15η Φεβρουαρίου… Μία μόλις ημέρα μετά τη γιορτή της αγάπης και του έρωτα, που οι άνθρωποι ενώ αισθάνονται ξεγνοιασιά, έρχονται αντιμέτωποι με τη σκληρή πραγματικότητα.
250.000 παιδιά νοσούν από καρκίνο κάθε χρόνο.
Το 80% αυτών των παιδιών προέρχονται από αναπτυσσόμενες χώρες. Δυστυχώς, σε πολλές χώρες του κόσμου δεν υπάρχουν οι πόροι, τα φάρμακα, και το εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό για να αντιμετωπιστεί κατάλληλα η νόσος. Γι΄ αυτό, τα περισσότερα παιδιά στις εν λόγω χώρες πεθαίνουν.
Κάθε χρόνο εμφανίζονται πάνω από 450.000 χιλιάδες νέες περιπτώσεις καρκίνου και λευχαιμίας σε παιδιά και έφηβους.
Μέχρι και σήμερα οι αιτίες που προκαλούν στα παιδιά καρκίνο παραμένουν άγνωστες. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι λιγότερο από 10% οφείλεται στην κληρονομικότητα.
Οι κυριότερες μορφές παιδικού καρκίνου είναι: η λευχαιμία, τα λεμφώματα, το νευροβλάστωμα, το ρετινοβλάστωμα, οι εγκεφαλικοί όγκοι, διάφοροι όγκοι μαλακών μορίων και άλλοι, δυστυχώς, πολλοί.
Ο καρκίνος είναι η δεύτερη αιτία θανάτου στα παιδιά…
Καθώς λοιπόν ζούμε στην κοινωνία, εκπληρώνουμε όλοι τις υποχρεώσεις μας. Δουλεύουν δηλαδή οι μεγάλοι για να βγάζουν χρήματα και διαβάζουν οι μικροί για να αποκτήσουν ένα λαμπρό μέλλον. Έτσι λοιπόν όπως προχωράει και κυλάει η ζωή, απλά «ΣΤΑΜΑΤΑ»!!!
Σταμάτα ένα λεπτό να δεις που έχεις βρεθεί. Σταμάτα ένα λεπτό να συνειδητοποιήσεις τι συμβαίνει γύρω σου. Δεν υπάρχουν μόνο η δουλειά, το διάβασμα και οι υποχρεώσεις. Δεν είσαι -δυστυχώς- ο μόνος κουρασμένος. Ο μόνος εξαντλημένος.
Έτσι λοιπόν όπως είσαι σταματημένος, αντί να κοιτάς κάτω να δεις προς τα πού εσύ ο ίδιος κατευθύνεσαι, ρίξε μια ματιά μπροστά σου και εκτίμησε όλα αυτά που εσύ τα θεωρείς ρουτίνα και βαρεμάρα της καθημερινότητας.
Σε κάποια παιδιά δεν δόθηκε καν η ευκαιρία να θεωρήσουν «ανούσια» τη ζωή… Δεν τους δόθηκε το δικαίωμα να βρεθούν σε μία κατάσταση ρουτίνας. Ενώ εμείς έτσι απλά υπάρχουμε στον χρόνο, αυτά έμαθαν πώς να ζουν και να μάχονται, κάτι που, όπως φαίνεται, εμείς ξεχάσαμε να κάνουμε. Γι’ αυτό, μην ξανασκύψεις το κεφάλι! Αντίκρισε τι γίνεται γύρω σου και μην αδιαφορείς!
Δεν υπάρχει κάτι που να είναι πιο στενάχωρο από ένα παιδί άρρωστο και δεν υπάρχει κάτι που να αξίζει περισσότερο να παλέψεις από ό, τι τα παιδιά! Πραγματικά, πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να ζει κάθε παιδί μια φυσιολογική ζωή. Ελπίζω σύντομα η ιατρική επιστήμη να βρει θεραπεία και να μην υποφέρει κανένα άλλο παιδάκι. Μου άρεσε πολύ Αρίστη που πήρες αυτό το θέμα που σχετίζεται με την αρρώστια και τον θάνατο και το μετέτρεψες σε προτροπή ζωής για όλους όσοι παίρνουν ως δεδομένο το δώρο της ζωής… Μπράβο για όλα, Αρίστη!
Πολύ ωραίο άρθρο για ένα θέμα που προσωπικά δεν μπορώ να διαχειριστώ…Πόσο στενάχωρο και άδικο είναι για όλα αυτά τα παιδιά που παλεύουν να επιβιώσουν αντί να ζουν τη χαρά της ηλικίας τους και να κάνουν όνειρα…; Μακάρι να βρεθούν αποτελεσματικές θεραπείες στις οποίες θα έχουν πρόσβαση όλα τα παιδιά που υποφέρουν για να έχουν τη ζωή που τους αξίζει!
Τέτοιες μέρες ανατρέπουν όλα όσα θεωρούμε δεδομένα…το ζητούμενο είναι να μην το ξεχνάμε αυτό και όταν παρέρχονται…