Έχουν περάσει δύο μήνες από τότε που έκλεισαν τα σχολεία. Δύο μήνες μπροστά από μία οθόνη, με προβλήματα σύνδεσης, ήχου και διαμοιρασμού οθόνης. Δυο μήνες καθισμένοι σε μία καρέκλα. Κουραστήκαμε πια! Μας λείπουν οι φίλοι μας και το σχολείο. Ανυπομονούμε να επιστρέψουμε στο σχολείο, να δούμε τα πρόσωπα των συμμαθητών και των δασκάλων μας, να σηκώσουμε το δικό μας χεράκι, να γράψουμε στον πίνακα, να βγούμε διάλειμμα, να τρέξουμε και να γελάσουμε. Ανυπομονούμε να παίξουμε στα επιδαπέδια παιχνίδια στην αυλή του σχολείου μας. Ήταν χειμώνας όταν κλείσαμε. Όμως ήρθε η Άνοιξη, φόρεσε τα καλά της, άνθισαν τα λουλούδια αλλά και τα επιδαπέδια παιχνίδια στην αυλή του σχολείου μας ζωντάνεψαν, φόρεσαν κι αυτά την καινούρια φορεσιά τους και μας φωνάζουν: » Μας λείψατε! Περιμένουμε τη μέρα που θα έρθετε να παίξετε μαζί μας» . Κι εμείς χαμογελάμε και σκεφτόμαστε : » Λίγο έμεινε ακόμη… » .
Ευχαριστούμε τη Διευθύντρια και τους γονείς μας που έδωσαν ξανά χρώμα στο σχολείο και στα επιδαπέδια παιχνίδια! Μας αρέσει πολύ να παίζουμε και να μαθαίνουμε σε ένα όμορφο σχολείο!
Μπελτσίδου Στεφανία, Κωνσταντίνος Μηλιάδης
