ΤΟ ΚΑΝΑΡΙΝΙ ΠΟΔΗΛΑΤΟ
Μια εργασία της αδερφής μου ήταν η αιτία να παρακολουθήσω και εγώ μια ταινία που δεν είχε τύχει να δω μέχρι σήμερα.
Ένας νέος δάσκαλος, ο κύριος Άρης, έρχεται με μετάθεση σε ένα δημοτικό σχολείο των Αθηνών, όπου αναλαμβάνει την έκτη τάξη. Πολύ σύντομα ο νέος δάσκαλος θα διακρίνει ένα μαθητή, τον Λευτέρη που είναι ένας «αδύνατος» μαθητής αφού δεν μπορεί ακόμη να διαβάζει, να γράφει, ούτε να κάνει αριθμητικές πράξεις. Ζει αποκομμένος από τους άλλους μαθητές, έχοντας για μοναδική του παρηγοριά το ποδήλατό του.
Σιγά-σιγά, ο δάσκαλος ανακαλύπτει ότι ο Λευτέρης είναι πολύ ευαίσθητο παιδί και καθόλου καθυστερημένο, έχει μάλιστα συναρμολογήσει μόνος το ποδήλατό του. Τότε αντιμετωπίζει διάφορα εμπόδια: τη δυσπιστία του ίδιου του Λευτέρη, την ηττοπάθεια των άλλων δασκάλων, οι οποίοι δεν πιστεύουν ότι μπορεί να γίνει κάτι, την άρνηση των γονέων του Λευτέρη να συνεργαστούν, και την συμπεριφορά των άλλων μαθητών απέναντι στο Λευτέρη, που είναι έως και εχθρική.
Έτσι ο νέος δάσκαλος θα βοηθήσει τον Λευτέρη να ανακαλύψει άλλα χαρίσματα του, ενώ θα του δώσει κίνητρο να προσπαθήσει να μάθει. Τον ενθαρρύνει μέσα από ένα στραπατσαρισμένο, σκισμένο, μουτζουρωμένο βιβλίο και αρχίζει να του κάνει ιδιαίτερα μαθήματα.
Του μαθαίνει ανάγνωση, να κάνει αριθμητικές πράξεις, και τον ορίζει ταμία στην έκθεση σχολικού βιβλίου. Ο Λευτέρης δείχνει να ανταποκρίνεται θετικά. Το γεγονός φτάνει στα αυτιά του Διευθυντή και των άλλων δασκάλων, που όχι μόνο δυσπιστούν, αλλά ενοχλούνται από τις πρωτοβουλίες του νεοδιόριστου δασκάλου και νιώθουν ότι προσπαθεί να τους βγάλει ανίκανους, αφού τόσα χρόνια δεν είχαν καταφέρει τίποτα με το συγκεκριμένο μαθητή.
Κάποια μέρα που ο κύριος Άρης είναι άρρωστος, μπαίνει στην τάξη ο παλιός τους δάσκαλος, ο οποίος ειρωνεύεται το Λευτέρη, που με τη σειρά του τα χάνει, κάνει λάθη στην ανάγνωση και ξαναγίνεται ο περίγελος των συμμαθητών του.
Απελπισμένος εγκαταλείπει το σπίτι του και πηγαίνει στον Πλαταμώνα να συναντήσει τον παππού του.
Ο κύριος Άρης καταφέρνει να τον βρει στην παραλία και προσπαθεί να τον κάνει να ανακτήσει τη χαμένη του αυτοπεποίθηση.
Είναι μια ταινία που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα.
Είναι μια ταινία που με συγκίνησε! Ο Λευτέρης θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε από εμάς, κάποιος που να μην μπορεί να διαβάσει, να μην ξέρει να λογαριάσει, να μην ξέρει να γράφει και ας έχει φτάσει ως την έκτη.
Να νιώθει μόνος, όλοι να τον κοροϊδεύουν, να τον ενοχλούν, να μην τον κάνει παρέα κανείς, οι γονείς του, οι δάσκαλοι του, να τον θεωρούν ‘χαμένη υπόθεση’ και να φτάνει στο σημείο και ο ίδιος να νομίζει ότι είναι ένα τίποτα.
Να μην μπορεί να μιλήσει, να εκφραστεί, να νιώθει ότι είναι ολομόναχος.
Μέσα από την ταινία βλέπεις ότι υπάρχουν και άλλα παιδιά που μπορεί να βιώνουν τα ίδια συναισθήματα με εσένα.
Όμως πάντα υπάρχει κάποιος δίπλα σου για να σε βοηθήσει, ένας δάσκαλος, ένας συμμαθητής σου, ο γονιός σου…
Δεν εγκαταλείπουμε ποτέ και πάντα προσπαθούμε γιατί στο τέλος ο Λευτέρης ήταν ο νικητής, κατάφερε να μάθει να διαβάζει, να γράφει, να λογαριάζει.
Στο τέλος, εσύ θα είσαι ο νικητής!!
Παπαγεωργίου Ιωάννης, Δ2 Τάξη
