Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ (Από μαθήτρια της Β΄ τάξης)

    Ένα από τα θέματα που απασχολούν περισσότερο τους νέους στο λύκειο είναι το επάγγελμα που θα ακολουθήσουν στην ενήλικη ζωή τους. Η αλήθεια είναι πως μια τέτοια απόφαση είναι κρίσιμη και σίγουρα σημαντική, διότι οι νέοι έχουν στόχο να βιοποριστούν με το επάγγελμα που θα επιλέξουν. Ωστόσο, πώς παίρνει κανείς αυτήν την απόφαση; Οι περισσότεροι νέοι όταν βρίσκονται σε αυτή τη θέση, λαμβάνουν την άποψη γονέων, φίλων, καθηγητών και ειδικών. Ποια φωνή, όμως, θα επικρατήσει μέσα τους;

    Αναμφίβολα, οι γονείς είναι αυτοί που επηρεάζουν περισσότερο τα παιδιά στην απόφαση αυτή, και ο ρόλος τους μπορεί να λειτουργήσει και θετικά και αρνητικά. Θετικά θα λειτουργήσει, αν σκεφτούν την ευτυχία των παιδιών τους, τους δώσουν εφόδια και τους αφήσουν ελεύθερα να αποφασίσουν τι θέλουν να ακολουθήσουν στη ζωή τους, ξέροντας πάντα πως αυτοί θα είναι δίπλα τους οποιαδήποτε στιγμή χρειαστεί, για να τους στηρίξουν και να τους συμπαρασταθούν. Με αυτόν τον τρόπο, ο νέος θα καλλιεργήσει τη δική του μοναδική προσωπικότητα και θα «χτίσει» έναν καλά δομημένο χαρακτήρα με αυτογνωσία κι αυτοπεποίθηση. Όλα τα παραπάνω θα συμβάλουν καταλυτικά, ώστε ο νέος μελλοντικά να είναι έτοιμος να λαμβάνει από μόνος του συνειδητές αποφάσεις για τον εαυτό του. Αντιθέτως, οι απόψεις των γονέων μπορεί να λειτουργήσουν αρνητικά, αν προσπαθήσουν να ικανοποιήσουν τα δικά τους ανεκπλήρωτα όνειρα μέσω της απόφασης του παιδιού τους για την επαγγελματική του σταδιοδρομία. Δυστυχώς, αυτό συνιστά χειραγώγηση από τους γονείς προς το παιδί, κι αν καταλάβουν κάποτε το κακό που επέφεραν στη ζωή του, θα είναι πολύ αργά για να το διορθώσουν…

images

    Υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που μετά από κάποια χρόνια αντιλαμβάνονται πως η απόφαση που είχαν πάρει δεν ήταν αυτή που ήθελαν οι ίδιοι, αλλά αυτή που άλλοι τους έκαναν να πιστεύουν πως ήταν η σωστή. Άλλοι λένε πως είναι απόλυτα ευχαριστημένοι με τη δουλειά τους,  γιατί είναι ακριβώς αυτή με την οποία ήθελαν να ασχοληθούν. Πολλοί, βέβαια, εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους για το γεγονός ότι έδωσαν προτεραιότητα στο κομμάτι των οικονομικών απολαβών, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα το τι πραγματικά ήθελαν να ακολουθήσουν στη ζωή τους.

    Μετά από αυτές τις παρατηρήσεις, ο επαγγελματικός προσανατολισμός φαντάζει ένας δυσεπίλυτος γρίφος για έναν νέο άνθρωπο. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι τόσο τραγικά όσο φαίνονται. Οι νέοι για να καταλάβουν με τι πραγματικά θέλουν να ασχοληθούν, πρέπει πρώτα να ρωτήσουν τον ίδιο τους τον εαυτό, να γνωρίσουν τις κλίσεις και τα ταλέντα τους, καθώς όλοι οι άνθρωποι αν ψάξουν μέσα τους θα βρουν κάτι που τους αρέσει και μπορούν να κάνουν καλά. Όποιοι πιστεύουν πως δεν κάνουν τίποτα καλά, τότε ή δεν έχουν καλλιεργήσει την αυτοπεποίθησή τους ή δεν έχουν ψάξει αρκετά μέσα τους για να το βρουν.

Επ.-Πρ.

