Με 25 μέλη της Συντακτικής Ομάδας του Ερωδιού ανοίξαμε τα φτερά μας και ύστερα από μια σύντομη πτήση από το Ίλιον στην Αθήνα προσγειωθήκαμε στο ανακαινισμένο κτήριο της Εθνικής Πινακοθήκης για να θαυμάσουμε τη μοναδική συλλογή του. Ξεκινήσαμε την περιήγησή μας περίπου στις 10 30 το πρωί και φύγαμε στις 12 30. Δεν θα έλεγα ότι ήταν αρκετές οι 2 ώρες για να δει κάποιος με άνεση όλα τα έργα που εκτίθενται στους 3 ορόφους της Πινακοθήκης. Δεδομένου ότι πέρα από τη μόνιμη έκθεση, η Πινακοθήκη φιλοξενεί και περιοδικές εκθέσεις στις 2 υπόγειες αίθουσές της -όταν εμείς πήγαμε υπήρχε ένα αφιέρωμα στον Κωνσταντίνο Παρθένη- γίνεται αντιληπτό ότι για να μπορέσει ο επισκέπτης να περιηγηθεί σε όλους τους χώρους, χρειάζεται να διαθέσει πάνω από 4 ώρες. Ωστόσο, αν ξεκινήσει κανείς από πρωί την επίσκεψη και κάνει ένα διάλειμμα το μεσημέρι στο καφέ-εστιατόριο που διαθέτει η Εθνική Πινακοθήκη στο ισόγειο, για να πάρει δυνάμεις και να συνεχίσει την περιήγηση, είναι εφικτό να θαυμάσει το σύνολο των έργων.
Προσωπικά, βέβαια, θα πρότεινα κάτι άλλο σε όποιον θέλει να επισκεφτεί την Πινακοθήκη. Επειδή ο σκοπός μιας επίσκεψης σε έναν τόσο μοναδικό χώρο τέχνης δεν πρέπει να είναι απλά να δεις τα έργα που εκτίθενται, αλλά να σταθείς, να μάθεις, να κατανοήσεις τεχνοτροπίες, εποχές, να εκτιμήσεις βαθύτερα τα μηνύματα και τις ιδέες των καλλιτεχνών, αλλά και να απολαύσεις την εμπειρία γυρίζοντας πολύ πιο «πλούσιος» στην καθημερινότητά σου, καλό θα ήταν να μη προσπερνάς βιαστικά τους πίνακες για να προλάβεις να τα δεις όλα, αλλά να πας στην Πινακοθήκη 4 φορές και να επισκέπτεσαι ένα όροφο κάθε φορά. Ο 3ος όροφος έχει μοντέρνα τέχνη, ο 2ος περιλαμβάνει έργα του 20ου αιώνα, ο 1ος του 18ου – 19ου αιώνα και στο υπόγειο, όπως προανέφερα, γίνονται περιοδικά αφιερώματα. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσεις -χωρίς να εξαντληθείς και να τρέχεις χαζεύοντας από δω κι από κει για να προλάβεις να τα δεις όλα- να πάρεις το μέγιστο της αισθητικής απόλαυσης αλλά και να αντιληφθείς την πορεία της τέχνης και των καλλιτεχνικών ρευμάτων σε σχέση με το ιστορικό κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι. Αν είναι κάποιος ξένος/τουρίστας που δεν μπορεί να έρχεται στην Αθήνα συχνά, μπορώ να κατανοήσω την ανάγκη να τα δει όλα μεμιάς, αλλά αν είναι κάτοικος της πρωτεύουσας, δεν βλέπω τον λόγο να μην οργανώσει έτσι τον ελεύθερο χρόνο του, ώστε να κάνει ξεχωριστές επισκέψεις. Η τέχνη δεν είναι κάτι που μπορείς να προσπεράσεις… Αλλιώς, έχεις να λες στους φίλους σου ότι πήγες, ανεβάζεις και μερικές selfies στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να ζηλέψουν, αλλά στην ουσία δεν έχεις καταλάβει τίποτα και παραμένεις το ίδιο φτωχός, όσο και πριν πας…
Θα ήταν παράλειψη να μη κάνω μια σύντομη αναφορά στο ανακαινισμένο κτήριο της Πινακοθήκης, το οποίο έχει μια εξαιρετικά καλαίσθητη μοντέρνα αρχιτεκτονική, το γυαλί σου επιτρέπει να διατηρείς την επαφή σου με τον περιβάλλοντα χώρο αντί να πνίγεσαι μέσα σε τσιμεντένιους τοίχους, οι εσωτερικοί χώροι που εκτίθενται οι πίνακες είναι πολύ μεγάλοι, διαθέτουν ιδανικές συνθήκες θερμοκρασίας και φωτισμού, ενώ παράλληλα υπάρχουν ηλεκτρονικά μέσα ασφαλείας, για να αποφευχθούν τυχόν φθορές από απρόσεκτους ή κακόβουλους «επισκέπτες». (Όταν πλησιάζεις αρκετά έναν πίνακα για να δεις μια λεπτομέρεια, αμέσως πέφτει στο πάτωμα ένα κόκκινο φως δηλώνοντας το όριο και ένας ήχος προειδοποιεί το προσωπικό…).
Από εδώ και κάτω μπορείτε να θαυμάσετε ενδεικτικά κάποια έργα που κατάφερα να φωτογραφίσω, ώστε να πάρετε μια αμυδρή ιδέα για το περιεχόμενο της Πινακοθήκης. Δεν θα μπω σε λεπτομερείς αναλύσεις, γιατί ούτε ειδικός είμαι ούτε θα ήθελα να σας προκαταβάλω με τις απόψεις μου. Θα περιοριστώ να πω ότι στην ανάρτηση αυτή επέλεξα ελάχιστα έργα απ΄ όσα ξεχώρισα, μιας και μου άρεσαν πάρα πολλά, για διαφορετικούς λόγους το καθένα.
Πριν κλείσω την ανάρτηση αυτή, θα ήθελα να ευχαριστήσω την αγαπημένη μου φιλόλογο, κα Ζωή Γάτου, η οποία οργάνωσε την επίσκεψη αυτή και κατά κάποιον τρόπο ήταν ο οδηγός μας, μιας και είχε επισκεφτεί ξανά τη νέα Εθνική Πινακοθήκη και ήξερε να μας κατατοπίσει. Ευχαριστούμε Ζωή! Και την επόμενη χρονιά να πάμε με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας του Ερωδιού που δεν κατάφεραν να έρθουν στη φετινή επίσκεψη!
Άγγελος Τζαλαλής
Σταυρόλεξο: ΒΡΕΣ ΤΟΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ…
Επίτηδες δεν έχω βάλει λεζάντα κάτω από κάθε πίνακα, διότι σκέφτηκα πως αν κάποιος σας αρέσει, θα άξιζε να μπείτε στη διαδικασία να ψάξετε γι΄ αυτόν. Ούτε αναφέρθηκα σε υλικά, σε τεχνοτροπίες και στα μηνύματα των έργων, γιατί δεν θα ήταν εφικτό κάτι τέτοιο σε μια σφαιρική/σύντομη θεώρηση. Όπως ανέφερα και στο κείμενο, θα μπορούσα να κάνω μια ακόμη ανάρτηση με άλλα τόσα έργα εξίσου αγαπημένα, αλλά ο σκοπός εδώ δεν είναι να συμπεριληφθούν όλοι οι πίνακες, αλλά να σας δώσω μια γεύση και να σας παρακινήσω να επισκεφθείτε την Εθνική Πινακοθήκη.