Οι πρόσφυγες
Συγγραφείς στο σχολείο μας
Δημιουργίες συμμαθητών μας εμπνευσμένες
από το έργο του Στέλιου Βισκαδουράκη
Οι πρόσφυγες
Ποίηση: Κατερίνα Μαρή (Β2)
Όπως το χώμα διψά για τη βροχή
Έτσι διψούν και οι πρόσφυγες για την πατρίδα
Κλαίνε βουβά και αναπολούν, δεν χάνουν την ελπίδα.
Ο καθένας την πατρίδα του την κουβαλά μαζί του
Και σαν μαχαίρι τού ξεριζώνει ο πόνος την ψυχή του.
Όνειρο λυπητερό η ζωή στα ξένα μέρη.
Όνειρο που τους έκλεψε την ευτυχία από το χέρι.
Και αν για παρηγοριά τους έλεγαν πως ήρθαν στην Ελλάδα
Η Σμύρνη τους πλημμύριζε με δάκρυα και κλάμα.
Σχολιάστε
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.