Λίγες μέρες πριν τη λήξη και αυτής της σχολικής χρονιάς συναντήσαμε τον πρόεδρο του 15μελούς Συμβουλίου του Πειραματικού Γυμνασίου, Γιώργο Φανουράκη, ο οποίος μας μίλησε για το έργο και τη δράση του 15μελούς στο σχολείο μας, καθώς και για τις εμπειρίες που αποκόμισε όντας πρόεδρος για δύο συνεχή σχολικά έτη.

Κατ’ αρχάς, Γιώργο, θα θέλαμε να μάθουμε ποιος είναι ο ρόλος του 15μελούς στο σχολείο.

Το 15μελές Συμβούλιο ψηφίζεται από μαθητές και αποτελείται από μαθητές. Άρα, εδώ μιλάμε για τους εκπροσώπους των μαθητών του σχολείου. Εμείς προσπαθούμε να υποστηρίζουμε πάντα τους συμμαθητές μας, να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, για να έχουν όλα όσα χρειάζονται στο σχολικό περιβάλλον και να λύνουμε τα όποια προβλήματά τους.

Ποιες υποχρεώσεις έχεις εσύ ως πρόεδρος;

Η βασική υποχρέωση μου είναι εφόσον μιλάμε για Συμβούλιο, να ακούω τις γνώμες των άλλων και να συζητάω τα θέματα που αφορούν το σχολείο με όλους (για παράδειγμα, το 15μελές, το Σύλλογο γονέων και κηδεμόνων και το Διευθυντή). Επίσης, υποχρέωσή μου είναι να συμβουλεύομαι ακόμα και τους ίδιους τους μαθητές σε προσωπικό επίπεδο, γιατί πολλές φορές τα απλά προβλήματα είναι και τα στοιχειώδη.

Πώς παίρνονται οι αποφάσεις στο συμβούλιο;

Όταν υπάρχει ένα παράπονο ή κάποιο πρόβλημα ή κάποιο αίτημα για οτιδήποτε, πρώτα το συζητάει το 3μελές (πρόεδρος, αντιπρόεδρος, γραμματέας) για να διαπιστωθεί αν το θέμα είναι άξιο να συζητηθεί από ολόκληρο το 15μελές. Στη συνέχεια, γίνεται  η συνέλευση του 15μελούς και όλοι μαζί αποφασίζουμε τι θα κάνουμε και πώς ακριβώς θα γίνει.

Θα μπορούσες να μας περιγράψεις τη συνεργασία σου με το Διευθυντή, τους καθηγητές και τους μαθητές;

Ο Διευθυντής και γενικά ο Σύλλογος διδασκόντων είναι πολύ διαλλακτικοί. Συγκεκριμένα, όταν έχουμε κάποιο αίτημα, θα το συζητήσουμε. Ο Διευθυντής θα το επεξεργαστεί χωρίς να είναι απόλυτα αρνητικός και με αυτόν τον τρόπο νομίζω, χτίζεται μια σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσά μας, κάτι που θα θεωρούσα ως το πιο σημαντικό.

Εντάξει κι εγώ μαθητής είμαι… όταν ακούσω τα προβλήματα των μαθητών, θα κάτσω να τα συζητήσω με τα υπόλοιπα μέλη του συμβουλίου και θα βρούμε λύσεις. Ποτέ δε μπορείς να ευχαριστήσεις όμως όλους τους μαθητές. Αυτή είναι μια σκληρή αλήθεια που έχω αποδεχτεί. Και πολλοί θα πουν πολλά αρνητικά για εμένα, για το 15μελές, απλά το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η προσπάθεια που καταβάλλουμε και η όρεξη που έχουμε (είτε επιτύχουμε είτε όχι) δεν αξίζει κάποιον κακό λόγο ή αρνητικά σχόλια.

Το γεγονός ότι είσαι πρόεδρος στο 15μελές έχει επηρεάσει καθόλου τη ζωή σου;

Το ότι κάποιος εκλέγεται αντιπρόσωπος των μαθητών ενός ολόκληρου σχολείου, και πόσο μάλλον ο εκπρόσωπος των 15 αντιπροσώπων είναι πολύ μεγάλη τιμή, αφού αυτό σημαίνει ότι κατέχει την εμπιστοσύνη της πλειονότητας του σχολείου. Φυσικά και με έχει επηρεάσει θετικά και αρνητικά.

Ωστόσο, δεν μ’ αρέσει σε καμία περίπτωση να καυχιέμαι τη θέση μου χωρίς να κάνω τίποτα. Πρώτα έρχονται οι πράξεις και μετά βάσει του αποτελέσματος κρίνω την προσπάθειά μου. Με έχει βοηθήσει αρκετά στη ζωή μου, καθώς όντας σ’ αυτή τη θέση δύο συνεχόμενες χρονιές, έχω ωριμάσει όσον αφορά τις αποφάσεις μου, την οργάνωσή μου και τις σωστές επιλογές μου. Αυτό συμβαίνει γιατί εγώ είμαι ο υπεύθυνος των εκδηλώσεων που διοργανώνουμε, για τις συνεννοήσεις που κάνουμε με διάφορα μαγαζιά.

