Με αφορμή τον Κ. Π. Καβάφη … οι μαθητές γράφουν δημιουργικά

Τι σημαίνουν οι Ιθάκες για εμένα;

Ιθάκη. Για μένα η Ιθάκη είναι το ταξίδι της ζωής. Το ταξίδι μιας ολοκληρωμένης ζωής ενός ανθρώπου με πάθη και δυσκολίες. Καλύτερα, όπως αναφέρεται στο κείμενο, να διαρκέσει πολλά χρόνια το ταξίδι σου εκεί και να φτάσεις στην Ιθάκη, στον προορισμό σου πλούσιος. Όχι πλούσιος με μικρά στρογγυλά κράματα χρυσού ή διαμαντιού, αλλά πλούσιος με αναμνήσεις, γνωριμίες, περιπέτειες, λάθη που έκανες και έμαθες από αυτά, δυσκολίες, εμπόδια, στιγμές απελπισίας, στιγμές χαράς!

Η ζωή μας είναι μια ατελείωτη Ιθάκη. Καθένας μας επιλέγει το πόσο μακρύ θα είναι το ταξίδι του και το τι θέλει να κερδίσει από αυτό. Καθένας μπορεί να φτάσει στην Ιθάκη ή μπορεί να μείνει στα μισά του δρόμου, περιπλανώμενος, ανήσυχος για το τι τον περιμένει στην συνέχεια.

Κατερίνα Δασκαλάκη Γ1

Σαν βγεις στον πηγαιμό…

Σαν βγεις στον πηγαιμό για την κουζίνα
να εύχεσαι να ’ναι ζεστός ο χώρος
γεμάτος λιχουδιές και γεύσεις
εμπλουτισμένος από μυρωδιές
με θέσεις για πολλούς,
πλούσιους και φτωχούς
χωρίς φόβους και ενδοιασμούς
για το αν τα τρόφιμα θα φτάσουν
πάρε τα μαχαιροπίρουνα και ετοιμάσου.

Σαν βγεις στον πηγαιμό για την παραλία

να εύχεσαι να ’ναι ζεστή η άμμος

γεμάτη βότσαλα και όστρακα

χωρίς ανησυχία για τραυματισμούς.

Να εύχεσαι να ’ναι καθαρό το νερό

όμορφο και δροσερό

με ψάρια να κολυμπάνε

συντροφιά να σου κρατάνε.

Άννα Παχάκη Γ3

Όσο μπορείς – Παρωδία του ποιήματος του Κ. Π. Καβάφη

Τη ζωή σου όπως μπορείς να κάνεις πιο ωραία,

είτε θα είσαι μοναχός είτε και με παρέα.

Τη μάνα σου προσπάθησε περήφανη να κάνεις,

και το φαρμάκι το βαρύ ελπίδα να το κάνεις.

Τους φίλους σου όσο μπορείς πρόσεχε να μη χάσεις

και εκείνους που σε πλήγωσαν, κακό να μην τους κάνεις.

Κι όπου κι αν πας να μην μιλάς, όποτε δε θα πρέπει,

είναι η μοίρα θάνατος κι όλα τα καταστρέφει.

Ραφαέλα Γιαννακάκη Γ1

Όσο μπορείς – Απάντηση στο ποίημα του Κ. Π. Καβάφη

Μην περπατάς στα σκιερά της σοκάκια,

να επιλέγεις το φωτεινό μονοπάτι της ζωής.

Με μία φλογερή υπομονή,

κοίτα μέσα σου, όσο μπορείς.

Να η ψυχή σου, το αναδυόμενο φως,

πληγωμένο από απαξίωση,

σκληραγωγημένο από ταπείνωση.

Μα τώρα αναζήτα βαθύτερα.

Ό, τι κι αν είναι αυτό που θα βρεις,

προστάτεψέ το.

Δίχως να φοβάσαι τι κείται από κάτω.

Βοήθα το να αποδράσει, όσο μπορείς.

Είναι η δύναμη σου που ανοίγει τα φτερά της,

έτοιμη να σου δείξει το μονοπάτι.

Μην εξευτελίζεις τη ζωή σου, βρες τον εαυτό σου.

Αρκεί να κοιτάξεις μέσα σου.

Μωυσής Αμπουσαχίν Γ1

Τα κείμενα αυτά δημιουργήθηκαν στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας με την καθηγήτριά μας κ. Γαβριέλλα Ασπράκη.