Το υποβρύχιο μουσείο αποτελεί ένα από τα πιο ασυνήθιστα μουσεία του κόσμου. Γιατί άραγε; Μα φυσικά διότι είναι κάτω από την επιφάνεια της απέραντης θάλασσας! Προφανής είναι λοιπόν η βασική του διαφορά από τα υπόλοιπα χερσαία μουσεία…
Το Museο Atlantico βρίσκεται στην Ισπανία, στις Κανάριες Νήσους και πιο συγκεκριμένα στο Λανθαρότε. Η σύλληψη της ιδέας προήλθε από τον Βρετανό καλλιτέχνη Jason deCaires Taylor.Ο ίδιος δημιούργησε παρόμοια έργα στο Κανκούν του Μεξικό και στη Γρενάδα στις δυτικές Ινδίες, εκ των οποίων το δεύτερο έχει καταχωρηθεί από τη National Geographic ως ένα από τα 25 θαύματα του Κόσμου.
Το μουσείο αυτό διαθέτει ιδιαίτερα εντυπωσιακά εκθέματα. Τα εκθέματα αυτά βρίσκονται 12-15 μέτρα κάτω από το νερό, αριθμούνται περίπου στα 300 και έχουν τοποθετηθεί σε μια έκταση 400 τετραγωνικών μέτρων. Ο γλύπτης χρειάστηκε 3 ολόκληρα χρόνια για την κατασκευή τους, ξεκινώντας τον Ιανουάριο του 2014. Μοντέλα για τα γλυπτά υπήρξαν οι κάτοικοι του Λανθαρότε. Είναι προσιτό σε αυτοδύτες και βάρκες με γυάλινο πυθμένα αλλά κι ένας απλός κολυμβητής 
με μάσκα και αναπνευστήρα μπορεί να το εξερευνήσει. Είναι βασικά κατασκευασμένα από θαλάσσιο τσιμέντο που μπορεί να αντέξει κάτω από τη θάλασσα έως και για 300 χρόνια! Για τα υλικά αυτά έχουν μεριμνήσει ειδικοί έτσι ώστε να μη μολύνουν τη θαλάσσια χλωρίδα, πανίδα και περιβάλλον. Μάλιστα έχουν δημιουργήσει έναν τεχνητό ύφαλο, στον οποίο μπορεί να «εγκατασταθεί» μόνιμα θαλάσσια ζωή. Τα γλυπτά παριστάνουν κατά μεγάλο βαθμό ανθρώπους και στιγμές από την καθημερινότητά τους. Όπως για παράδειγμα ένα από αυτά παριστάνει ένα απρόσωπο ζευγάρι που φωτογραφίζεται ή άλλους ανθρώπους απορροφημένους στο διάβασμα ενός βιβλίου ή ακόμα και βυθισμένους στον κόσμο των οθονών του κινητού τους. Ακόμα ένα από αυτά παρουσιάζει 13 πρόσφυγες σε μια σωσίβια λέμβο, «Η Λέμβος της Λαμπεντούσας», η οποία είναι μια σύγχρονη εκδοχή ενός πίνακα με τίτλο: Η σχεδία της μέδουσας, η οποία κάνει στην ουσία μια αναφορά στην προσφυγική κρίση. Επομένως, τα γλυπτά που υπάρχουν στον βυθό της θάλασσας αγγίζουν αρκετά τη ζωή και την καθημερινότητα των περισσότερων ανθρώπων.
Η κατασκευή αυτού του μουσείου έχει δυο στόχους. Αρχικά, όπως αναφέρθηκε και πρωτύτερα, είναι η δημιουργία μιας ιδανικής κατοικίας για τα θαλάσσια ζώα και φυτά. Επίσης τους δυο στόχους συμπληρώνει η ευαισθητοποίηση του κόσμου για την ανάγκη προστασίας που έχει το περιβάλλον και τον προβληματισμό για τα ζητήματα της θαλάσσιας οικολογίας. Όπως είχε αναφέρει και ο ίδιος ο γλύπτης χαρακτηρίζει το έργο του ως ΄΄φόρο τιμής’’ σε όλους εκείνους των οποίων «οι ελπίδες και τα όνειρα παραμένουν στον βυθό της θάλασσας…».
Συμπερασματικά, το μουσείο αυτό είναι αρκετά ιδιαίτερο αλλά και υπερβολικά ελκυστικό! Αν ποτέ τολμήσετε ποτέ να το απολαύσετε μην ξεχάσετε τη μάσκα, τον αναπνευστήρα και το εξερευνητικό σας πνεύμα! Καλή τύχη στην υποθαλάσσια πραγματικότητα!
Ζαφείρη Παναγιώτα Α2
