Η καθημερινή ζωή στο Βυζάντιο-To περιβολάκι μας

οικία Δυνατών

    Στο  Βυζάντιο  υπήρχαν  πολυτελείς   επαύλεις  για τους μεγαλοκτηματίες με  εσωτερικούς  κήπους  και  στοές   και  άθλιες  κατοικίες  για τους φτωχούς  των  πόλεων.Οι  πλούσιοι  που  ζούσαν  στις  πόλεις (αστοί)είχαν  διώροφα  σπίτια  με τζάκι ,κουζίνα  ,πλυσταριό,λουτρό  και εικονοστάσιο ή  παρεκκλήσι  στο ισόγειο.Τα  υπόλοιπα  δωμάτιαήταν  στον  δεύτερο  όροφο.Αναφέρεται  ότι   κατά   τη  βασιλεία  του  Θεοδοσίου υπήρχαν  στην  Κωνσταντινούπολη   σπίτια με εφτά  ή  εννιά  πατώματα, συνήθεια   ρωμαϊκής  καταγωγής.                                        Οι  περισσότερες   κατοικίες   διέθεταν   στέρνες  στα  ισόγεια  ή  χώρους   για   τα   ζώα  ,ενώ το  κυρίως δωμάτιο βρισκόταν  στον όροφο. Χωρίσματα από ελαφρά υλικά (ξύλο, καλάμια) διαιρούσαν τους ενιαίους χώρους σε μικρότερα δωμάτια, ενώ το φως έφτανε μέσα στο σπίτι από τα παράθυρα, στα οποία προσάρμοζαν κατάλληλα πλαίσια ώστε  να   δέχονται μικρά τζάμια οκταγωνικά ή ορθογώνια

Το   βυζαντινό σπίτι συνδύαζε  ρωμαϊκά,ανατολικά και αρχαία  ελληνικά  στοιχεία.Μετα τον  6ο αιώνα  αρχίζει  να   διαμορφώνεται   το τυπικό  βυζαντινό σπίτι.Ειδικά  για  την  περίοδο  μεταξύ  9ου και  12ου  αιώνα   το  κυριότερο  δωμάτιο του  σπιτιού είναι  ο  τρίκλινος  ,γύρω  από  τον οποίο   τοποθετούνται   τα δωμάτια  των  ανδρών  και  των  παιδιών ,των  γυναικών  η  τραπεζαρίακαι  οι  χώροι  υγιεινής.Τα  σπίτια  διέθεταν  μπαλκόνι και περίστυλες  αυλές,τοιχογραφίες  και  ψηφιδωτά.Αυτό  βέβαια  εξαρτιόταν  από  την  οικονομική  κατάσταση  του  ιδιοκτήτη.

 Με   την  πάροδο  του  χρόνου  η  εσωτερική  αυλή  καταργήθηκε.Στον Μυστρά, όπου σώζονται τα καλύτερα διατηρημένα παραδείγματα υστεροβυζαντινών σπιτιών, τα σπίτια ήταν κατά κανόνα ορθογώνια δίπατα· στο ισόγειο βρίσκονταν οι βοηθητικοί χώροι, ενώ στον όροφο βρισκόταν το τρικλινάρι, που φαίνεται ότι ενσωμάτωσε όλους τους πριν ξεχωριστούς χώρους.

ψηφιδωτό δάπεδο,αναπαράσταση βυζαντινής κατοικίας

Ομαδική   εργασία  της  Ε1  τάξης