ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ (Ιζαμπέλα Οκιάνα)

Ζωγραφιές της Ψυχής…

    Οι άνθρωποι κουβαλάμε πολλά μέσα στην ψυχή μας, τα οποία φοβόμαστε να τα εκφράσουμε στους άλλους ή και να τα παραδεχτούμε στον ίδιο μας τον εαυτό. Βέβαια είναι λογικό, θα έλεγε κανείς, στη σημερινή εποχή που είναι ντροπή ακόμα και να παραδεχτεί κάνεις ότι δεν είναι καλά. Όμως αυτό που δεν συνειδητοποιούμε είναι ότι με το να τα μαζεύουμε μέσα μας, κάνουμε τα πράγματα χειρότερα. Θα πρέπει να εκτονώσουμε κάπως αυτόν τον πόνο και τις δυσκολίες που κουβαλάμε. Εγώ αυτό το έκανα μέσα από τη ζωγραφική και τώρα που αποφοίτησα, ιδού τα ίχνη της ψυχής μου…

Τυραννίδα: Ο Άγγελος με το μαντήλι ή αλλιώς Τυραννίδα είναι μια πρώτη απόπειρα να εκφράσω τις δυσκολίες της ζωής. Όλοι μας ερχόμαστε σε αυτόν τον κόσμο ως άγγελοι με αγνές προθέσεις και χωρίς καμία κακία μέσα μας. Στη συνέχεια όμως της ζωής μας τα πράγματα δυσκολεύουν, κάνοντας αδύνατο το να παραμείνουμε 100% καλοί. Τα καρφιά που σχηματίζονται στο κεφάλι του αγγέλου συμβολίζουν τις δυσκολίες της ζωής, τα προβλήματα που έχει αντιμετωπίσει ή και αντιμετωπίζει ο άνθρωπος. Είναι τα βάσανα, τα τραύματα που κουβαλάμε. Το μαντήλι είναι ενας τρόπος να ξεφεύγει ο καθένας μας από την καταπίεση και τον πόνο. Δεν θέλουμε άλλο να βλέπουμε, δεν θέλουμε να περάσουμε και άλλα. Ωστοσο, δεν το καταφέρνουμε πάντα, εξ΄ ου και το αίμα… Όσο και να προσπαθήσουμε, ό,τι μαντήλι κι αν βάλουμε, δεν θα ξεφύγουμε. Τα κλειστά φτερά συμβολίζουν την ήττα και την αδυναμία. Μόνο όταν καταφέρουμε να ζήσουμε με τα βάρη της ζωής, να θεραπεύσουμε τα τραύματα, μόνο τότε θα μπορέσουμε να ανοίξουμε τα φτερά μας.

Το κορίτσι-τριανταφυλλο: Όλοι οι άνθρωποι είμαστε λουλούδια. Όλοι μας είμαστε όμορφοι με τον δικό μας μοναδικό τρόπο. Όλοι μας ανθίζουμε και ολοκληρωνόμαστε με διαφορετικούς τρόπους, σε διαφορετικό χρόνο. Η ζωή μας ακολουθεί τον κύκλο της φύσης, όπως ακριβώς και τα λουλούδια. Ο καθένας έχει τα δικά του αγκάθια (κάποιοι δεν έχουν, γιατί είναι λίγο αφελείς…) για να προστατεύσει τον εαυτό του. Άλλοι παραμένουν μπουμπούκια, γιατί τους κόψανε από νωρίς. Άλλοι κόβονται, αφού έχουν ανθίσει πλήρως, όταν πια έχουν φτάσει στο ύψιστο σημείο της ζωής τους. Άλλοι μαραίνονται, επειδή οι συνθήκες δεν ήταν κατάλληλες να γίνουν όμορφοι. Άλλοι σαπίζουν. Όπως και να έχει, είμαστε λουλούδια. Στη συγκεκριμένη ζωγραφιά, είναι ένα κορίτσι, η οποία είναι ένα τριαντάφυλλο. Το τριαντάφυλλο πέρα από την αγάπη και το πάθος συμβολίζει και την τελειότητα. Συμβολίζει το μυστήριο, και συνδέεται με τα επιτεύγματα του ανθρώπου. Το κορίτσι- τριαντάφυλλο δεν έχει ανθίσει ακόμα πλήρως. Μόλις έχει αρχίσει να «ανοίγει». Παρόλ΄ αυτά, τα αγκάθια της είναι πολλά και ίσως πιο μεγάλα απ΄ όσο θα έπρεπε. Μέσα στην προσπάθειά της να είναι τέλεια σε όλα για να ικανοποιήσει την κοινωνία και τους ανθρώπους γύρω της, μέσα στην προσπάθειά της να πετύχει όλους τους στόχους της χωρίς να απογοητεύσει κανέναν (γιατί είναι «τέλεια» ή αυτό επιδιώκει), μέσα στο πάθος της να τους πετύχει, έχει περάσει περισσότερα απ΄ όσα θα έπρεπε. Υπάρχει μια αντίθεση ανάμεσα στο πόσο άνθισε και στο πόσο μεγάλωσαν τα αγκάθια της. Τα αγκάθια συμβολίζουν τον πόνο και τις δυσκολίες. Όσο περισσότερα έχει περάσει ο καθένας, τόσο μεγαλώνουν και τα αγκάθια μας, τα οποία δημιουργούνται για να μας προστατεύσουν. Θα δείτε πολλά μπουμπούκια με μεγαλύτερα αγκάθια από ένα ήδη ανθισμένο λουλούδι – το οποίο μπορεί να έχει πολύ μικρά. Η στάση στην οποία κάθεται η κοπελα συμβολίζει την αδράνεια αλλά και την υπομονή. Περιμένει μέχρι να μπορέσει να ανθίσει, για να κατορθώσει να σταθεί από μόνη της στα πόδια της.

Τα δεσμά: Όλοι μας είμαστε δέσμιοι στα βάσανά μας. Όλοι μας περνάμε δυσκολίες. Όλοι μας πονάμε και περιμένουμε κάπως, κάποιος να μας απελευθερώσει, για να ζήσουμε. Έχουμε τα χέρια ψηλά, παρά τις αλυσίδες που μας βαραίνουν, γιατί ακριβώς περιμένουμε τη σωτηρία. Αυτή τη σωτηρία τη συμβολίζει η πεταλούδα. Οι πεταλούδες συμβολίζουν την αναγέννηση, την ελπίδα και την αλλαγή. Μόνο αν πιάσουμε την πεταλούδα θα μπορέσουμε να σπάσουμε τα δεσμά…

Ιζαμπέλα Οκιάνα

Guns ΄n΄ Roses, Estranged