Τσουχλαράκη Όλγα, Α5

Η Νορβηγία όπου έζησα τα τελευταία τρία χρόνια με την οικογένειά μου  ήταν για μένα μια ξεχωριστή εμπειρία. Η ζωή μου άλλαξε τελείως. Ήταν ό,τι καλύτερο έχω ζήσει. Εντάξει, το κρύο είναι πολύ, αλλά το συνηθίζεις. Και, βέβαια, έχει έξι μήνες νύχτα και έξι μήνες μέρα και ακόμα και στις 1100 το βράδυ είναι μέρα

Στο σχολείο δυσκολεύτηκα στην αρχή, αλλά μετά από λίγους μήνες κατάφερα και έμαθα τη γλώσσα. Η δασκάλα μου, η κ. Ranveig ήταν πολύ καλή. Ο δάσκαλος των Αγγλικών, κ. Τorbjorn  Τουρμπιόν ήταν πολύ ευγενικός.Στην τάξη επικρατούσε απόλυτη ησυχία κατά την ώρα του μαθήματος. Δεν υπήρχαν τόσο πολλές εργασίες για το σπίτι κι έτσι είχα περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Έκανα καινούριους φίλους. Το διάλειμμα ήταν μισή ώρα και παίζαμε αρκετά. Την πρώτη ώρα είχαμε συχνά γυμναστική, οπότε πηγαίναμε στο κολυμβητήριο. Στον ελεύθερο χρόνο μου πήγαινα στο κολυμβητήριο ή στο klub, κάτι ανάλογο με την καφετέρια, μαζί με τις φίλες μου. Την κολλητή μου τη λέγανε Αμάρ και ήταν μουσουλμάνα, ήταν κι αυτή καινούρια στο σχολείο

Ήταν όλα πολύ καθαρά στην πόλη.Ζούσαμε σε μια ψαρόπολη και το πιο συνηθισμένο επάγγελμα των κατοίκων ήταν ψαράς. Μπορούσες, δηλαδή, να ζήσεις άνετα, χωρίς οικονομικές δυσκολίες, εφόσον στον τομέα αυτό υπήρχε αρκετή απασχόληση για όσους ήθελαν να ασχοληθούν και οι μισθοί ήταν πολύ καλοί σε σύγκριση με αυτούς της Ελλάδας.  Τα σπίτια ήταν όμορφα, πολύχρωμα, με τετράγωνα παράθυρα και τριγωνικές στέγες. Η θάλασσα είχε φύκια, ψάρια και καβούρια και δεν έμπαινες και τόσο ευχάριστα. Ήταν μια άλλη ζωή και σίγουρα πέρασα υπέροχα.