Η καθημερινή ζωή στο Βυζάντιο-To περιβολάκι μας

Βυζαντινό λουτρό,ανακαλύφθηκε στους λόφους της Ιουδαίας πρόσφατα

         Οι  βυζαντινοί φρόντιζαν  να  εξασφαλίσουν  καθαρό  νερό για τις πόλεις τους.  Αυτό το  έκαναν  όχι μόνο για  να  είναι  οι ίδιοι καθαροί  αλλά  και  για  στρατηγικούς  λόγους  .Το Βυζάντιο  πολλές φορές  αντιμετώπιζε   εχθρικές  εισβολές  και  πολιορκίες    .Έτσι  έπρεπε  να  έχει  καθαρό πόσιμο  νερό.   Συνήθως, το νερό έφτανε στις βυζαντινές πόλεις από τις πηγές του με μεγάλες τοξωτές κατασκευές, τα υδραγωγεία, τμήματα των οποίων σώζονται έως σήμερα σε διάφορες περιοχές.

Αφού έφτανε στην πόλη, το νερό συγκεντρωνόταν σε μεγάλες δεξαμενές, τις κινστέρνες, και από εκεί  με πήλινους αγωγούς σε δημόσιες κρήνες ή στα σπίτια. Εκτός από τα νερά που προέρχονταν από πηγές, οι Βυζαντινοί αξιοποιούσαν και το νερό της βροχής. Γι’ αυτό το λόγο, πολλά σπίτια διέθεταν στέρνες, δηλαδή δεξαμενές για τη συλλογή βρόχινου νερού.

 Οι  βυζαντινοί  ενδιαφέρονταν  για   την  καθαριότητα   και  υγιεινή  τους.Τα βαλανεία, όπως λέγονταν τα λουτρά, ήταν δημόσια ή ιδιωτικά. Τα δημόσια λουτρά (που δεν έλειπαν από καμία πόλη της αυτοκρατορίας) ήταν κτίσματα επιβλητικά, κατά τα ρωμαϊκά πρότυπα, με πολυτελή εσωτερικό και εξωτερικό διάκοσμο. Οι κύριοι χώροι τους ήταν, όπως και στην αρχαιότητα, το αποδυτήριον, το ψυχρολούσιον, το χλιαρολούσιον και το θερμόν. Σε όσα λουτρά ακολουθούσαν ακόμη τα ρωμαϊκά πρότυπα, υπήρχε και χώρος εφίδρωσης και χώροι για κοινωνική συναναστροφή. Σε όλες αυτές τις εγκαταστάσεις οι άνδρες είχαν ελεύθερη είσοδο όλη τη μέρα, ενώ οι γυναίκες μόνο το βράδυ.Παρά τη μείωση του αριθμού τους σταδιακά από τον 6ο αιώνα, τα λουτρά συνέχισαν να αποτελούν σημαντικό δημόσιο χώρο μιας πόλης και συνδέθηκαν κυρίως με τον ιαματικό ρόλο του νερού.

Ομαδική  εργασία  της  Ε1  τάξης