Νέα από τα θρανία

Τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς, σκύλοι και γάτες, είναι  πλέον μια πραγματικότητα στην χώρας μας. Η κατάσταση αυτή είναι αρκετά δυσάρεστη, πολύπλοκη και απαιτεί μια πολύ ευαίσθητη και προσεκτική προσέγγιση. Δεκάδες χιλιάδες  πλάσματα, δυστυχώς, ζουν στους δρόμους μόνα τους, χωρίς να δέχονται την ανθρώπινη φροντίδα, την αγάπη και τη συντροφιά, αλλά αντιθέτως, βιώνοντας άθλιες συνθήκες και ζώντας καθημερινά μια “κόλαση ”! Άραγε τους  αξίζει αυτό;

Οι σκύλοι  δεν είναι ζώα που ζουν στη φύση και ο υπερπληθυσμός τους σήμερα είναι κάτι για το οποίο ευθυνόμαστε αποκλειστικά εμείς. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που έχει εκατομμύρια αδέσποτα ζώα. Τα αδέσποτα δεν πέφτουν από τον ουρανό και σίγουρα δεν επιλέγουν  τα ίδια να γίνουν αδέσποτα, αλλά αυτό συμβαίνει μετά από την εγκατάλειψη τους από κάποιον άνθρωπο. Υπάρχουν όμως και άλλοι εξίσου σημαντικοί λόγοι αυτού του «προβλήματος», όπως η παράνομη αναπαραγωγή, η μη στείρωση δεσποζόμενων ζώων και η ανευθυνότητα κάποιων  ιδιοκτητών.

Τα αδέσποτα ζώα καταλήγουν στους δρόμους, με αποτέλεσμα να είναι ευάλωτα και εκτεθειμένα σε κάθε λογής αρρώστιες. Συχνά πέφτουν θύματα κακοποίησης, θανάτωσης ή και τραυματισμού  και  συνήθως ο θύτης είναι ο άνθρωπος. Κάποιοι άνθρωποι – αν βέβαια μπορούν να ονομαστούν άνθρωποι – τα ρίχνουν φόλες, τα πυροβολούν, τα δηλητηριάζουν, τα πνίγουν, τα κάνουν ένα με το οδόστρωμα (αυτοκινητικά ατυχήματα). Ακόμα, βιώνουν δύσκολους χειμώνες και καύσωνες τα καλοκαίρια, χωρίς σταγόνα νερό και καθόλου φαγητό.  Αυτό δεν πρόκειται να σταματήσει, γιατί τα ζώα αυτά θα ζευγαρώνουν και θα γεννάν  ανεξέλεγκτα,  με αποτέλεσμα να συνεχίζεται ο φαύλος κύκλος των αδέσποτων ζωών…Υπάρχει τελικά λύση σε  αυτό το πρόβλημα;

Το πρώτο που θα πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι το πρόβλημα δεν είναι τα αδέσποτα, αλλά εμείς. Οι περισσότεροι μένουν έκπληκτοι και με μια έκφραση στο πρόσωπό τους, που δηλώνει αηδία και απέχθεια στη θέα εγκαταλελειμμένων, άρρωστων, κακοποιημένων, αναπήρων και σκοτωμένων αδέσποτων ζώων, χωρίς όμως να συνδέουν τις εικόνες αυτές με τις δικές τους πράξεις και επιλογές. Η αλήθεια είναι ότι είμαστε οι δημιουργοί του προβλήματος, αλλά την ίδια στιγμή και αυτοί που μπορούν να αλλάξουν αυτήν την κατάσταση! Αυτό που χρειάζεται είναι να υιοθετήσουμε όλοι μια φιλοζωική κουλτούρα στη ζωή μας  και να υπάρξει στην χώρα μας, αλλά και παντού, η πλήρης κατανόηση κάποιων βασικών εννοιών. Όπως η  υπεύθυνη υιοθεσία. Η υιοθεσία ενός αδέσποτου δεν είναι μόνο χαρά, αλλά αποτελεί και μια πράξη ευθύνης. Είναι μια απόφαση που θα πρέπει να πάρουμε χωρίς παρορμητισμό και ξαφνικό ενθουσιασμό, αλλά μετά από ώριμη σκέψη. Ακόμα, μια βασική έννοια είναι η στείρωση. Η μείωση του πληθυσμού τους θα έρθει μόνο με ένα μεγάλο πρόγραμμα στειρώσεων, έτσι μόνο θα δούμε μια βελτίωση.  Η στείρωση των ζώων δεν είναι παρέμβαση και ανατροπή της φύσης, όπως κάποιοι υποστηρίζουν. Είναι επέμβαση που δίνει στα ζώα υγεία, ευζωία και τον σεβασμό που αξίζουν.

