7 χρόνια μέσα σε λίγα λεπτά…

        Η επέτειος των 47 χρόνων από το Πολυτεχνείο έφτασε και μαζί θα κάνουμε μια αναδρομή στα 7 χρόνια της δικτατορίας, εστιάζοντας στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Γυρνώντας πίσω στις αρχές του κακού, στο 1967, η Ελλάδα ήταν υπό το καθεστώς της χούντας και υπό τις διαταγές του Γεώργιου Παπαδόπουλου, ο οποίος εξουσίαζε απόλυτα και κατάργησε πολλά φοιτητικά και ανθρώπινα δικαιώματα. Από τότε, η ελευθερία της έκφρασης του λαού είχε περιοριστεί πολύ και περιστατικά όπως δολοφονίες, συλλήψεις, φυλακίσεις, εξορίες και βασανισμοί ήταν κομμάτια της καθημερινότητας.  Ο λαός  τότε, άρχισε να δείχνει τα πρώτα σημάδια αντίστασης με την παρουσία περίπου 500.000 διαδηλωτών στις κηδείες του πρωθυπουργού Γεώργιου Παπανδρέου (3/11/1968) και του ποιητή – νομπελίστα Γεώργιου Σεφέρη (22/9/1971).

Screenshot_4

           Στις 23 Φεβρουαρίου 1973, περίπου 3.000 φοιτητές κατέλαβαν τη Νομική Σχολή της Αθήνας, και είχαν ως σκοπό την αποκατάσταση της δημοκρατίας και την ικανοποίηση φοιτητικών αιτημάτων. Η κατάληψη του Φεβρουαρίου ήταν ο προάγγελος για την εξέγερση του Νοέμβρη.

            Στις 14 Νοεμβρίου 1973, οι φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματα και οχυρώθηκαν μέσα στο κτίριο. Ταυτόχρονα, λειτούργησαν κι έναν ανεξάρτητο ραδιοφωνικό σταθμό του Πολυτεχνείου και μέσω αυτού εμψύχωναν τους υπόλοιπους πολίτες να εξεγερθούν κατά της δικτατορίας του Παπαδόπουλου. Γύρω στις 3 τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου, ο στρατός κι η αστυνομία αποφασίζουν να επέμβουν με πραγματικά πυρά και με τανκς, ρίχνοντας  τη μπροστινή πόρτα του Πολυτεχνείου και πραγματοποιώντας δεκάδες συλλήψεις φοιτητών. Σε αυτό το χρονικό διάστημα, πολλοί συνάνθρωποί μας σκοτώθηκαν και αρκετοί άλλοι τραυματίστηκαν.

Screenshot_5

           Έπειτα από το Πολυτεχνείο, ο Παπαδόπουλος ανατρέπεται και τη θέση του παίρνει ο Ιωαννίδης, ο οποίος με ακόμα αυστηρότερες τιμωρίες και βασανιστήρια έχει ως απώτερο σκοπό την ανατροπή του Μακάριου στην Κύπρο και τον βομβαρδισμό του προεδρικού Μεγάρου. Στις 15 Ιουλίου του 1974, το πραξικόπημα εκδηλώνεται, ο Μακάριος ανακηρύσσεται νεκρός, πράγμα το οποίο ήταν ψευδές καθώς διέφυγε με αυτοκίνητο στην Πάφο, και τη θέση του παίρνει ο ακροδεξιός Νίκος Σαμψών.

             Στις 20 Ιουλίου, με αφορμή το φασιστικό αυτό πραξικόπημα, η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο πραγματοποιείται, και χάνεται το 40% των πιο εύφορων εδαφών της. Παράλληλα, χιλιάδες ήταν οι νεκροί, οι τραυματίες και οι αγνοούμενοι και ακόμα περισσότεροι ήταν οι πρόσφυγες.

            Στις 24 Ιουλίου, οι στρατιωτικοί καλούν πίσω στην Ελλάδα τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και του αποδίδουν την εξουσία, με τον ίδιο να εκλέγεται πρωθυπουργός της Ελλάδας στις αμέσως επόμενε εκλογές. Αργότερα επέστρεψαν στην Ελλάδα κι άλλοι αρχηγοί κομμάτων, μεταξύ αυτών ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Ηλίας Ηλίου και ο Γεώργιος Μαύρος, ενώ ταυτόχρονα επέστρεψαν και πολλοί εξόριστοι Έλληνες πολίτες.

            Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν μια μαζική αντίδραση φοιτητών, νεολαίας και πολιτών, που αποτέλεσε τον προάγγελο της αποκατάστασης της δημοκρατίας κι έγινε ορόσημο και φωτεινό μονοπάτι για τους νέους όλων των επόμενων γενεών στη διεκδίκηση των δικών τους δικαιωμάτων!!!

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης