Εκπαιδευτική επίσκεψη πραγματοποίησε το Γυμνάσιό μας από 3/2/2019 έως 9/2/2019 στην Ουψάλα της Σουηδίας στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+.
Tο σχολείο μας, εκπροσωπώντας την Ελλάδα, μαζί με άλλες 5 χώρες (Ιταλία-Γαλλία –Σουηδία- Γερμανία -Ολλανδία), πραγματοποιεί πρόγραμμα με θέμα «How diversity makes us one!». Έξι μαθητές και τρεις καθηγητές ταξίδεψαν στη μακρινή Σουηδία, για να ανταλλάξουν απόψεις για τα εκπαιδευτικά συστήματα των χωρών που συμμετέχουν και να δουν από κοντά τη νοοτροπία, τον πολιτισμό της σουηδικής οικογένειας και κατ’ επέκταση της ίδιας της χώρας.
Αποβιβαστήκαμε στο αεροδρόμιο «Arlanda” της Στοκχόλμης. Οι μαθητές μας πρώτη φορά έβλεπαν τόσο πολύ χιόνι! Η Στοκχόλμη μια πανέμορφη νύφη ντυμένη στα λευκά. Τα πάρκα της γεμάτα παιδιά (ήταν Σάββατο) που απολάμβαναν επίσης το χιόνι με έλκηθρα και σκι. Ο ρυθμός της καθημερινής ζωής των Σουηδών δεν αλλάζει. Ακόμα και με έντονα καιρικά φαινόμενα συνεχίζουν να κυκλοφορούν με τα ποδήλατά τους να κάνουν τζόκινγκ, να πηγαίνουν σχολείο.
Αυτό που μας έκανε επίσης εντύπωση ήταν το μετρό. Οι σταθμοί του είναι ζωγραφισμένοι και δίνουν μια νότα Άνοιξης ακόμα και σε βάθος πολλών μέτρων κάτω από τη γη. Επίσης, νιώθεις σαν να βρίσκεσαι σε κάποια σπηλιά ζωγραφισμένη, γιατί οι τοίχοι παρέμειναν όπως βρέθηκαν όταν διανοίχτηκαν.
Στη Στοκχόλμη επισκεφτήκαμε το μουσείο Vasa, που είναι το πιο τουριστικό μουσείο της Βόρειας Ευρώπης. Είδαμε ένα πλοίο το οποίο ανελκύστηκε 300 χρόνια μετά τη βύθισή του σε άριστη κατάσταση. Το πλοίο βυθίστηκε την ημέρα των εγκαινίων του για τεχνικούς λόγους. Επισκεφτήκαμε, επίσης, το Εθνικό Μουσείο και το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, καθώς και την καταπληκτική παλαιά πόλη, όπου είδαμε το μουσείο Νobel.
Στην Ουψάλα, που ήταν και ο προορισμός μας, μείναμε πέντε ημέρες. Πέντε ημέρες αξέχαστες. Η φιλοξενία τους ζεστή, εγκάρδια, χωρίς ίχνος ψυχρότητας, όπως χαρακτηρίζουμε εμείς τους βόρειους κυρίως λαούς. Οι Σουηδοί πάντως κατέρριψαν αυτόν τον μύθο. Πέντε ημέρες δημιουργίας, παρατήρησης, γνώσης και ψυχαγωγίας. Το σχολείο, όπου βρισκόμασταν κάθε μέρα από τις 8:30 μέχρι 15:30, μας προσέφερε όλα αυτά. Ένα σχολείο 500 μαθητών, που η μάθηση τους είναι κυρίως βιωματική. Παρακολουθήσαμε τα μαθήματα οικιακής οικονομίας, αγγλικών, πληροφορικής. Στο μάθημα της οικιακής οικονομίας (1 ώρα θεωρία +1 ώρα εργαστήρι) υπάρχει κουζίνα εξοπλισμένη με ψυγεία, ηλεκτρικές συσκευές, σκεύη, υλικά για μαγειρική υγιεινής διατροφής. Στο μάθημα της πληροφορικής ο κάθε μαθητής έχει τον δικό του υπολογιστή, που παρέχεται δωρεάν από την πολιτεία. Παρακολουθήσαμε το εργαστήριο της πληροφορικής και είδαμε πώς λειτουργεί o 3D Printer.
