Το Λαράνι είναι χωριό του δήμου Γόρτυνας της περιφερειακής ενότητας
Ηρακλείου στην Κρήτη. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 αριθμούσε 191
κατοίκους και 268 κατοίκους το 2001. Απέχει από το Ηράκλειο 37,5 χλμ. Κύρια
ασχολία των κατοίκων είναι η γεωργία και παράγεται σταφίδα, όπως
επίσης λάδι και κτηνοτροφικά φυτά. Ναοί στον οικισμό είναι αυτοί της Κοίμησης
της Θεοτόκου (πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου) και ο νεότερος της Αγίας Τριάδας.
Υπάρχει η Αγία Παρασκευή και ο Άγιος Νικόλαος. Να σημειωθεί ότι δίπλα από την
Κοίμηση της Θεοτόκου υπάρχει ο ναός του Αγίου Γεωργίου.
Ιστορικά στοιχεία Λαρανιού
Το χωριό από την εποχή της Ενετοκρατίας αποτελούνταν από δύο οικισμούς, κάτι
που ισχύει ως σήμερα. Η αρχαιότερη αναφορά σε αυτό γίνεται σε έγγραφο
του 1301. Το 1583 καταγράφεται ως Laragni Catto με 88 και Laragni Apano με 58
κατοίκους. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας ήταν τουρκοχώρι. Το 1881 κατοικούσαν
304 Τούρκοι και ο οικισμός υπαγόταν στο Δήμο Μεγάλης Βρύσης. Το 1920 έγινε
έδρα ομώνυμου δήμου και οκτώ χρόνια αργότερα, υπήχθη στην Κοινότητα του
Αγίου Θωμά. Το 1925 δέχθηκε και μερικές οικογένειες προσφύγων από την
Ανατολική Ρωμυλία. Από το 1940 ως το 1998 αποτέλεσε αυτόνομη κοινότητα
της επαρχίας Μονοφατσίου του νομού Ηρακλείου. Το 1998 με το Σχέδιο
Καποδίστριας αποτέλεσε Δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Αγίας Βαρβάρας.
Το όνομα του χωριού οφείλεται στον πρώτο οικιστή του, ο οποίος λεγόταν Λαράνης.
Οι περισσότεροι από τους σημερινούς κατοίκους του, κατάγονται από τη Μικρά
Ασία.
Το χωριό διαμαρτυρήθηκε για τα προβλήματά του με αποχή από
τις ευρωεκλογές του 2004.
Πηγές:
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%BD%CE%B9_%
CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85
Μιχάλης Κατής
Ό,τι κι αν έρθει στη ζωή
τίποτα δεν φοβούμαι
Γιατί έχω τις ξαδέρφες μου
για να με βοηθούνε.
(μαντινάδα Μιχάλη Κατή)
