Ένας μήνας είχε περάσει από την παράδοση της Αθήνας στους Γερμανούς και μία λύπη ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των κατοίκων της, βλέποντας τη ναζιστική σημαία να κυματίζει πάνω στον ιερό βράχο της
Ακρόπολης. Όμοια ένιωθαν και δύο νεαροί φοιτητές, ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας, καθώς παρατηρούσαν τη σημαία ένα ανοιξιάτικο σούρουπο που καθόντουσαν στα σκαλοπάτια του Ζάππειου, όπως έχουν αναφέρει και οι ίδιοι σε συνεντεύξεις τους. Τότε, τους γεννήθηκε στο μυαλό η μεγάλη και παράτολμη ιδέα να κατεβάσουν τη σημαία με το χιτλερικό σύμβολο και βάλθηκαν αμέσως να την υλοποιήσουν. Επισκέφτηκαν την Εθνική Βιβλιοθήκη για να διαβάσουν ότι βιβλίο υπήρχε σχετικό με τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Εκεί βρήκαν στη Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια όλες τις σπηλιές που υπάρχουν στον Βράχο, όπως επίσης και τη μόνη διαδρομή που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν γινα μην γίνουν αντιληπτοί από τους Γερμανούς, μέσω του Πανδρόσειου Άντρου.
Στις 30 Μαΐου του 1941 οι δύο νεαροί Έλληνες πληροφορήθηκαν από το ραδιόφωνο για την κατάκτηση της Κρήτης από τους Γερμανούς και αμέσως αποφάσισαν να δράσουν το ίδιο κιόλας βράδυ. Έτσι, γύρω στις 21.30 με μόνο εξοπλισμό ένα φαναράκι και ένα μαχαίρι, αψηφώντας τον κίνδυνο πήδηξαν σύρματα φτάνοντας μέχρι τη σπηλιά του Πανδρόσειου Άντρου και ξεκίνησαν να ανεβαίνουν από τις σκαλωσιές, τις οποίες είχαν τοποθετήσει οι αρχαιολόγοι για τις ανασκαφές. Έπειτα, μεσάνυχτα πια, όταν βρίσκονταν σε απόσταση λίγων μέτρων από τον ιστό της ναζιστικής σημαίας, έλεγξαν αν υπήρχε κάποιος φρουρός. Ευτυχώς, ολόκληρη η μικρή φρουρά της Ακρόπολης είχε μαζευτεί στα Προπύλαια για να γιορτάσει το «μεγάλο» εγχείρημα των Γερμανών. Στη συνέχεια, χωρίς δεύτερη σκέψη και με γρήγορες κινήσεις κατέβασαν το σύμβολο του ναζισμού και ακολουθώντας την ίδια διαδρομή γύρισαν πίσω.
Την επόμενη μέρα, νωρίς το πρωί οι Γερμανικές Αρχές αντιλήφθηκαν με έκπληξη την εξαφάνιση της σημαίας και γρήγορα μια άλλη βρισκόταν στον ιστό. Όμως, αμέσως έλαβαν τα μέτρα τους. Οι δράστες καταδικάστηκαν σε θάνατο, οι άνδρες της φρουράς εκτελέστηκαν, ενώ οι Έλληνες διοικητές των αστυνομικών τμημάτων της περιοχής απαλλάχθηκαν από τα καθήκοντά τους. Ωστόσο οι Γερμανοί δεν κατάφεραν ποτέ να βρουν τους δράστες. Οι Γλέζος και Σάντας αποκάλυψαν την ταυτότητά τους μετά την απελευθέρωση. Η πράξη των δύο αυτών νεαρών φοιτητών, σχεδόν παιδιών, να κατεβάσουν τη ναζιστική σημαία είναι βέβαιο ότι χρειαζόταν πολύ θάρρος, γενναιότητα, τόλμη και φυσικά ωριμότητα. Εν κατακλείδι, ήταν η πρώτη αντιστασιακή πράξη στην υποδουλωμένη Αθήνα, η οποία παρότρυνε και άλλους πολίτες να αντισταθούν απέναντι στους κατακτητές.
Σοφία Κουβελιώτη Α2
