«Η ιστορία του γάτου που έμαθε σε έναν γλάρο να πετάει»
του Λουίς Σεπούλβεδα.
Το «Μαύρο κύμα» και η θανάσιμη απειλή που κρύβει για τη γλαροπούλα Κενγκά εμπνέει τους μαθητές και τις μαθήτριες της Α΄ Γυμνασίου να συνθέσουν το δικό τους ποίημα ή τη δική τους ζωγραφιά.
Λένια Μαραγκού (Α3)
Το Μαύρο Κύμα
Η Κενγκά στον ουρανό πετούσε ελεύθερη
με τα φτερά ανοιγμένα,
ώσπου ένα μαύρο κύμα, παχύ και βαρύ,
τη σκεπάζει και τη θαλασσοδέρνει στα χαμένα.
Λάδι σκοτεινό την κρατάει δεμένη,
μα βρίσκει τη δύναμη κάπου κρυμμένη,
ξεπλένει το σώμα, σπάει τη σιγή,
κι ανοίγει τα φτερά της ξανά στη ζωή.
Ο ήλιος τη βλέπει μα δεν τη βοηθά,
η Κενγκά πετάει ψηλά μα όχι αρκετά.
Οι δυνάμεις της χάνονται, η πίσσα τη βαραίνει,
ώσπου μια τελευταία ελπίδα την κυριεύει.
Πετάει πιο χαμηλά, το καμπαναριό του Αγίου Μιχαήλ αγγίζει,
η κούρασή της αβάσταχτη,
μα η ψυχή της φτερουγίζει.
Μαρία Ρήγα (Α3)
Στην πετρελαιοκηλίδα, ο γλάρος πετά,
με φτερά λευκά, σε θάλασσα θλιμμένη.
Κλαίει για το κύμα που δεν είναι πια,
για τα όνειρα τα χαμένα, σε νερά μαύρα.
Μα δεν το βάζει κάτω, ψηλά θα ξαναβρεθεί,
με ελπίδα και φως, πάνω από άλλες θάλασσες
θα υψωθεί. Γιατί κάθε γλάρος έχει μια καρδιά
που με αγάπη και γαλήνη τη λευτεριά τραγουδά.
Παναγιώτης Σιμπάρδης (Α3)
Αλέξανδρος Πολιουδάκης (Α3)
Μαρία Παπαϊωάννου (Α3)
Μαριτίνα Παπαδοπούλου (Α3)
Μικρέ μου γλάρε μην ανησυχείς!
Οι άνθρωποι θα αλλάξουν ,
Θα αγαπήσουν τη ζωή!
Θα πάψουν να καταστρέφουν τη γη!
Τα φτερά σου θα ασπρίσουν ξανά ,
Θα νιώσεις πάλι ζεστασιά!
Οι άνθρωποι θα αλλάξουν,
Θα ανθίσει και πάλι η ΖΩΗ!
Παναγιώτης Χριστοφής – Α4
Μαύρο κύμα, σκοτεινή πληγή,
σκέπασε θάλασσες, πνίγει τη γη.
Φωνές γλάρων σβήνουν στο βυθό,
δάκρυα ψαριών γίνονται αφρό.
Άνθρωπε, πες μου, ως πότε ακόμα
θα βάφεις τον κόσμο με λάδι και χρώμα;
Γη και νερό σε φωνάζουν ξανά,
μην τους στερήσεις πνοή και χαρά.
Θάνος Φιλιππής – Α4
ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ‘’ΚΕΝΓΚΑ’’
Ο γλάρος πετούσε ξέγνοιαστος
με δύναμη κουνούσε τα φτερά του
μέχρι που η μαύρη θάλασσα
σταμάτησε το πέταγμά του.
Την όρασή του έχασε,
σκοτείνιασε η ζωή του
και σκέψεις σκοτεινές
πλημμύρισαν την ψυχή του.
Όμως, το σθένος του δεν τό ‘χασε
βρήκε τη δύναμή του,
τη βρομιά καθάρισε,
για να σώσει τη ζωή του.
Κωστής Φαρμάκης – Α4
Ένα ποίημα για την Κενγκά
Ας καθαρίσουμε τα νερά,
τα όνειρά μας.
Ας διώξουμε τη μαυρίλα,
για να σώσουμε το σπίτι μας.
Ορφέας Τζοάνος – Α4
Δανάη Χατζηδημητρίου – Α4