Στα αρνητικά σημεία είναι το θέμα της πίεσης περισσότερο, νομίζω. Γιατί το να είσαι υπεύθυνος για αρκετά πράγματα και το να έχεις στο κεφάλι σου τόσες υποχρεώσεις και ευθύνες είναι λιγάκι δύσκολο, αλλά… καλά να ’μαστε!!!

Άρα, εδώ πρέπει να σε ρωτήσω ποια είναι τα συναισθήματά σου ως πρόεδρος.

Είναι η δεύτερή μου χρονιά ως πρόεδρος και είναι τιμή διπλή. Πέρσι δεν το περίμενα τόσο να εκλεγώ, γιατί υπήρχαν και παιδιά μεγαλύτερα και πιο έμπειρα. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι ήταν μια καλή χρονιά πέρσι και έμαθα πολλά και έτσι φέτος ήμουν πιο έτοιμος. Κάτι που έμαθα π.χ. είναι ότι ποτέ δε μπορείς να ευχαριστήσεις όλους τους μαθητές. Επίσης, πιστεύω ότι όλη αυτή η πίεση που δέχομαι και οι προσπάθειες που καταβάλλουμε «πιάνουν τόπο», καθώς οι υποστηρικτές μας είναι αρκετοί κι αυτό είναι καλό για την σχέση μας με τους μαθητές και τις αποφάσεις που παίρνουμε.

Τα χρήματα του ταμείου πώς αξιοποιούνται και αν στο τέλος της χρονιάς περισσέψει ένα χρηματικό ποσό, τι γίνεται;

Να ξεκινήσουμε λέγοντας ότι το ταμείο του 15μελούς είναι ανεξάρτητο από το ταμείο του Συλλόγου γονέων και κηδεμόνων και από το ταμείο του Συλλόγου διδασκόντων. Αυτό είναι θετικό για εμάς, καθώς μπορούμε να διαθέσουμε τα χρήματα με όποιο τρόπο εμείς θέλουμε. Οι πηγές εσόδων μας βασίζονται στις εκδηλώσεις που διοργανώνουμε και εξαρτώνται, φυσικά, από τη συμμετοχή των μαθητών. Με τα χρήματα που έχουμε είτε διοργανώνουμε άλλες εκδηλώσεις από τις οποίες πάλι θα εισπράξουμε χρήματα είτε κάνουμε δωρεές σε φιλανθρωπικές οργανώσεις είτε αγοράζουμε υλικά για το σχολείο που λείπουν ή χαλάνε.

Τα χρήματα που συνήθως περισσεύουν δεν είναι μεγάλο ποσό, αλλά και πάλι, περνάνε στο επόμενο 15μελές, έτσι ώστε να έχουν ένα απόθεμα για την καινούργια χρονιά.

Είσαι για δεύτερη χρονιά πρόεδρος, όπως μας είπες, τελειώνεις όμως τώρα το Γυμνάσιο, μήπως έχεις διακρίνει κάποιον άξιο «διάδοχό» σου;

Προφανώς και υπάρχουν άξια παιδιά που μπορούν να ανταπεξέλθουν σ’ αυτή τη θέση. Ωστόσο πολλοί την παρεξηγούν. Το θέμα δεν είναι η ταμπέλα του «προέδρου», το θέμα είναι να σ’ αρέσει να βοηθάς τους συμμαθητές σου και το σχολείο σου. Χρειάζεται επίσης αρκετή ψυχική δύναμη, καθώς κάπως πρέπει να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες, τα κακά σχόλια και την πίεση από αυτά που διοργανώνεις (και που πολλές φορές θυσιάζεις χρόνο από το διάβασμά σου ή τις δραστηριότητες σου για χάρη αυτής της ιδιότητας). Μια εκδήλωση που απλά πάνε οι μαθητές, κρύβει από πίσω της μεγάλη προετοιμασία και συλλογική δουλειά. Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα το να είσαι υπεύθυνος σε μια τέτοια κατάσταση! Πρώτον πρέπει να έχεις επικοινωνία με πολλούς ανθρώπους ταυτόχρονα για τις πολλές διαφορετικές φάσεις κάθε εκδήλωσης. Επίσης, αν κάτι δεν αρέσει ή δεν πάει καλά, συνήθως εγώ είμαι υπόλογος και πρέπει να απολογηθώ. Και ξέρετε πόσο εύκολο είναι να ΜΗΝ αρέσει κάτι σε κάποιον που επηρεάζει τις γνώμες των άλλων και την επόμενη μέρα να μην αρέσει σε κανέναν!

Ένας καλός πρόεδρος δεν πρέπει να φοβάται την επικοινωνία. Η επιχειρηματολογία, η διπλωματία, το θάρρος και η επιμονή είναι το παν γι’ αυτή τη θέση. Ή όλα ή τίποτα. Το να διστάζεις σε κάνει απλά εύκολο στόχο, πιστεύω. Τέλος, πρέπει να είσαι διαλλακτικός. Το «αποφασίζομεν και διατάζομεν» είναι αυτό που πολεμάμε οι μαθητές κάθε χρόνο στις πορείες, χειρότεροι θα γίνουμε;

Γιώργο, σε ευχαριστούμε πολύ για τα ενδιαφέροντα πράγματα που μας είπες!

Κωνσταντίνος Φρουδαράκης Γ3