Αιγάλεω, η πόλη μας

Το Αιγάλεω βρίσκεται στην ανατολική περιοχή του Δήμου Αθηναίων, επίσης συνορεύει βόρεια με τους δήμους Περιστερίου και Χαϊδαρίου, δυτικά με τους δήμους Νίκαιας – Αγίου Ιωάννου Ρέντη και Αγ. Βαρβάρας και νότια με το δήμο Μοσχάτου – Ταύρου. Έχει πάρει το όνομά του από το όρος Αιγάλεω, όπου ο βασιλιάς των Περσών Ξέρξης παρακολούθησε την ιστορική ναυμαχία της Σαλαμίνας το 480 π.Χ.

Το αρχαιοελληνικό του όνομα σημαίνει «λαός κατσικιών» (Αιγάλεως  {αίγα + λεώς}, λεώς είναι αντέκταση του λαός). Κατά μια άλλη ερμηνεία η λέξη Αιγάλεω προέρχεται από τις λέξεις «αίγες» (= κύματα) και «λάας» (= λίθος, βράχος), οπότε ο όρος Αιγάλεω αποδίδεται ως «ο βράχος στον οποίο σπάζουν τα κύματα».

Η πόλη μας διασχίζεται από την αρχαία Ιερά Οδό η οποία στην αρχαιότητα ένωνε τον Κεραμεικό με τον αρχαιολογικό χώρο της  Ελευσίνας με την μεγαλειώδη πομπή των Ελευσίνιων Μυστηρίων. Το καλύτερα διατηρημένο ίχνος της αρχαίας Ιεράς Οδού, βρίσκεται στην κεντρική πλατεία της πόλης .

Επίσης  το Αιγάλεω διασχίζεται από τον ποταμό Κηφισό, όπου στην αρχαιότητα ήταν ιερός και λατρευόταν ως θεός. Γι’ αυτό το λόγο γίνονταν πολλές μικρές γιορτές για να τον τιμήσουν. Λατρευόταν για τις εύφορες περιοχές του, κυρίως στο ύψος του Ελαιώνα, που πρόσφερε στους Αρχαίους Αθηναίους. Στα νεότερα χρόνια, υπήρξε μια πευκόφυτη περιοχή και κοντά στις κοίτες του ποταμού υπήρχαν αρκετά τσιφλίκια γαιοκτημόνων. Σήμερα ο Κηφισός έχει γίνει εστία μόλυνσης με στάσιμα νερά, βέβαια μεγάλα τμήματα του ποταμού έχουν καλυφθεί και έχουν μετατραπεί σε αυτοκινητόδρομο. Δυστυχώς η γύρω περιοχή του ποταμού δε θυμίζει τίποτα από τα καταπράσινα τοπία της εποχής.

Μέχρι το τέλος του 19^ου αιώνα στην περιοχή μας δεν υπήρχε καν οικισμός. Κατά το τέλος του 19ου αιώνα δημιουργήθηκε από τους αδελφούς Μαλτσινιώτη, (κατόπιν πέρασε στη κατοχή του βιομηχάνου Μποδοσάκη), εργοστάσιο πυρίτιδας και βρισκόταν στη τοποθεσία του σημερινού δημοτικού άλσους. Αποτελεί τον μεγαλύτερο πνεύμονα πρασίνου στη Δυτική Αττική με πανύψηλα δέντρα και με ένα μοναδικό αμπελώνα που δημιουργήθηκε από το Δήμο Αιγάλεω και το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής.

Στη συνέχεια ιδρύθηκαν αρκετές βιομηχανίες όπως κλωστουφαντουργίας, βιομηχανία πορσελάνης κ.ά. με αποτέλεσμα να έχουμε ένα μεγάλο κύμα οικονομικής μετανάστευσης.

Η πόλη του Αιγάλεω κατοικήθηκε μαζικά για πρώτη φορά την περίοδο 1922 – 1928 από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, αλλά και το 1930 από μία μικρή ομάδα χριστιανών Ασσύριων.

Την 29^η Σεπτεμβρίου του 1944, η πόλη μας βίωσε τη βιαιότητα των Γερμανικών στρατευμάτων, αφήνοντας πίσω της εκατοντάδες νεκρούς  στην περιοχή του Αγίου Γεωργίου.

Στο κέντρο της πόλης μας δεσπόζει η Πλατεία Εσταυρωμένου, με τον Ιερό Ναό Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, η οποία είναι γνωστή και ως πλατεία «Ελευθερίου Βενιζέλου», Η πλατεία αποτελείται από δύο τμήματα, τα οποία διαχωρίζονται από την οδό Σμύρνης.

Δεν θα πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε τα δύο Πανεπιστήμια που εδρεύουν στην περιοχή μας. Η ίδρυση τους ως Πανεπιστήμια έγινε το Μάρτιο του 2018, στα ήδη προϋπάρχοντα ΤΕΙ, τα οποία λειτουργούσαν από το 1983.

Νικόλας Παπαδημητρίου, Κωνσταντίνος Τζανετέας, Παπαθανασίου Σπυρίδων, Αλέξανδρος Παπαπαύλος

Βιβλιογραφία