Ποίηση: Αφροδίτη Κανάκη (Β2)

7 το πρωί, ο ύπνος δεν μου αρκεί,

διάβασμα, βιβλία, τσάντα σαν μια φυλακή,

τρέχω να κρυφτώ, δεν ξέρω τι να πω

αδιάβαστη και πάλι είμαι εγώ…

Όλη την ημέρα τρέχω πάνω κάτω,

σχολείο, χορός και ό,τι άλλο βρω,

δεν βρίσκω ησυχία, για να ξεκουραστώ,

πρωινό δεν υπάρχει …

Πάνω κάτω σαν τον Βέγγο

τρέχω να προλάβω,

τα τόσα πράγματα που έχω

εγώ εδώ να κάνω.

Στο σχολείο οι δάσκαλοι

μού φωνάζουν, μού φέρνουν ζάλη …

Μα ένα πρόγραμμα σωστό

εγώ να φτιάξω δεν μπορώ;

Ούτε χρόνος να αναπνεύσω,

δεν μου μένει ούτε λεπτό,

αχ, πιο γρήγορα, θα πέσω,

πρέπει να ξεκουραστώωω!

Λίγο ελεύθερο χρόνο μοναχά ζητώ…

 Γράφτηκε στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας

με υπεύθυνη καθηγήτρια την κ. Γαβριέλλα Ασπράκη.