Η μόλυνση των θαλασσών είναι ένα πρόβλημα το οποίο δεν έχει λυθεί παρόλο που όλοι μας μπορούμε να συμβάλουμε για την επίλυσή του. Μια κύρια αιτία μόλυνσης του θαλάσσιου κόσμου είναι τα γνωστά σε όλους πλαστικά.
Τα τελευταία χρόνια η Μεσόγειος μετατρέπεται σε μια επικίνδυνη ‘’πλαστική παγίδα’’ για τη θαλάσσια ζωή και την ανθρώπινη υγεία. Το 95% της Μεσογείου καλύπτουν τα πλαστικά σκουπίδια τα οποία βρίσκονται
τόσο στους βυθούς όσο και στις ακτές της θάλασσας. Τα πλαστικά αυτά προέρχονται κυρίως από τις γύρω χώρες, όπως από την Τουρκία, την Ισπανία, έπειτα από την Ιταλία, την Αίγυπτο και τέλος από την Ελλάδα. Ακόμα ο τουρισμός στις συγκεκριμένες χώρες συμβάλει στη μόλυνση της Μεσογείου, αφού κάθε χρόνο το ποσοστό αυξάνεται κατά 40%. Σήμερα στη Μεσόγειο Θάλασσα υπάρχουν πάνω από 150 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού. Ο κάθε τόνος πλαστικού αντιστοιχεί σε έναν τόνο ψαριών. Έως και το 2050 τα πλαστικά σκουπίδια θα υπερισχύουν σε αριθμό από τα ίδια τα ψάρια. Υπολογίζεται μάλιστα πως ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο υπάρχουν 1,25 εκατομμύρια κομματάκια πλαστικού και ο συνολικός αριθμός τους ξεπερνά κατά τέσσερις φορές το λεγόμενο ΄΄Πλαστικό Νησί΄΄ στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Το μεγαλύτερο μέρος των πλαστικών σκουπιδιών που καταλήγουν στη Μεσόγειο επηρεάζουν δυστυχώς την θαλάσσια ζωή αλλά και την ανθρώπινη υγειά. Μικρά κομμάτια πλαστικών σκουπιδιών καταλήγουν στον οργανισμό κάποιου θαλάσσιου ζώου. Θύματα πολλών τέτοιων περιπτώσεων αποτελούν οι θαλάσσιες
χελώνες , αφού εκτιμάται πως έχουν βρεθεί σε οργανισμό θαλάσσιας χελώνας έως και 150 πλαστικά 
κομμάτια, τα θαλάσσια θηλαστικά, τα ψάρια, τα θαλασσοπούλια, αφού κι εδώ εκτιμάται πως το 90% των θαλασσοπουλιών βρίσκονται πλαστικά.
Η Ελλάδα πάρα τον τεράστιο θαλάσσιο πλούτο της αντιμετωπίζει και αυτή το πρόβλημα της ρύπανσης των θαλασσών. Η χωρά μας καταναλώνει περίπου 0,6 τόνους πλαστικού ετήσια και ανακυκλώνει μόλις το 20%. Τα κυριότερα σκουπίδια στις ελληνικές θάλασσες αποτελούνται από πλαστικό (43%-51%), το χαρτί (13%- 18%) και το αλουμίνιο (7%-12%). Τα βασικά σκουπίδια που βρίσκονται στις ελληνικές παράλιες αντίστοιχα είναι φίλτρα τσιγάρων, καπάκια από μπουκάλια, καλαμάκια και αναδευτήρες, πλαστικά μπουκάλια, συσκευασίες φαγητών και πλαστικές σακουλές.
Για να αντιμετωπιστεί, λοιπόν αυτό το πρόβλημα από το οποίο απειλείται η θαλάσσια ζωή αλλά και η ανθρώπινη, εμείς ως πολίτες μπορούμε να συμβάλουμε ακολουθώντας τις εξής λύσεις α) να μην επιλέγουμε προϊόντα σε πλαστικές συσκευασίες β) να μειώσουμε τα πλαστικά μιας χρήσης γ) να εντάξουμε την ανακύκλωση στη ζωή μας δ) να μεταδίδουμε το μήνυμα στους συμπολίτες μας.
Ζαφείρη Παναγιώτα -Α2
