Την φράση: << Το λύκειο δεν είναι υποχρεωτικό. Είστε εδώ με την θέλησή σας.>> την ακούμε πολύ συχνά ως μαθητές. Αν δεν είναι υποχρεωτικό, τότε γιατί πηγαίνουμε λύκειο; Πολλοί υποστηρίζουν ότι είναι ωφέλιμο, γιατί αποκτάμε γνώσεις. Μας ρώτησε όμως ποτέ κάποιος πώς νιώθουμε; Ή τουλάχιστον την άποψή μας; Συνέχεια ακούμε, ότι τα μαθητικά τα χρόνια είναι τα καλύτερα και ότι πρέπει να τα εκτιμάμε, ότι δεν θα ξαναέρθουν ποτέ. Όμως… πού είναι η δική μας άποψη; Τα δικά μας συναισθήματα;
Αρχικά είναι αρκετά σημαντικό, να σταματήσουν οι στερεοτυπικές αντιλήψεις σχετικά με το λύκειο. Οι έφηβοι νιώθουμε κάθε μέρα αγανάκτηση. Συνέχεια σκεφτόμαστε όλα όσα μας έχετε πει εσείς οι μεγάλοι. << Πρέπει να διαβάζεις για να πετύχεις τους στόχους σου, πρέπει να είσαι καλός στο σχολείο αλλιώς τίποτα δεν έχει νόημα. Πρέπει να αποφασίσεις από τώρα τι θες να κάνεις με την υπόλοιπη ζωή σου, αλλά μην αγχώνεσαι έχεις καιρό, μέχρι το τέλος της χρονιάς και πιο νωρίς για να δούμε τι θα γίνει με τα φροντιστήρια. Παιδί μου σημασία δεν έχουν οι βαθμοί, αλλά τι! Πήρες δεκαπέντε; Δηλαδή αυτή είναι η αξία σου; Θυμήσου, το λύκειο δεν είναι υποχρεωτικό, απλά αν δεν το τελειώσεις δεν θα αποκτήσεις ποτέ μια αξιοπρεπή ζωή, ούτε σκουπιδιάρης δεν θα μπορείς να γίνεις, αυτή θες να είναι η αξία σου; Αλλά μην αγχώνεσαι, όλα θα πάνε καλά!>> Πού είναι η δική μας η γνώμη; Πού είναι η δική μας η ελευθερία; Όλα είναι ρόδινα στα μαθητικά τα χρόνια… Είναι όμως;
Επίσης σημαντικό είναι να αναφερθεί, ότι μέσο αυτής της κατάστασης οι μαθητές αποκτούν ψυχολογικές διαταραχές. Αγχώδεις διαταραχές, κρίσεις πανικού, αυτοτραυματισμοί και το σημαντικότερο, αυτοκτονίες, είναι συνέπειες της αφόρητης πίεσης που βιώνουν οι μαθητές. Οι περισσότεροι προσπαθούν να το περάσουν κρυφά για να μην φανούν αδύναμοι, αλλά είναι αδυναμία αυτό; Πρόσφατη σειρά που ονομάζεται <<cookie>> δείχνει μαθητές εθισμένους σε ναρκωτικά στην μορφή μπισκότου. Αλλά όλα είναι ρόδινα στα μαθητικά τα χρόνια…
Συμπερασματικά, σας προσκαλώ, όλους τους μεγάλους να σκεφτείτε και να μπείτε στην θέση μας. Παγκοσμίως οι μαθητές δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για να ευχαριστήσουν τους γονείς τους, μην μας υποτιμάτε. Προσπαθούμε σκληρά, χωρίς να μιλάμε…