Θα μπορούσαμε να περιγράψουμε το σχολείο τους, το εκπαιδευτικό τους σύστημα, τις διαφορές με το δικό μας σχολείο σε πολλές σελίδες. Περιοριζόμαστε να γράψουμε μόνο ότι θέλουμε πολύ δρόμο για να φτάσουμε και εμείς σε ένα σχολείο που ονειρευόμαστε.
Συνεχίζοντας όμως το οδοιπορικό μας στην Ουψάλα πρέπει να σας πούμε και λίγα λόγια για την ίδια την πόλη. Η Ουψάλα είναι μία πόλη 500 χρόνων. Μία πόλη που σχεδιάστηκε για τον πολίτη και τις ανάγκες του. Μεγάλοι δρόμοι, συγκοινωνίες (τραμ, ποδηλατόδρομοι, σταθμός τρένων και λεωφορείων). Αυτοκίνητα δεν υπάρχουν παρκαρισμένα στους δρόμους. Όλα τα σπίτια και οι πολυκατοικίες έχουν εσωτερικές αυλές με θέσεις parking. Στην Ουψάλα υπάρχει το πιο παλιό Πανεπιστήμιο της Β.Ευρώπης, του 16ου αιώνα, όπoυ μπορεί να κάνει κανείς σπουδές και μεταπτυχιακά δωρεάν. Επισκεφτήκαμε, επίσης, το Μουσείο των Βίκινγκς, που βρίσκεται στη παλιά πόλη της Ουψάλα, όπου βρέθηκαν και πολλοί τάφοι πολεμιστών και τούμπες, όπως οι δικοί μας αρχαίοι τάφοι, καθώς και την πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη, όπου βρίσκεται η μοναδική «Αργυρή Βίβλος», μεταφρασμένη στα γοτθικά από έναν μοναχό που έζησε στην Ελλάδα .
Τελειώνοντας, αν και θα μπορούσαμε να γράψουμε πολλά ακόμα, θέλουμε να επισημάνουμε ότι οι εκπαιδευτικές επισκέψεις και ανταλλαγές μέσω ERASMUS+ βοηθούν τόσο τους μαθητές όσο και τους καθηγητές να βιώσουν την πραγματική εικόνα της άλλης χώρας, αλλά κυρίως να γνωρίσουν τις καινοτομίες του εκπαιδευτικού συστήματος κάθε χώρας, τον πολιτισμό της και τις ιδιαιτερότητές της. Έτσι γινόμαστε πιο πλούσιοι σε γνώση, πιο αλληλέγγυοι και καλύτεροι άνθρωποι.
Οι καθηγητές που συμμετείχαν στην επίσκεψη ήταν οι Τσάμπουρα Στέλλα, Τούλης Σαράντης και Στεργίου Λάμπρος, ενώ οι συμμετέχοντες μαθητές κατέγραψαν τις εντυπώσεις τους από το ταξίδι.
Ονομάζομαι Γλάνιας Παναγιώτης. Θεωρώ τον εαυτό μου τουλάχιστον τυχερό που μπόρεσα να συμμετάσχω σε ένα πρόγραμμα σαν αυτό!
Το πρώτο και το τελευταίο βράδυ μείναμε στη Στοκχόλμη όπου είχαμε λίγο χρόνο να περιπλανηθούμε στην πόλη και να την γνωρίσουμε καλύτερα. Δεν θα ξεχάσω το παλαιικό στυλ της, που ωστόσο συνδυαζόταν με τα επιβλητικά κτήρια και τις απόλυτα οργανωμένες συγκοινωνίες. Παντού υπήρχε τάξη! Το ουσιαστικό και καλύτερο κομμάτι της εκδρομής όμως ήταν η διαμονή μας στο σπίτι του Σουηδού μας φίλου στην Ουψάλα. Τα παιδία που μας φιλοξένησαν ήταν όλα εξίσου καλά, όπως διαπιστώσαμε με τους συμμαθητές μου.
Εγώ έμενα στο σπίτι μιας τριμελούς οικογένειας, της οποίας η μητέρα ήταν καθηγήτρια στο σχολείο που διοργάνωνε το πρόγραμμα, ο πατέρας ήταν γενετιστής στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλας και η κόρη μαθήτρια σε διαφορετικό σχολείο από αυτό στο οποίο εργαζόταν η μαμά της. Μαζί με εμένα φιλοξενούσαν και ένα Ολλανδό αγόρι, τον Τζάσπερ, ο οποίος ήταν επίσης μέλος του προγράμματος. Οφείλω να ομολογήσω πως κατευθείαν δέσαμε οι δυο μας (και ευτυχώς δηλαδή, γιατί το κορίτσι δεν ήταν και πολύ ομιλητικό). Το σπίτι τους ήταν σε ένα χωριό, 25 περίπου λεπτά έξω από το κέντρο. Είχε απίστευτο κρύο με την θερμοκρασία να φτάνει μέχρι και τους -19! Όσο για το χιόνι δεν το συζητώ, τα πόδια μας βυθίζονταν, ώσπου να μην μπορούμε καν να τα δούμε καν! Τα πρωινά συνήθως πηγαίναμε μαζί με την κ. Άννα (την μητέρα της οικογένειας) στο σχολείο, όπου συναντιόμασταν με τους συμμαθητές μας. Οι Σουηδοί -πλέον- φίλοι μας, μάς σύστησαν σε πάρα πολλά παιδία του σχολείου κι έτσι είχαμε την ευκαιρία να τα γνωρίσουμε. Παρακολουθήσαμε μερικές ώρες μάθημα, το οποίο διέφερε πολύ από τα δικά μας δεδομένα όπως και γενικότερα όλο το σχολείο, μα συνήθως υπήρχαν κάποιες εξωσχολικές δραστηριότητες για μας και τα παιδιά από τις άλλες χώρες που συμμετείχαν στο ERASMUS+, έτσι ώστε να γνωριστούμε αλλά και να δούμε και την πόλη .
Τα απογεύματα τα περνούσαμε με την οικογένεια που μας φιλοξενούσε. Θυμάμαι χαρακτηριστικά το καλύτερο από αυτά να είναι εκείνο που ο Τζάσπερ έφερε έναν Ολλανδό φίλο του, τον Γιορις, και η οικογένεια μας πήγε και τους τρεις για σκι. Είχε πολλή πλάκα, αφού κανένας μας δεν ήξερε πώς να το κάνει! Μια άλλη φορά, επίσης, πήγαμε για στίβο μαζί με την Αλίσια (την κόρη της κ. Άννας) και το προτελευταίο απόγευμα το παιδί που φιλοξενούσε τον φίλο μου τον Παναγιώτη οργάνωσε με την παρέα του, οι οποίοι επίσης φιλοξενούσαν παιδιά από το πρόγραμμα, να πάμε σε ένα κλειστό πάρκο με πισίνες. Ήταν τόσο υπέροχα, γιατί μαζευτήκαμε πολλά παιδιά από διαφορετικές χώρες εκείνη την μέρα και έτσι μπορέσαμε να κάνουμε κι άλλους φίλους, καθώς και να περάσουμε καλά.
