Η Παγκόσμια Ημέρα Κοινωνικής Δικαιοσύνης καθιερώθηκε με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το 2007 και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 20 Φεβρουαρίου. Γιατί όμως χρειάζεται να έχουμε μια Παγκόσμια ημέρα να μας θυμίζει ότι πρέπει να προασπιζόμαστε την κοινωνική δικαιοσύνη. Kαι τι είναι τελικά η κοινωνική δικαιοσύνη;
Όταν ακούμε τον όρο Κοινωνική δικαιοσύνη, ίσως μας είναι δύσκολο να αντιληφθούμε τι συμβολίζει! Μπορούμε να συνοψίσουμε την ιδέα της σε ορισμένες αξίες, κρίσιμες για την Δημοκρατία: στη γενική αποδοχή της αρχής της Ελευθερίας για όλους, στην ίση και Δίκαιη μεταχείριση όλων των ανθρώπων δίχως διακρίσεις, στη Διάχυση όλο και περισσότερο των βασικών κοινωνικών δικαιωμάτων προς τα κάτω, δηλαδή στα κοινωνικά στρώματα που βιώνουν το φάσμα του αποκλεισμού.
Γνωρίζοντας πλέον τι συμβολίζει ο όρος Παγκόσμια δικαιοσύνη μας δημιουργείται μια απορία, γιατί να χρειάζεται να έχουμε μία παγκόσμια ημέρα με σκοπό την προώθηση αυτών τον στόχων; Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά πράγματα καθώς τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους: το 10% (περίπου) του πληθυσμού «πάσχουν» από χρόνια φτώχεια, 836 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν ακόμα σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, το 85% των γυναικών στην Ελλάδα έχουν παρενοχληθεί σεξουαλικά! Συνολικά 2.000.000.000 άνθρωποι ζουν αυτή τη στιγμή κάτω από καθεστώς πίεσης (οικονομικής, κοινωνικής πολεμικής κ.λπ.)
Όταν κάποιος αναλογιστεί αυτά τα δεδομένα αντιλαμβάνεται ότι ο κόσμος χρειάζεται πολλές αλλαγές. Εδώ έρχεται η προσωπική μας συμβολή στην κοινωνία. Πρέπει να βοηθήσουμε, και με τον τρόπο μας να συμβάλουμε στην καταπολέμηση αυτών των προβλημάτων. Για να μπορέσεις να καταπολεμήσεις ένα πρόβλημα όμως, πρέπει να ξέρεις από που πηγάζει και αφού βρεις τις αιτίες να προσπαθήσεις να τις καταπολεμήσεις. Ως κοινωνία υποχρέωση μας είναι να πιέσουμε τα κράτη να θεσμοθετήσουν νόμους που θα κατοχυρώνουν τα δικαιώματα που παραβιάζονται, κάτι το οποίο έχει επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό.
Στο τέλος λοιπόν, μας απομένει να δούμε πως εμείς, οι απλοί πολίτες μπορούμε να βοηθήσουμε! Αρχικά οι γονείς θα πρέπει να διδάξουν στα παιδιά τους τις αξίες της κοινωνίας και πως τα δικαιώματα μας σταματάνε εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα του άλλου. Μπορούμε να βοηθήσουμε ως εθελοντές σε συσσίτια, μπορούμε να προσφέρουμε βοήθεια με κάθε τρόπο (χρήματα, προϊόντα υγιεινής, παιχνίδια κ.λπ.) σε ιδρύματα και σε φορείς που η αρμοδιότητα τους είναι η προστασία αυτών των αδικημένων ανθρώπων. Τέλος, μπορούμε να σκεφτόμαστε νέους τρόπους με τους οποίους θα βοηθήσουμε. Για παράδειγμα, στη Νορβηγία ένωσαν τα ορφανοτροφεία με τα γηροκομεία και το αποτέλεσμα ήταν απίστευτο. Τα παιδιά βρήκαν τον γονιό που είχαν χάσει και οι ηλικιωμένοι ξαναβρήκαν την χαρά της ζωής. Μέσα σε ένα μήνα και τα παιδιά καθώς και οι ηλικιωμένοι ήταν πιο ευτυχισμένοι. Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε το κόσμο στον οποίο ζούμε ένα καλύτερο μέρος για όλους! Ας ξεκινήσουμε λοιπόν γιατί… έχουμε δουλειά μπροστά μας!
Κωνσταντίνος Καρεκλάς (Γ2)