Τι μπορείς όμως  να κανείς και εσύ για να βοηθήσεις; Το να υιοθετήσεις και να προσφέρεις  στέγη, ασφάλεια, τροφή, αγάπη και φροντίδα σε ένα αδέσποτο είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορείς να του κανείς, αφού κυριολεκτικά του σώζεις τη ζωή! Και πίστεψε με δεν θα βγεις χαμένος από μια τέτοια πράξη! Ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου και όχι τυχαία. Οι σκύλοι δεν είναι απλά ένα ζώο, είναι ένα δώρο για κάθε άνθρωπο κι ακόμα περισσότερο, για εκείνους που έχουν ανάγκη από λίγη βοήθεια (π.χ. σκύλοι οδηγοί τυφλών).

Ακόμη κι αν δεν μπορείς όμως να υιοθετήσεις ένα αδέσποτο, μπορείς να βελτιώσεις τις συνθήκες της ζωής του με πολλούς άλλους τρόπους. Μπορείς να φιλοξενήσεις! Φιλοξενία μπορεί να χρειαστεί  ένα ζώο που βρίσκεται υπό φαρμακευτική αγωγή, ένα ζώο που αναρρώνει από κάποιο χειρουργείο, ένα μικρό κουτάβι ή και στην περίπτωση που έχουν γεμίσει τα υπάρχοντα καταφύγια και οι διαθέσιμοι χώροι φύλαξης αδέσποτων ζώων, φαινόμενο που είναι συχνό, καθώς οι χώροι αυτοί δεν είναι επαρκείς ή δεν υπάρχουν καθόλου. Πέρα από αυτό, μπορείς να γίνεις μέλος σε μια φιλοζωική οργάνωση. Αρκεί να υπάρχει θέληση και κάποιος ελεύθερος χρόνος. Επίσης, μπορείς να βρεις μια γωνίτσα στην αυλή, πιλωτή, γειτονιά σου και να αφήσεις λίγο νερό και φαγητό που πραγματικά το έχουν ανάγκη. Η καταγγελία όσων κακοποιούν είτε ενεργητικά είτε παθητικά ένα ζώο είναι επίσης μια σημαντική βοήθεια που μπορείς να προσφέρεις στα αδέσποτα. Όποιος έχει κλωτσήσει, πυροβολήσει ή έχει βάλει φόλες για να διώξει ή να εξοντώσει ένα ζώο, είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα το ξανακάνει. Μην το επιτρέψεις! Σε καταγγελία πρέπει φυσικά να προχωρήσεις και σε περίπτωση εγκατάλειψης ζώου. Είναι παράνομο κι ανήθικο και οφείλεις να το καταγγείλεις.

Τέλος, είναι προφανές πως μπορούμε να επανορθώσουμε απέναντι σε αυτά τα μοναδικά πλάσματα που έχουν υποστεί τόσα και ακόμα βάζουν τον άνθρωπο πάνω από τον ίδιο τους τον εαυτό, αλλά χρειάζεται από όλους ξεχωριστά  να βάλουν το λιθαράκι τους. Είναι μια υπόθεση που μας αφορά όλους και είναι αναγκαία η ευαισθητοποίηση τόσο των αρχών, όσο και των πολιτών για να μπει ένα τέλος.

Πηγή: https://www.dogsup.gr

Κ.Μ.