    Στη λήψη της καθοριστικής για το μέλλον απόφασης ενός νέου αναφορικά με την επαγγελματική του επιλογή, δεν θα πρέπει να τον ενδιαφέρει σε πρώτη φάση πόσα χρήματα θα του προσφέρει μια δουλειά ή πόσο δύσκολη ή εύκολη είναι, αλλά πόσο ευχαριστημένος θα είναι και ποιες δυνατότητες εξέλιξης παρουσιάζονται μέσα από αυτήν. Σε αυτό το σημείο κάποιος θα μπορούσε να έχει την εξής απορία: «Πώς γίνεται να μη μας ενδιαφέρουν τα χρήματα που θα μας προσφέρει η εργασία που θα επιλέξουμε;» Με τον τρόπο που είναι δομημένη η κοινωνία, είναι δύσκολο κάποιος να κοιτάξει την ευτυχία του χωρίς να υπολογίσει τα χρήματα, εκτός κι αν αυτά τα δύο συμπίπτουν. Όλα γυρνούν γύρω από τον άξονα του κέρδους, αλλά παραμένει, φαινομενικά τουλάχιστον, οξύμωρο το γεγονός ότι το μεγαλύτερο ποσοστό -ακόμη κι αυτών που έχουν υψηλές οικονομικές απολαβές- δηλώνει αγανακτισμένο από τη δουλειά του και ανυπομονεί να βγει στη σύνταξη…

   Σε μια «τρελή κοινωνία» όπως αυτή που ζούμε, πώς στο μυαλό των νέων τελικά θα επικρατήσει η δικιά τους φωνή; Πώς θα μπορέσουν να ισορροπήσουν σε μια κοινωνία που δεν ξέρει η ίδια τι θέλει; Και στην τελική, πώς θα μπορέσουν να αγνοήσουν όλες τις «σειρήνες» γύρω τους και να ακούσουν την καρδιά τους, ώστε να είναι και επιτυχημένοι και ευτυχισμένοι; Σίγουρο είναι ότι η απάντηση σε όλα τα «πώς» και τα «γιατί» δεν βρίσκεται γραμμένη σε κάποιο εγχειρίδιο «περί ευδαιμονίας» ούτε θα έρθει από κάποιον «από μηχανής θεό». Αν είναι κρυμμένη κάπου, είναι μέσα στην ψυχή και τον νου του καθενός ανθρώπου, και θα χρειαστεί ειλικρίνεια και θάρρος προκειμένου να αποκαλυφθεί. Η αυταπάτη και ο φόβος είναι οι χειρότεροι σύμβουλοι.

    Κλείστε τα αυτιά σας στις Σειρήνες κι αφουγκραστείτε τον εαυτό σας!

Μαθήτρια της Β΄ τάξης

 

ΑΡΚΑΣ

ΑΡΚΑΣ

John Lennon : Workin΄ Class Hero 1970

 

ΤΖΑΛΑΛΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
Περί ΤΖΑΛΑΛΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ 68 Άρθρα
INGIRUMIMUSNOCTEETCONSUMIMURIGNI

2 Σχόλια

  1. Αναμφίβολα, η επιλογή επαγγέλματος αποτελεί μια πολύ δύσκολη απόφαση για τους μαθητές. Οι τελευταίοι έχοντας ως βάση τις προσωπικές τους κλίσεις και προτιμήσεις συνυπολογίζουν πλήθος παραγόντων και λαμβάνουν υπόψη γνώμες και συμβουλές ειδικών, γονιών, φίλων και καθηγητών. Η τελική επιλογή, όμως, των σπουδών που θα ανοίξει τον δρόμο για την προσωπική τους εξέλιξη και τη μελλοντική τους σταδιοδρομία είναι μια απόφαση ζωής που ο καθένας και η καθεμία καλείται να πάρει μόνος του/ μόνη της.

    Παραθέτω απόσπασμα από το έργο του Φερνάντο Σαβατέρ «Μιλώντας στον γιο μου για την ηθική και την ελευθερία» (1) που πιστεύω ότι ταιριάζει στη φιλοσοφία του παρόντος θέματος:
    «Προσπάθησα να σου μάθω τρόπους να βαδίζεις, αλλά ούτε εγώ ούτε κανένας άλλος έχει το δικαίωμα να σε κουβαλήσει στους ώμους του. Ωστόσο, να τελειώσω με μια συμβουλή: Μια και πρόκειται στη ζωή σου να επιλέγεις, φρόντιζε να κάνεις πάντα τις επιλογές εκείνες που θα σου επιτρέπουν κατόπιν μεγαλύτερο αριθμό άλλων πιθανών επιλογών, όχι αυτές που οδηγούν σε αδιέξοδο. Επίλεξε αυτό που σε κάνει να είσαι ανοιχτός στους άλλους, σε νέες εμπειρίες, σε διαφορετικές χαρές. Απόφευγε ό,τι σε κλείνει και ό,τι σε χαντακώνει. Κατά τα άλλα, καλή τύχη και εμπιστοσύνη στον εαυτό σου!»

    (1) Fernando Savater, 2013, Μιλώντας στον γιο μου για την ηθική και την ελευθερία, Αθήνα: Εκδ. Πατάκη. (Διασκευή)

Υποβολή απάντησης