ΑΝΝΑ ΦΡΑΝΚ

Η Άννα Φρανκ γεννήθηκε  12 Ιουνίου του 1929 και πέθανε σε νεαρή ηλικία το 1945 ,μόλις 16 χρονών. Τον Φεβρουάριο του 1945 η Άννα κι η αδερφή της αρρώστησαν από τύφο στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλζεν που κρατούνταν. Μια μέρα, η Μαργκότ, προσπαθώντας να σηκωθεί από το κρεβάτι της, που βρισκόταν ακριβώς πάνω από το κρεβάτι της Άννας, έχασε την ισορροπία της και έπεσε κάτω. Στην κατάσταση που βρισκόταν, ο οργανισμός της δεν άντεξε το σοκ.

Ο θάνατος της αδελφής της προκάλεσε στην Άννα αυτό που όλα τα προηγούμενα βάσανά της δεν μπόρεσαν να προκαλέσουν: έσπασε το ηθικό της. Λίγες μέρες αργότερα, στις αρχές Μαρτίου, πέθανε .

Ήταν Γερμανίδα Εβραϊκής καταγωγής  και έγραψε ένα ημερολόγιο ενώ κρυβόταν για 2 χρόνια μαζί με τους δικούς της και τέσσερις οικογενειακούς φίλους, σε ένα σπίτι στο Άμστερνταμ κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Ολλανδίας.

ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ :

Μετά το τέλος του πολέμου, βρέθηκε στο κρησφύγετο το ημερολόγιο της Άννας και παραδόθηκε στον πατέρα της φίλοι της,  Ότο Φρανκ. Αυτός το εξέδωσε το 1947 με τον τίτλο «Το πίσω σπίτι» ή όπως είναι γνωστό στη Ελλάδα «Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ».

Το βιβλίο διακρίνεται για το ώριμο ύφος και αποκαλύπτει τη συναισθηματική ωρίμανση της νεαρής συγγραφέως μέσα από τις αντιξοότητες, που δεν την εμπόδισαν να γράψει: «Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθώ να πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι κατά βάθος καλοί».

Νεφέλη

 ΑΛΜΠΕΡΤ ΑΪΝΣΤΑΪΝ

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν γεννήθηκε στις  Μαρτίου του 1879 και πέθανε στις 18 Απριλίου του 1955. Ήταν Γερμανός φυσικός εβραϊκής καταγωγής , ο οποίος βραβεύτηκε με το Νόμπελ Φυσικής το 1921 για τις υπηρεσίες του στ Θεωρητική Φυσική . Είναι ο θεμελιωτής της Θεωρίας της Σχετικότητας και από πολλούς θεωρείται ο σημαντικότερος επιστήμονας του 20ου αιώνα και όλων των εποχών ! Ο Αϊνστάιν μελέτησε τη φύση του χώρου και του χρόνου κι εξακολουθεί να αποτελεί κεντρικό αντικείμενο της επιστημονικής έρευνας σε φυσική , κοσμολογία  και μαθηματικά . Βέβαια το επώνυμο του χρησιμοποιείται συχνά ως χαρακτηρισμός για να δηλώσει πως κάποιος έχει υψηλή ευφυΐα.

Έλενα

 

ΙΩΑΝΝΑ ΤΗΣ ΛΩΡΑΙΝΗΣ

Η Ιωάννα της Λωραίνης ή αλλιώς Ζαν ντ Αρκ ήταν η ηρωική επικεφαλής των Γαλλικών στρατευμάτων στον εκατονταετή πόλεμο κατά των Άγγλων Από μικρή ισχυριζόταν ότι έβλεπε οράματα όπου παρουσιάζονταν άγιοι και αρχάγγελοι και την καλούσαν να δράσει για να απαλλάξει την Γαλλία από τους Άγγλους.

Η Ιωάννα απέκτησε φήμη και κατόρθωσε να γίνει δεκτή από τον Κάρολο Ζ, ο οποίος της έδωσε  να ηγηθεί μιας μικρής στρατιωτικής δύναμης .

Ήταν η πρώτη γυναίκα που οδήγησε το στράτευμα και πολέμησε στο πεδίο μάχης μαζί με τους άλλους στρατιώτες κατά των Άγγλων .Αφού τραυματίστηκε κάτω από τα τείχη του Παρισιού ,αιχμαλωτίστηκε από τους Άγγλους,  κατηγορήθηκε και τιμωρήθηκε σε θάνατο  ρίχνοντάς  την στα πυρά.

