γάλα

4.

Ο Γιώργος από το σχολείο

Καθόταν στο τελευταίο θρανίο

Έτρωγε κάτι πορτοκάλια

Που δεν του άρεσαν, ήταν χάλια

Ο Γιώργος στο τελευταίο θρανίο

5.

Μια ομαδάρα ήταν πολύ κλαψιάρα

Έφαγαν όμως μια τρομάρα

Όταν είδαν μια παλάμη

Να κρατάει ένα καλάμι

Η κλαψιάρα η ομαδάρα

6.

Ένα παγωτό δροσερό

Όσο και το κρύο το νερό

Γεύση φράουλα ζητώ

Μα δεν περιμένω να το φάω

Αυτό το δροσερό το παγωτό

7.

Ήρθε μια γριά απ’ το χωριό

Και πήγε στο εστιατόριο

Έσκασε από το πολύ φα’ί’

Για να πάρει ένα κρέας από το σακί

Μια γριά από το χωριό…

Ζωή Περχανίδου

 

1.

Ήτανε μια σωφερίνα

Που ήθελε να γίνει μπαλαρίνα

Έκανε μια πιρουέτα

Και της έφυγε η σιλουέτα

Άχ!Αυτή η τρελή σωφερίνα

2.

Ήταν ένα γεροντάκι

Που έπινε πολύ κρασάκι

Και του έφυγε η μασέλα

Πήγε πάνω στην κοπέλα

Αυτό το ήσυχο γεροντάκι

3.

Πήγα στην Αλβανία

Για να πάρω κάτι βιβλία

Όταν είδα έναν καρχαρία

Που πήρε τα βιβλία

Όταν πήγα στην Αλβανία

4.

Πήγα στον Καναδά

Για να πάρω κάτι αυγά

Πήγα με αεροπλάνο

Αλλά πήγα να πεθάνω

Όταν πήγα στον Καναδά

5.

Όταν πήγα στην Τουρκία

Έκανα μια φασαρία

Και πέταξα ως το φεγγάρι

με μεγάλη χάρη

Όταν πήγα στην Τουρκία

6.

Έκανα μια εργασία

Όταν είδα μια κυρία

Που χόρευε στον δρόμο

Παραδοσιακά και με τον νόμο

Όταν έκανα τη δύσκολη  εργασία

7.

Ήταν ένας ζαχαροπλάστης

Που του έφυγε ο πλάστης

Και έφυγε από το μαγαζί

Σαν καλό παιδί

Αυτός ο απρόσεκτος ζαχαροπλάστης.

Σεβαστή Κουρουτζίδου

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης