Διαφορετικές ικανότητες, πάντα όμως με τα ίδια όνειρα!
Μια ξεχωριστή μέρα παρέα με τα παιδιά του ΕΠΑΛ Ειδικής Αγωγής
Όπως όλοι γνωρίζετε, υπάρχουν πολλές ημέρες του έτους που γιορτάζονται παγκόσμια. Υπάρχουν και κάποιες, οι οποίες είναι λίγο παράξενες, όπως η ημέρα Ύπνου, Ξεχασιάς, Σκέψης, Μπριζόλας, αλλά υπάρχει και η ημέρα αφιερωμένη στα άτομα με ειδικές ανάγκες. Αυτή η μέρα γιορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου. Εορτάζεται σε όλον τον πλανήτη προωθώντας την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των ανθρώπων σε θέματα αναπηρίας και καθιερώθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη το 1992. Πρέπει ο καθένας από εμάς να σέβεται αυτά τα άτομα, διότι είναι άνθρωποι διαφορετικοί από εμάς, αλλά και ίσοι με εμάς. Με αυτή την εορταστική ημέρα προσπαθούμε να εντάσσουμε καθημερινά αυτούς τους ανθρώπους σε κάθε πτυχή της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής. Αξίζει να προσπαθούμε να τους δώσουμε δύναμη και ελπίδα για να προχωρήσουν μπροστά, ξεπερνώντας κάθε είδους δυσκολία που αντιμετωπίζουν στη ζωή τους.
Με αφορμή αυτό το γεγονός μάς δόθηκε η ευκαιρία να συναντήσουμε και να συνεργαστούμε μέσω ποικίλων δράσεων με το ΕΠΑΛ Ειδικής Αγωγής Ηρακλείου. Αρχικά, η χορωδία του Πειραματικού Γυμνασίου Ηρακλείου και του ΕΠΑΛ Ειδικής Αγωγής τραγούδησε παραδοσιακά τραγούδια αφιερωμένα στην Κρήτη και στη συνέχεια ακολούθησε η θερμή υποδοχή του κ. Γιώργου Καπελάκη, Έλληνα αθλητή, Παραολυμπιονίκη και παγκόσμιου πρωταθλητή στην κολύμβηση. Αμέσως μετά, χωρισμένοι σε ομάδες ψυχαγωγήσαμε τα παιδιά με διάφορες δραστηριότητες. Ειδικότερα, τα παιδιά συνεργάστηκαν πρόθυμα και ακολούθησαν κάθε είδους οδηγία, έμαθαν μαζί μας ορισμένα χριστουγεννιάτικα τραγούδια σε συνεργασία με την καθηγήτρια Μουσικής κ. Ελπίδα Τσιραμπίδου. Επίσης, κάναμε ποικίλες κατασκευές με τη βοήθεια και την καθοδήγηση της καθηγήτριάς μας στα Εικαστικά κ. Μαρίας Γρηγοριάδη. Κατά τη διάρκεια αυτών των δράσεων, ο όμιλος μαθητών της καθηγήτριας Φυσικής Αγωγής κ. Έφης Ζερβάκη και ορισμένα αγόρια της Γ΄Γυμνασίου έπαιξαν ποδόσφαιρο και μπάσκετ με μαθητές του ΕΠΑΛ Ειδικής Αγωγής.
Στο πλαίσιο της γνωριμίας μας με τους συμμαθητές μας είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε μια ξεχωριστή προσωπικότητα γεμάτη ήθος και καλοσύνη, η οποία μάς μίλησε για τη ζωή της αλλά και γενικότερα για τα άτομα με ειδικές ικανότητες. Αυτή η κοπέλα ονομάζεται Ευαγγελία Σταρέγκου, γεννήθηκε στις 10 Απριλίου του 1997 και είναι 20 ετών. Η Εύα βρίσκεται σε αναπηρικό αμαξίδιο, πηγαίνει στο ΕΠΑΛ Ειδικής Αγωγής και είναι μαθήτρια της 4ης τάξης του Λυκείου. Όπως μας δήλωσε και ίδια, αναγκάστηκε να παρακολουθήσει την ειδικότητα της πληροφορικής, αν και ήθελε να ασχοληθεί με την ψυχολογία. Η Εύα μάς παραχώρησε τη συνέντευξη που ακολουθεί:
Εύα, πώς νιώθει ένα άτομο με ειδικές ικανότητες , όπως εσύ;
- Πολλές φορές τα άτομα με ειδικές ικανότητες κατακρίνονται για το πώς γεννήθηκαν και αναρωτιέμαι «Γιατί»; Υπάρχει λόγος ή θέλει κάποιος με κάποιο τρόπο να υποβιβάσει αυτά τα άτομα; Έχει αναρωτηθεί κανείς πώς ζουν αυτά τα άτομα; Όχι βέβαια, γιατί πολύ απλά δεν έχουν ένα τέτοιο άτομο στο σπίτι. Εάν είχαν, ίσως θα ήταν πολύ διαφορετικά. Κάθε παιδί δικαιούται να κάνει όνειρα για το μέλλον του, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό. Υπάρχουν άτομα που καταφέρνουν να πουν «Όχι» στη λογοκρισία κάποιων που θέλουν να υποβιβάσουν το πρόβλημά του.