Εικοσιπέντε χρόνια αργότερα αφού η Γαλλία είχε κερδίσει τον πόλεμο ένα νέο εκκλησιαστικό δικαστήριο αποκατέστησε την τιμή της και μόλις 489 χρόνια μετά την εκτέλεση της ανακηρύχθηκε Αγία και προστάτιδα της Γαλλίας. Θεωρείται ένα από τα πρόσωπα που άλλαξαν την ιστορία.

Γιώργος

 

ΒΙΝΣΕΝΤ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ

Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ  (30 Μαρτίου 1853 – 29 Ιουλίου 1890) ήταν Ολλανδός ζωγράφος. Εν ζωή, το έργο του δεν σημείωσε επιτυχία ούτε ο ίδιος αναγνωρίστηκε ως σημαντικός καλλιτέχνης. Ωστόσο, μετά το θάνατό του, η φήμη του εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους όλων των εποχών.

Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ γεννήθηκε στο ολλανδικό χωριό Ζούντερτ  και ήταν ο μεγαλύτερος από τα συνολικά επτά παιδιά της οικογένειάς του, γιος του πάστορα Θεόδωρου βαν Γκογκ. Δούλεψε, αρχικά, σε μια εταιρία εμπορίου πινάκων στη Χάγη, το Λονδίνο και το Παρίσι. Στη συνέχεια, έγινε δάσκαλος στην Αγγλία, ιεραπόστολος στους μεταλλωρύχους του Μπορινάζ, στο Βέλγιο, και τελικά, το 1880, ζωγράφος.

Υπήρξε κατά βάση αυτοδίδακτος.

Το 1886, έφυγε από την Ολλανδία και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου και έζησε μαζί με τον αδελφό του Τεό, έμπορο τέχνης και προστάτη καλλιτεχνών .

Μέσα σε σχεδόν μια δεκαετία ο Βαν Γκογκ ζωγράφισε 2.100 πίνακες, μεταξύ αυτών και 860 ελαιογραφίες, τις πιο πολλές στα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του. Το έργο του περιλαμβάνει τοπία, νεκρές φύσεις, πορτρέτα και

αυτοπροσωπογραφίες.

Τα έργα της ολλανδικής περιόδου του (1880-1886) είναι βαριά, με χρώματα πλούσια αλλά σε χαμηλούς τόνους. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτής περιόδου είναι ο πίνακας «Οι πατατοφάγοι».

Όταν, στο Παρίσι, ήρθε σε επαφή με τους άλλους νεωτεριστές ζωγράφους της εποχής, τις γιαπωνέζικες στάμπες και τα έργα μεγάλων κολοριστών του παρελθόντος όπως ο Ντελακρουά, το ύφος του άλλαξε ριζικά, για να καταλήξει στα εκθαμβωτικά χρώματα και τις παχιές, ξέφρενες πινελιές της περιόδου του Άρλ.

Τα δυόμισι τελευταία χρόνια της ζωής του, ζωγράφισε εκατοντάδες πίνακες, ανάμεσα στους οποίους και τα πασίγνωστα έργα του «Αυτοπροσωπογραφία», «Ηλιοτρόπια», «Νύχτα με άστρα» κ.α. Οι υδατογραφίες του και τα σχέδιά του χαρακτηρίζονται από ανάλογη ένταση και παρουσιάζουν επίσης μεγάλο ενδιαφέρον.

Τα γράμματα που έγραψε στον αδελφό του Τεό αποτελούν όχι μόνο ένα σημαντικό ντοκουμέντο για την τέχνη της εποχής του αλλά και αξιόλογα από κάθε άποψη λογοτεχνικά κείμενα.

Ένας άγριος καυγάς ανάμεσα στους δύο τους προκάλεσε την πρώτη του κρίση τρέλας, κατά τη διάρκεια της οποίας έκοψε το αυτί του. Δύο χρόνια αργότερα, στις 29 Ιουλίου 1890 αυτοκτόνησε, έχοντας πουλήσει έναν μόνο πίνακα σε όλη του τη ζωή!

 Γιάννης