Εκεί που ταξιδεύει η ψυχή …

 

taksidipsixisΕίναι στιγμές που η γεμάτη καρδιά μας και το φορτωμένο μας μυαλό κουράζονται! Που θέλουμε ν’ ανοίξουμε τα φτερά μας και να πετάξουμε ψηλά, ξεφεύγοντας από την κουραστική καθημερινότητα … Εκείνες τις στιγμές το μόνο που χρειαζόμαστε είναι μια βαλίτσα, τους δικούς μας ανθρώπους, λίγη τρέλα και τα όνειρά μας … Τότε, ξαφνικά, θα χρωματίσουμε τη ζωή μας με περιπέτεια, χαρά, μυρωδιές, γεύσεις, σκέψεις και από το κορμί μας θα ξεχειλίζει αγάπη, αφού θα ταξιδεύουμε στα στενά του δικού μας παραδείσου που είναι πλασμένος από τα όνειρά μας! Κι αν κλείσουμε τα μάτια και σκεφτούμε για λίγο τη ζωή μας χωρίς ταξίδια, ακόμα και αυτά που δεν χρειάζεται να επιβιβαστείς σε αεροπλάνο ή σε πλοίο, απλώς να ταξιδέψεις με το μυαλό και την καρδιά, θα δούμε τη ζωή μας χωρίς χρώμα, χωρίς βιασύνες και χωρίς ρίσκο, θα είναι μια συνηθισμένη ζωή! Αυτή η ζωή που δεν κρύβει μέσα της τα όνειρά μας. Αυτή η ζωή που δεν είναι ανέμελη, που δεν κυματίζει σαν τη βασίλισσα θάλασσα, συνοδεύοντας τους γρήγορους ανέμους, αλλά πλέει ήρεμη στο δικό της ταξίδι! Η ζωή που δεν τρέχει μεθυσμένη στους πολύβουους δρόμους της πόλης, αλλά κλεισμένη στους πέτρινους τοίχους μετρά τα λάθη της και ταπεινά δακρύζει. Κι όσο πλημμυρισμένο κι αν είναι το μυαλό, όταν τα γουρλωμένα μάτια μας αντικρίζουν νέους τόπους και μέρη, όλες οι σκέψεις μας χάνονται και κυριαρχεί η καρδιά! Τότε το κορμί μας αρχίζει να αλλάζει, να προσαρμόζεται στο καινούριο χώμα του εδάφους και στο διαφορετικό χρώμα του ουρανού! Γινόμαστε ένα με το περιβάλλον που μας περικυκλώνει, ένα με τους ανθρώπους που μας χαμογελούν διστακτικά. Εγκλιματίζεται το σώμα και η ψυχή μας, όσο δύσκολο κι αν είναι! Και μένουμε εκεί να κοιτάμε την ήρεμη θάλασσα και να μη θέλουμε να επιστρέψουμε στη συνηθισμένη καθημερινότητα που μας αναγκάζει να σκεφτόμαστε περισσότερο παρά να ζούμε. Μα ακόμη και αν έρθει η ώρα της επιστροφής, στο φωτεινό πρόσωπό μας θα φαίνεται ένα πλατύ χαμόγελο, γιατί θα φεύγουμε με πολύχρωμες εμπειρίες, με γεμάτο μυαλό, με γεμάτη καρδιά! Μας αντιπροσωπεύει η αγάπη και με αντίπαλο τον χρόνο τρέχουμε, για να προλάβουμε να ζήσουμε, όπως εμείς θέλουμε, αποφεύγοντας το συνηθισμένο και το αναμενόμενο. Βάδισε τη ζωή σου, έχοντας στο μυαλό και στην καρδιά σου ένα πράγμα: «Μη ζεις όσο πιο πολύ μπορείς, ζήσε όσο καλύτερα μπορείς!»

Αναστασία Ζωάκη Α1

Σχολιάστε

Top