Την περασμένη εβδομάδα είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε την θεατρική παράσταση Γιάννης x. Σχετίζονταν με το φαινόμενο της βίας σε οποιαδήποτε μορφή της στο σχολείο αλλά και μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον.
Επίσης μας έδειξε την αντιμετώπιση των καθηγητών, γονέων κ.τ.λ γύρω από αυτό το θέμα.
Ο ήρωας της παράστασης, ο Γιάννης είναι ένα έφηβο αγόρι, όπου μετά το διαζύγιο των γονιών του αναγκάζεται να εγκαταλείψει την πόλη όπου γεννήθηκε και να έρθει να ζήσει μόνιμα στην Αθήνα με την μητέρα του. Συνεπώς ήταν αναγκαία η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος.
Στο καινούργιο του σχολείο τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως θα ήθελε. Μια παρέα από «νταήδες» φέρνουν τον Γιάννη σε δύσκολη θέση και προσπαθούν να τον μειώσουν με υβριστικά σχόλια, απειλές και άσκηση σωματικής βίας. Ο Γιάννης κλείνεται στον εαυτό του και δεν μιλάει σε κανέναν για αυτό που του συμβαίνει. Όταν ο διευθυντής αντιλαμβάνεται την κατάσταση ενημερώνει την μητέρα του και μαζί προσπαθούν να βρουν μια λύση στο αδιέξοδο που έχει βρεθεί το παιδί.
Μέσα από αυτή την παράσταση δόθηκε έμφαση στο πως νιώθει και πως σκέφτεται ένα παιδί στο οποίο ασκείται εκφοβισμός.
Επιπρόσθετα μας παρουσίασε και την άλλη πλευρά, την πλευρά του θύτη. Δεν μας τον περιέγραψε ως τον «κακό» της ιστορίας, αλλά ανέλυσε τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την συμπεριφορά. Τέλος, ένα από τα μεγαλύτερα κατά τη γνώμη μου προτερήματα της παράστασης είναι ότι ήταν διαδραστική. Δεν παρακολουθούσαμε αμέτοχοι τα γεγονότα αλλά μας δόθηκε η δυνατότητα να σχολιάσουμε
και να εκφράσουμε την άποψή μας για αυτά που βλέπαμε. Επιπλέον μετά τη λήξη της παράστασης μπορούσαμε να απευθύνουμε στους ηθοποιούς ερωτήσεις για τον ήρωα που υποδύονταν.
Ήταν μια συγκινητική παράσταση που θίγει επίκαιρα θέματα που απασχολούν πολλούς ανθρώπους της κοινωνίας μας. Μας δίδαξε πολλά πράγματα και μας έδωσε τροφή για σκέψη. Πιστεύω πως άξιζε τον χρόνο που αφιερώσαμε για να την παρακολουθήσουμε.
Παναγιώτα Παππά Β2
