ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ γιατί γινόμαστε όλοι σαν τον ΠΙΝΟΚΙΟ?
γιατί λέμε ψέματα ………….. ?
Πρωταπριλιά μια αγαπημένη μου μέρα .Είναι τα γενέθλια της μαμάς μου! Πρωταπριλιά θα μπορούσε να έχει γενέθλια και ο αγαπημένος ήρωας του Κάρλο Κολόντι, ο « ΠΙΝΟΚΙΟ» . Σκαλισμένος από ξύλο κερασιάς, θα έβγαινε, χαρούμενος στους δρόμους για να μοιράσει μικρά αθώα ψέματα στους ανυποψίαστους περαστικούς.
«Ανοίγουν τα σχολεία την Δευτέρα» μας είπε η κυρία Βίκυ!!!
«Γιούπι!!!!» Πανηγυρίσαμε όλοι. Θα γυρίζαμε επιτέλους στο σχολείο. Τέλεια!!!
« Πρωταπριλιά» μας είπε η κυρία. «Ούπς » την πατήσαμε όλοι!!
Αν η ζωή μας ήταν ένα παραμύθι, την Πρωταπριλιά θα «μεγάλωνε» η μύτη μας μέσα από τα δικά μας ψέματα σαν την μύτη της ξύλινης μαριονέτας.
Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες. Λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι Κέλτες, ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα .Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο “κώδικας δεοντολογίας” των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.
Η δεύτερη εκδοχή, που θεωρείται και πιο βάσιμη ιστορικά, θέλει γενέτειρα του εθίμου την Γαλλία του 16ου αιώνα. Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η “1η Απριλίου”. Την χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και Πρωτοχρονιά θεωρούνταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλαιά πλέον, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο.
Στον ελληνικό χώρο το έθιμο πρέπει να ήταν γνωστό από την εποχή των Σταυροφοριών.
Το έθιμο αυτό, όπως ήταν αναμενόμενο, υιοθετήθηκε και στην Ελλάδα με το πέρασμα του χρόνου, αποκτώντας, ωστόσο, μία ελληνική «νότα». Η κεντρική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας.
Στην Κομοτηνή, λέγανε πως την πρωταπριλιά το είχαν σε καλό να γελούν, «για να γίνουν τα κουκούλια τους» ,όταν, βέβαια, είχαν σηροτροφία (εκτροφή μεταξοσκωλήκων).
Στην Τζαντώ της Ανατολικής Θράκης, είχανε, λέει, σε καλό να γελάσουν τον άλλον, για να κάνουν τα δέντρα καρπό. Μα κείνος που ξεγελιόταν το είχε σε κακό όλο το χρόνο θα ήτανε γελασμένος, κι αν ήταν παντρεμένος, θα χήρευέ.
Στην Άνδρο, πάλι, λένε ψέματα την 1η του Μάρτη κι όχι την Πρωταπριλιά
Ένα από τα πιο πετυχημένα αστεία μεγάλης πρωταπριλιάτικης φάρσας, είναι αυτή του δικτύου BBC το 1957. Τότε προβλήθηκε από το δίκτυο αυτό ένα ρεπορτάζ, στο οποίο Ιταλοί γεωργοί μάζευαν μακαρόνια από τα δέντρα που υποτίθεται ότι τα παράγουν.
Το 1995 το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού υποτίθεται ότι ανακοίνωνε ότι κατά τις ανασκαφές του μετρό βρέθηκε ο τάφος του Σωκράτη. Το υπουργείο υποτίθεται ότι έδινε μάλιστα λεπτομέρειες, ενώ σημείωνε ότι βρέθηκαν επίσης ο χιτώνας του ιδίου, αλλά και ίχνη του κώνειου που είχε πιει. Η «είδηση» έκανε το γύρο του κόσμου μέσω των ξένων ειδησεογραφικών πρακτορείων. Πρώτο στην παγίδα του υπουργείου Πολιτισμού έπεσε το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, που μερικές ώρες μετά έσπευδε να ανακαλέσει.
Καλή Πρωταπριλιά !!!!
Κάθε πρώτη του Απρίλη,
ψέματα σκέφτομαι πολλά.
Τους μαζεύω τάχα όλους
να τους δώσω λιχουδιά.
Και όταν όλοι μαζευτούνε
έτοιμοι για να γευτούνε,
τους φωνάζω δυνατά :
Χαρούμενη , Πρωταπριλιά !!
Κι στα πόδια ευθύς το βάζω,
να μην φάω καρπαζιά….!!
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ
Δ2