Πριν μας είπες ότι «κάθε παιδί δικαιούται να κάνει όνειρα για το μέλλον του, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό». Τώρα θα ήθελα να μας μιλήσεις για τα δικά σου όνειρα στο μέλλον.
- Τα δικά μου όνειρα για το μέλλον είναι να φύγω από αυτόν τον μαύρο κύκλο που ζω και να βγάλω τη ρετσινιά από πάνω μου, την ταμπέλα. Θέλω μέσα από το επάγγελμά μου (που θέλω να κάνω), το οποίο είναι η ψυχολογία, να μπορέσω να ξεκλειδώσω τις ψυχές αυτών των ανθρώπων και να καταλάβω για ποιον λόγο λένε τα παιδιά αυτά «παιδιά με ειδικές ανάγκες». Θέλοντας λοιπόν να καταλάβω αυτό, θέλω να κάνω μια μελέτη, ώστε να μπορέσω να μιλήσω με στοιχεία και να δείξω ότι αυτός ο ισχυρισμός δεν ισχύει.
Όπως ξέρεις ο Στίβεν Χόκινγκ είναι και αυτός ένας άνθρωπος με ειδικές ικανότητες και βέβαια ένας εξαίρετος επιστήμονας. Θα ήθελες να γίνεις σαν αυτόν;
- Πιστεύω πως υπάρχουν πολλοί επιστήμονες που πιστεύουν ότι τα άτομα με ειδικές ικανότητες δεν είναι φύλλα ενός δέντρου που θα πέσουν, αλλά είναι οι πεταλούδες που προσπαθούν να πετάξουν και να βγάλουν τη ζωντάνια που έχουν μέσα τους.
Η οικογένειά σου αποτελεί στήριγμα σε όλη σου την προσπάθεια να τα καταφέρεις;
- Η οικογένειά μου είναι αρωγός σε αυτή μου την προσπάθεια και χωρίς αυτούς, δεν θα είχα καταφέρει τίποτα. Πρέπει να ευχαριστούμε την οικογένειά μας για αυτά που μας προσφέρει και να μην είμαστε αχάριστοι, γιατί το μόνο που κάνει η αχαριστία είναι να δηλητηριάζει την ψυχή μας.
Τι σου έχει προσφέρει το ΕΠΑΛ εδώ και τέσσερα χρόνια;
- Το ΕΠΑΛ μου έχει προσφέρει κάτι που τα υπόλοιπα σχολεία δεν έχουν, όπως θαλπωρή και αγάπη. Και κάποια στιγμή της ζωής μου, όταν ένα αγαπημένο μου πρόσωπο είχε κάποια δυσκολία, το ΕΠΑΛ ήταν αρωγός στο να μπορέσω να το ξεπεράσω και να μην βλέπω τη δυσκολία ως δυσκολία, αλλά ως ώθηση προκειμένου να προχωρήσω παρακάτω. Θα ήθελα να αναφέρω ενδεικτικά κάποια ονόματα: ευχαριστώ πάρα πολύ τον διευθυντή του σχολείου, ο οποίος είναι ήρωας για μένα, γιατί έχει στην πλάτη του τόσα παιδιά και προσπαθεί το κάθε πρόβλημα να το εξετάζει ξεχωριστά. Δε μας βάζει στο «ίδιο τσουβάλι» και οφείλω να αναγνωρίσω το έργο του. Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ. Ανθή Βενιώτη, διότι έκανε μία μέρα μία εκδήλωση κατά του ρατσισμού χωρίς να φοβάται τις συνέπειες που θα είχε αυτό. Θέλοντας λοιπόν να της εκφράσω τον μεγάλο θαυμασμό που έχω για αυτήν, θέλω να προσπαθήσω να μη χάσω την επικοινωνία μαζί της.
Εύα, βλέποντας τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη από φαγητό και υποφέρουν, πώς νιώθεις;
- Βλέποντας τους ανθρώπους που δεν έχουν να φάνε, θέλω να κάνω καταγγελία στον Δήμο και να αναφέρω τους προβληματισμούς μου. Βλέπω την κατάστασή τους και θέλω με όλον αυτόν τον θυμό και την αγανάκτηση να πω το εξής: ο καθένας πρέπει να αναλάβει το μέρος της ευθύνης που του αναλογεί και όχι να φορτώνει το δικό του μερίδιο ευθύνης στους άλλους.
Θα ήθελες να κάνεις μία ευχή;
- Θα ήθελα να κάνω μία ευχή. Στις 3 Δεκεμβρίου είναι η παγκόσμια μέρα ΑΜΕΑ και αναρωτιέμαι αν πρέπει να θυμόμαστε όλα εκείνα τα άτομα με ειδικές ικανότητες. Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Γιατί πολύ απλά πρέπει να αγαπάμε τους ανθρώπους με τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους!
Στέλλα, ξέρεις γιατί σου έδωσα αυτήν τη συνέντευξη; Γιατί θέλω να καταλάβω εάν οι άνθρωποι με ειδικές ικανότητες μπορούν να έχουν δικαίωμα στη φιλία.
Εύα, σε ευχαριστούμε πολύ για όλα αυτά τα ενδιαφέροντα πράγματα που μας είπες!
Στέλλα Μανωλίτση Β3
Σχολιάστε
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.