Αν και το περιμέναμε να συμβεί, το μακάβριο νέο μάς ξάφνιασε όλους, μα πιο πολύ εμένα. Ήταν βλέπετε ο νονός μου, ο πνευματικός πατέρας μου σύμφωνα με τη θρησκευτική αντίληψη της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μετά από ολιγοήμερη παραμονή στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας κάποιου νοσοκομείου της Αθήνας η βασανισμένη καρδούλα του δεν άντεξε άλλο! Έφυγε ήρεμα σαν το πουλάκι, με την αγαπημένη του γυναίκα να οδύρεται και να αρνείται να αποδεχθεί την απώλειά του, όπως και τα δυο μικρά κοριτσάκια του, που εντελώς αναπάντεχα ορφάνεψαν.

Ήταν ένας γεματούλης και καλοσυνάτος άνθρωπος, γεμάτος θετική και αισιόδοξη διάθεση. Αν και τον έβλεπα μια-δυο φορές το χρόνο, κάθε φορά που ερχόμουν στην Αθήνα με τους γονείς μου για διακοπές ή τα καλοκαίρια στο χωριό της μητέρας μου, που βρισκόμασταν όλοι μαζί, ποτέ δεν ξέχναγε τα δώρα μου και τα «καθήκοντά» του απέναντί μου. Τι να πρωτοθυμηθώ; Το μεγάλο επιβατικό αεροπλάνο, τα αυτοκινητάκια, τα επιτραπέζια  ή τα ωραία ρούχα που με τόσο γούστο μαζί με τη νονά μου πάντα διάλεγε!!!

Τι κρίμα που δεν μπόρεσα να παραβρεθώ στην κηδεία του λόγω των σχολικών μου υποχρεώσεων! Να αφήσω στο μνήμα του μόνο ένα λουλουδάκι. Να του δείξω πόσο πολύ τον αγαπούσα. Να σφίξω στην αγκαλιά μου τα κοριτσάκια του και να τους δώσω κουράγιο. Να τους πω πόσο περήφανα θα πρέπει να ’ναι γι’ αυτόν!

Αγαπούσε πολύ τα παιδιά και στα ΤΕΙ, όταν δίδασκε, όλοι είχαν να λένε για την καλοσύνη του. Θυμάμαι το περασμένο καλοκαίρι που τον είδα για τελευταία φορά, πόσο χάρηκε όταν του είπα ότι αρίστευσα στο σχολείο. Χαμογέλασε διάπλατα και μου έσφιξε το χέρι συγκινημένος. «Μπράβο, Μιχάλη μου», είπε. «Είμαι πολύ περήφανος για σένα! Μακάρι να νιώσω την ίδια χαρά και με τα παιδιά μου!».

Ιδιαίτερα κοινωνικός άνθρωπος, του άρεσαν οι παρέες και τα μεζεδάκια. Αν και η καρδιά του τον είχε προειδοποιήσει παλιά, αρνιόταν επίμονα να πάει στον γιατρό, όπως τον πίεζε φορτικά η γυναίκα του. Ίσως πίστευε ότι μπορούσε να ξορκίσει μόνος του το κακό!!

Καημένε Βάκη!! Ήταν μόνο 47 χρονών!!

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει!! Να ’σαι σίγουρος ότι ποτέ δεν θα σε βγάλω απ’ την καρδιά μου και τη σκέψη μου!!

{Στη μνήμη του νονού μου Ιάκωβου Ταυρή}

Μιχάλης Βρέντζος Γ1

Σχέδιο: Λίνα Κυριακάκη Β2