Ο αθλητισμός είναι η συστηματική σωματική άσκηση και δράση με συγκεκριμένο τρόπο, ειδική μεθοδολογία και παιδαγωγική με σκοπό την ύψιστη σωματική απόδοση και επίδοση σε αθλητικούς αγώνες, στο αθλητικό και κοινωνικό γίγνεσθαι. Παράλληλα, είναι ένας κοινωνικός θεσμός, ο οποίος αντικατοπτρίζει κάθε κοινωνία και τον πολιτισμό της. Στην αρχαία Αθήνα, ο αθλητισμός θεωρούταν κοινωνικό και πολιτισμικό αγαθό και είχε παιδαγωγικό χαρακτήρα, ενώ αντίθετα στη Σπάρτη ο αθλητισμός χρησιμοποιούταν ως μέσο στρατιωτικής εκπαίδευσης. Ωστόσο, σημαντική είναι η στρωματική διάσταση του αθλητισμού στο πέρασμα του χρόνου. Υπήρχε η γενική τάση, ιδίως τον 18ο και 19ο αιώνα, τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα να ασχολούνται με τα «λαϊκά παιχνίδια», όπως το ποδόσφαιρο, ενώ τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα με τα «ευγενή αθλήματα», όπως είναι η ιππασία και η ξιφασκία. Ο αθλητισμός έχει διάφορες μορφές. Άλλοτε παρουσιάζεται ως ερασιτεχνικός και άλλοτε ως επαγγελματικός. Επίσης ως μαζικός , είτε με τη μορφή φυσικών δραστηριοτήτων, είτε με τη μορφή των παιχνιδιών.
Ολοένα και περισσότεροι έφηβοι αποφασίζουν να ασχοληθούν με κάποιο άθλημα, ομαδικό (π.χ. ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ) ή ατομικό (π.χ. στίβος, κολύμβηση, ποδηλασία). Το κάθε άθλημα απαιτεί με τη σειρά του αρκετές ώρες προπόνησης, που οφείλει ο έφηβος-αθλητής να αφιερώσει σε αυτό. Κι όμως, παρά τις πολύωρες προπονήσεις, παρατηρείται συχνά ότι ο έφηβος δεν παραπονιέται. Αυτό συμβαίνει διότι μετά το καθιερωμένο 7ωρο του σχολείου αλλά και τις ατελείωτες ώρες στα φροντιστήρια, ο νέος βρίσκει την ευκαιρία να ξεχάσει όλες του τις «σκοτούρες» κάνοντας αυτό που αγαπάει περισσότερο. Επίσης, επιδρά θετικά στην προσωπικότητα του παιδιού, αφού του διδάσκει την αυτοπειθαρχία, την ομαδικότητα, τον θεμιτό ανταγωνισμό και αλτρουισμό, του ενισχύει το αίσθημα της άμιλλας και της συνεργασίας. Βοηθά το παιδί να αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο την ήττα και τη νίκη, να αναγνωρίσει το προσωπικό του λάθος, να δημιουργήσει θετική εικόνα για τον εαυτό του. Επιπλέον, ο αθλητισμός μεταδίδει έναν υγιή τρόπο ζωής, δηλαδή τη φυσική άσκηση.Επιπλέον, ο αθλητισμός μεταδίδει έναν υγιή τρόπο ζωής, δηλαδή τη φυσική άσκηση. Παρακολουθώντας τους επαγγελματίες αθλητές, τα μικρά παιδιά αποκομίζουν υγιείς συνήθειες, όπως το να μην σπαταλούν πολύ χρόνο μπροστά στις οθόνες και να απομακρυνθούν από το κάπνισμα και άλλους εθισμούς π.χ. αλκοόλ, ουσίες κτλ. Άξιο αναφοράς είναι επίσης η σωστή και ισορροπημένη διατροφή, μακριά από κορεσμένα λιπαρά, γλυκά και ανθυγιεινά φαγητά, την οποία υιοθετεί ένας έφηβος-αθλητής.
Ακόμη ο αθλητισμός βοηθάει στην κοινωνικοποίση μεταξύ των παιδίων και τους διδάσκει την έννοια της ομαδικότητας,συνεργασίας και την έννοια του εμείς.Τέλος ο αθλητισμός στην εφηβεία παίζει συμαντικό ρόλο καθώς με τον αθλητισμό οι έφηβοι απομακρύνονται από τα προβλήματα τους και το άγχος του σχολείου