Η εκδρομή μας έκλεισε με το αποχαιρετιστήριο πάρτι στο σχολείο, όπου είχαμε την ευκαιρία να χορέψουμε, να τραγουδήσουμε και να διασκεδάσουμε μαζί με όλο το ERASMUS+. Όλα τα παιδιά ήταν εξαιρετικά και χαίρομαι πάρα πολύ που μπορέσαμε να γνωριστούμε με τόσο κόσμο από 6 διαφορετικές χώρες, μα πιο πολύ δεθήκαμε με τους Ολλανδούς, τις Ιταλίδες και φυσικά τα παιδιά που μας φιλοξένησαν. Βγάλαμε πάρα πολλές φωτογραφίες εκείνο το βράδυ, έτσι ώστε να τις κρατήσουμε ως ανάμνηση, φτιάξαμε ομάδα στο Instagram, έτσι ώστε να μην χάσουμε επαφή, και υποσχεθήκαμε να ξαναβρεθούμε. Ήταν μια μοναδική εκδρομή και εντελώς ξεχωριστή από όλες τις άλλες. Αν μπορούσα θα ξαναπήγαινα και νομίζω πως αυτή η εμπειρία θα μου μείνει αξέχαστη…
Ονομάζομαι Καραμητράκης Χρήστος. Οι εντυπώσεις που μου άφησε αυτό το ταξίδι ήταν πολύ καλές. Το να ταξιδεύεις χωρίς τους γονείς σου, για μια εβδομάδα, στην άλλη άκρη της Ευρώπης είναι κάτι που λίγα παιδιά θα τολμούσαν να κάνουν. Όσα όμως το επιχειρούν πιστεύω ότι στο τέλος δικαιώνονται. Ειδικότερα εάν ταξιδεύεις σε μια χώρα όπως η Σουηδία, που είναι αρκετά δύσκολο να επισκεφτείς. Μια χώρα πολύ όμορφη ιδιαίτερα τον χειμώνα, που καλύπτεται ολόκληρη από ένα πέπλο χιονιού. Όμορφη όχι μόνο σαν χώρα, αλλά και στην συμπεριφορά των ανθρώπων της. Το στερεότυπο ότι οι Σουηδοί δεν είναι τόσο φιλόξενοι δεν αγγίζει καθόλου την πραγματικότητα. Φιλόξενοι, ζεστοί και πρόσχαροι είναι οι λέξεις που τους χαρακτηρίζουν περισσότερο. Ούτως ή άλλως σκοπός αυτών των ταξιδιών είναι να γνωριστούν οι δύο λαοί μεταξύ τους και να αναμείξουν τα χαρακτηριστικά τους. Όσον αφορά την οργάνωση της χώρας, είναι η καλύτερη. Το σχολείο είναι πολύ μεγάλο με ευρύχωρες αίθουσες, πιο σύγχρονο εξοπλισμό από τον ελληνικό και πιο ευέλικτους κανόνες. Γενικά, ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία που ευχαρίστως θα επαναλάμβανα…
Ονομάζομαι Αγγελοχωρίτου Αναστασία . Η συμμετοχή μου στο πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών «ERASMUS+» ήταν μία από τις καλύτερες εμπειρίες μου. Γνώρισα μιαν άλλη χώρα, τον πολιτισμό της, την νοοτροπία της, τα αξιοθέατά της και πολλά άλλα. Έκανα φιλίες με παιδιά άλλων χωρών και έμαθα καινούργια πράγματα για αυτούς και τη χώρα τους. Θα πρότεινα σε όποιο παιδί μπορεί να πάρει μέρος να το κάνει, γατί θα του χαρίσει αξέχαστες αναμνήσεις, θα μπορέσει να ανοίξει τους ορίζοντές του και να δει κόσμο εκτός της πατρίδας του, κάτι το οποίο είναι πολύ ενδιαφέρον.
Ονομάζομαι Κατσάλης Ραφαήλ. Οι γενικές εντυπώσεις μου από το πρόγραμμα είναι καλές, αφού πέρασα πολύ ωραία με τα παιδί που με φιλοξένησε. Το σχολείο ήταν πολύ μεγάλο με απίστευτες εγκαταστάσεις, που δεν είχαν καμία σχέση με τα ελληνικά σχολεία. Έμεινα σε ένα μεγάλο σπίτι μακριά από την Ουψάλα, περίπου μία 1 ώρα με το λεωφορείο. Η Στοκχόλμη ήταν πανέμορφη με μεγάλα και ωραία κτήρια. Η εμπειρία μου γενικά ήταν τέλεια και άνετα το ξανάκανα.
