ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Των Ακτύπη Χρυσάνθη – Δανίκα Αριστοτέλη – Κάλλη Ελευθερίας

 Η κακοποίηση γυναικών είναι δυστυχώς ένα πολύ συχνό φαινόμενο όπου υπάρχει εδώ και πάρα μα πάρα πολύ καιρό. Η βία κατά των γυναικών είναι ίσως η χειρότερη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών ή πλούτου και όσο συνεχίζεται, δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι οδεύουμε προς την ισότητα και την ειρήνη. Ο ορισμός της βίας κατά των γυναικών υιοθετήθηκε το 1995. Ο όρος «βία κατά των γυναικών» περιλαμβάνει κάθε πράξη βίας που στηρίζεται στο φύλο και έχει ως αποτέλεσμα, τη σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βλάβη ή πόνο για τις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των απειλών, τον εξαναγκασμό ή την στέρηση της ελευθερίας είτε στην δημόσια είτε στην ιδιωτική ζωή.

 Ο κύκλος της βίας αποτελείται από τρία μέρη:

• Πρώτον, η φάση της αυξανόμενης έντασης, κατά την οποία, υπάρχει μικρός βαθμός βίας με σπρωξίματα, λεκτικές προσβολές και απόδοση ευθυνών στο θύμα. Στη διάρκεια αυτής της φάσης, η γυναίκα μπορεί να προσπαθήσει να καταπραΰνει το θύτη με το να κάνει ό,τι αυτός θέλει ή απλά με το να προσπαθεί να μη βρίσκεται στο δρόμο του.

• Η δεύτερη φάση, η φάση της «έκρηξης», είναι η φάση του βίαιου ξεσπάσματος. Σ’ αυτή τη φάση, ο θύτης μπορεί να τα σπάσει όλα μέσα στο σπίτι, να επιτεθεί βίαια και να τραυματίσει τη σύζυγό του.

• Τέλος, κατά την τρίτη φάση, τη φάση της ηρεμίας, ο θύτης μπορεί να εκφράσει τη μετάνοιά του και να «γεμίσει» τη σύντροφό του με δώρα. Μπορεί να εκλιπαρήσει για συγχώρεση και να υποσχεθεί ότι δε θα ξαναγίνει βίαιος στο μέλλον. Αυτή η φάση χαρακτηρίζεται και ως «η πλάνη του παραδείσου», γιατί η γυναίκα μπορεί να πείσει τον εαυτό της ότι ο θύτης τα πιστεύει αυτά που λέει και θα αλλάξει τη βίαιη συμπεριφορά του. Η γυναίκα μπορεί να δεθεί με τη στοργική πλευρά της προσωπικότητας του θύτη, η οποία ανταποκρίνεται και στην υγιή ανάγκη της να την αγαπήσουν και να τη φροντίσουν. Καθώς όμως, ο καιρός περνάει, ο κύκλος τη βίας μπορεί να παρουσιάζεται πιο συχνά και να γίνεται όλο και πιο έντονος- άγριος.

ΚΥΡΙΑ ΕΙΔΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ:

• Ενδοοικογενειακή βία

• Βιασμός

• Σεξουαλική παρενόχληση

• Stalking

• Ψυχολογική κακοποίηση

• Λεκτική κακοποίηση

<<Ενδοοικογενειακή βία>>: Ενδοοικογενειακή βία είναι κάθε είδους σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βία που ασκείται σε βάρος του θύματος από τον πρώην ή νυν σύζυγο ή σύντροφο, καθώς και από μέλη της οικογένειάς του. Η βία μέσα στην οικογένεια μπορεί να εμφανίζεται με μορφές όπως είναι η ψυχολογική βία, η οικονομική εκμετάλλευση, η σωματική και η σεξουαλική κακοποίηση.

<<Βιασμός>>: Ο βιασμός είναι ο εξαναγκασμός ατόμου, με σωματική βία ή με απειλή κινδύνου, σε σεξουαλική ή σε άλλη αισχρή πράξη. Ο βιασμός είναι το πιο αποτρόπαιο έγκλημα. Είναι ένα έγκλημα εξουσίας που προσβάλλει την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια του θύματος.

 <<Σεξουαλική παρενόχληση>>: Η σεξουαλική παρενόχληση αφορά τη συμπεριφορά σεξουαλικού περιεχομένου ή τη συμπεριφορά με έντονη τη διάκριση στο γυναικείο φύλο, η οποία παραβιάζει την αξιοπρέπεια των ατόμων που την υφίστανται. Η σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία που μπορεί να προέρχεται από εργοδότες, προϊσταμένους ή από συναδέλφους δημιουργεί κλίμα ντροπής, αμηχανίας, περιορισμού, ακόμα και ταπείνωσης ή εχθρικότητας που γίνεται ασφυκτικό για το θύμα, ειδικά στις περιπτώσεις που το ευρύτερο περιβάλλον αποδέχεται ως αντίστοιχες συμπεριφορές ή στις περιπτώσεις που συμβαίνουν χωρίς το πρόσωπο να έχει μάρτυρες.

<<Stalking>>: Stalking oρίζεται η μη εμφανής παρακολούθηση ή παρενόχληση. Ο δράστης εμφανίζει εμμονική συμπεριφορά, συχνά παρακολουθώντας στο σπίτι σου την κοινωνική σου ζωή, στέλνοντας ενοχλητικά μηνύματα στο κινητό σου.

<<Ψυχολογική κακοποίηση>>: Η ψυχολογική βία πρόκειται για συστηματική, επίμονη και διαβρωτική διαδικασία που οδηγεί το θύμα σε συναισθηματική οδύνη ή βλάβη ως ψυχολογική και συναισθηματική κακοποίηση. Αναφέρεται σε κάποιες ενέργειες όπως ο εκφοβισμός και οι απειλές για σωματική ή σεξουαλική βία.

<<Λεκτική κακοποίηση>>: Mπορεί να περιλαμβάνει προσβολές, χυδαία γλώσσα, σκληρή κριτική, κατηγορίες, σαρκαστικά σχόλια ακόμα και απειλές με στόχο την διαρκή υποτίμηση της γυναίκας.

 Τα υψηλότερα ποσοστά βίας κατά γυναικών καταγράφονται στην Ωκεανία (49%) και στη κεντρική υποσαχάρια Αφρική (44%), ενώ τα χαμηλότερα στην Κεντρική Ασία (18%) και στη Νότια Ευρώπη (16%). Γενικά οι πιο ανεπτυγμένες χώρες υψηλού εισοδήματος έχουν μικρότερα ποσοστά βίας σε σχέση με τις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Σε όλη την Ευρώπη η βία εκτιμάται στο 20% των γυναικών, έναντι 25% στην Αμερική, 27% στην Ασία και 33% στην Αφρική.

Στην Ελλάδα (με βάση στοιχεία για το 2018) εμφανίζεται το 18% των γυναικών να έχει υποστεί βία από σύντροφο στη διάρκεια της ζωής τους, ενώ το 5% κατά το τελευταίο έτος. Συγκριτικά, τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 16% και 3% για την Κύπρο, 16% και 4% για την Ιταλία, 22% και 5% για τη Γαλλία, 24% και 4% για τη Βρετανία και 32% και 12% για την Τουρκία (όπου το πρόβλημα είναι προφανώς μεγάλο).

Το θέμα της κακοποίησης των γυναικών είναι πολυσυζητημένο και υπερβολικά αυξανόμενο τα τελευταία χρόνια. Καιρός αυτό το θέμα να λήξει αν θέλουμε να αποκαλούμαστε μια αναπτυγμένη κοινωνία.