Περίπου το 1420 το Παρίσι αντιμετώπιζε πρόβλημα με την οικονομία και, έτσι ο στρατός του Παρισιού πήγαινε στο δάσος που περιτριγύριζε το Παρίσι, έκοβαν τα δέντρα και έπαιρναν τα αγαθά ώστε να εξασφαλίσει έστω τα βασικά αγαθά για το λαό του Παρισιού με αποτέλεσμα το δάσος σιγά σιγά να καταστρέφεται και πολλά από τα ζώα να πεθαίνουν ή να μεταναστεύουν. Οι μικρές αγέλες λύκων σιγά σιγά ενώθηκαν και δημιούργησαν μια μεγάλη αγέλη λύκων.
Όπως είπα προηγουμένως το Παρίσι δεν πήγαινε καθόλου καλά οικονομικά και έτσι το τείχος γύρω από το Παρίσι ήταν σε άθλια κατάσταση με πολλά κενά και τρύπες, έτσι η νέα πλέον αγέλη έκανε επιδρομές και έμπαινε στο Παρίσι για να βρει τροφή με αποτέλεσμα να παίρνουν και να τρώνε βρέφη και ηλικιωμένους ανθρώπους διότι αυτές οι δύο κατηγορίες ήταν τα πιο εύκολα θύματα. Ο Αρχηγός της αγέλης ήταν ένα ς μεγαλόσωμος λύκος με κοκκινωπό τρίχωμα και μια κομμένη ουρά (η ουρά του κόπηκε μια φορά που είχε μπει στο Παρίσι για κυνήγι και καθώς έβγαινε με το θύμα στο στόμα του, έκλεισαν την πύλη και κόπηκε ουρά του).
Ο Βασιλιάς για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση έστελνε στρατό για να σκοτώσουν τους λύκους της αγέλης, αλλά οι περισσότεροι από τους στρατιώτες πέθαιναν και οι υπόλοιποι γυρνούσαν τραυματισμένοι.
Ο Βασιλιάς ήταν σε απόγνωση και ο λαός ζούσε μέσα στον τρόμο. Τότε λοιπόν εμφανίζεται ο άνθρωπος που θα δώσει τη λύση στο πρόβλημα. Μέχρι σήμερα δεν ξέρουμε αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος ήταν ξάδερφος του Βασιλιά ή απλά φίλος του. Ας πούμε πως ήταν φίλος του, ώστε να μην υπάρξει κάποια παρεξήγηση ή κάποιο μπέρδεμα.
Πίσω πάλι στην ιστορία μας, ο φίλος του βασιλιά, του πρότεινε να πάρουν 50 αγελάδες-βόδια, να τα σκοτώσουν, να τα γδάρουν και να βάλουν τα πτώματα σε στοίβα στη μέση της πλατείας της πόλης και με το δέρμα που γδάρανε, να φτιάξουν ένα «δρομάκι» που θα οδηγεί στη στοίβα των ζώων. Έτσι θα μπουν μέσα οι λύκοι και ο στρατός θα κλείσει την επισκευασμένη πλέον πύλη με αποτέλεσμα οι λύκοι να εγκλωβιστούν στο Παρίσι και οι τοξοβόλοι που θα βρίσκονται σε κάθε μπαλκόνι και ταράτσα θα σκοτώσουν τους λύκους με ασφάλεια. Έτσι κι έγινε, μόνο που ο αρχηγός και δύο-τρεις άλλοι λύκοι μπήκαν κάτω από ένα άγαλμα και τα βέλη δεν μπορούσαν να τους πετύχουν και έτσι ο Βασιλιάς έστειλε στρατό να τους σκοτώσει. Ο στρατός έφτασε και σκότωσε τους λύκους εκτός από τον αρχηγό όπου πήγαν να του επιτεθούν και ο αρχηγός του στρατού τους είπε να κάνουν πίσω, γιατί αυτός ήθελε να σκοτώσει τον αρχηγό της αγέλης.
Ο αρχηγός του στρατού και ο αρχηγός της αγέλης τρέχουν καταπάνω ο ένας στον άλλο και ο αρχηγός του στρατού καρφώνει τον λύκο και σηκώνει θριαμβευτικά το δόρυ του, όμως ο λύκος δεν έχει πεθάνει ακόμα και καθώς πέφτει πάνω στον ώμο του αρχηγού του στρατού, του δαγκώνει το λαιμό και έτσι η ιστορία των λύκων του Παρισιού τελειώνει με τους αρχηγούς να πεθαίνουν μαζί.
Δημιουργός: Δημήτρης Δαλιδάς
