Στις 13 Φεβρουαρίου ήταν η παγκόσμια ημέρα ραδιοφώνου. Σήμερα σπάνια χρησιμοποιούμε το ραδιόφωνο, μόνο αν τύχει καμιά φορά όταν είμαστε στο αυτοκίνητο ή με το κινητό μας να ακούσουμε τι παίζει κάθε ραδιοφωνικός σταθμός. Πιο παλιά, πριν τις τηλεοράσεις, το ραδιόφωνο ήταν πολύ πιο διάσημο από τώρα.
Όλα άρχισαν με τους Αλεξάντερ Πόποφ και Μακρόνι που έφτιαξαν το πρώτο ραδιόφωνο, αλλά δεν μετέδιδε ήχο, μετέδιδε σήματα Μορς και δεν χρησιμοποιούταν για ψυχαγωγία. Η πρώτη φορά που μεταδόθηκε φωνή και μουσική ήταν παραμονή πρωτοχρονιάς το 1906 από τον Φέσεντεν. Η πρώτη ραδιοφωνική εκπομπή ονομαζόταν Westinghouse και ήταν ιδέα του Αμερικάνου Φρανκ Κόνραντ, ο οποίος έγινε γνωστός ανακοινώνοντας τα αποτελέσματα κάποιου ποδοσφαιρικού αγώνα.
Το ραδιόφωνο κάθε μέρα γινόταν και πιο διάσημο. Κατά την περίοδο του Β’ παγκοσμίου πολέμου απόκτησε τον πρώτο του μεγάλο ανταγωνισμό, την τηλεόραση, η οποία διέθετε και εικόνα. Η ζήτηση του ραδιοφώνου μειώθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό, μέχρι τη δεκαετία του ΄50-΄60 με την πρώτη εμφάνιση της Rock n’ Roll μουσικής, η οποία καθιέρωσε το ραδιόφωνο αποκλειστικά ως ψυχαγωγικό και μουσικό μέσο. Το επόμενο πρόβλημα που το ραδιόφωνο έπρεπε να αντιμετωπίσει ήταν η εμφάνιση της Ροκ μουσικής που η τότε νεολαία προτιμούσε. 
Κανένας από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς τότε δεν μετέδιδε αυτό το είδος μουσικής και άρχισαν να το αμφισβητούν. Αυτή τη φορά ένας καινούριος ραδιοφωνικός σταθμός το έσωσε μεταδίδοντας συνέχεια Ροκ μουσική.
Το τελευταίο στάδιο ανάπτυξης του ραδιοφώνου ήταν την δεκαετία του ΄70, όταν οι λυχνίες αντικαταστάθηκαν από τρανζίστορ. Το ραδιόφωνο και το κασετόφωνο συνδυάζονται σε μία συσκευή. Η παραγωγή τους αυξήθηκε ραγδαία και ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα.
Σήμερα το ραδιόφωνο χρησιμοποιείται κυρίως στα μεγάλα ταξίδια με αυτοκίνητο και στην κουζίνα την ώρα που ετοιμάζεται το φαγητό. Σπάνια το χρησιμοποιούμε όπως παλιά…
Ηχώ
