Ο Κωνσταντίνος (Κωστής) Δασκαλάκης (γεν. 29 Απριλίου 1981, Αθήνα με κρητικές ρίζες) είναι Έλληνας καθηγητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης Υπολογιστών του ΜΙΤ και μέλος του Εργαστηρίου Πληροφορικής και Τεχνητής Νοημοσύνης του MIT και είναι ένα από τα πιο λαμπρά μυαλά της παγκόσμιας ακαδημαϊκής κοινότητας. Το 2018 – κατόπιν κι άλλων βραβεύσεων – διακρίθηκε με το περιβόητο Βραβείο Νεβάνλινα από την διεθνή ένωση μαθηματικών για «τη συνεισφορά του στην κατανόηση της υπολογιστικής πολυπλοκότητας θεμελιωδών προβλημάτων σχετικά με αγορές, δημοπρασίες, ισορροπίες και άλλες οικονομικές δομές».
Σπουδές
Τελείωσε το Λύκειο στη Βαρβάκειο Σχολή και τις προπτυχιακές του σπουδές στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Ως προπτυχιακός φοιτητής, τελείωσε όλα τα μαθήματα, εκτός από ένα, με τον ανώτατο βαθμό, κάτι που δεν είχε συμβεί μέχρι τότε στην ιστορία του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ, όπου παρέλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα (PhD) από το τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Πληροφορικής, κάτω από την επίβλεψη του καθηγητή Χρήστου Παπαδημητρίου.
Ερευνητική εργασία και Σταδιοδρομία
Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης ασχολείται ερευνητικά με τη θεωρία υπολογισμού και τον τρόπο που συνδέεται με τη Θεωρία παιγνίων, τα οικονομικά, τη στατιστική και τη μηχανική μάθηση.
Έχει συμβάλει στη λύση αρκετών ανοικτών προβλημάτων που αφορούν την υπολογιστική πολυπλοκότητα της ισορροπίας Νας, της μαθηματικής δομής και υπολογιστικής περιγραφής των βέλτιστων δημοπρασιών, και της ανάλυσης γνωστών μεθόδων μηχανικής μάθησης όπως ο αλγόριθμος expectation-maximization (EM). Έχει επίσης συμβάλει στην ανακάλυψη αποδοτικών, υπολογιστικά και στατιστικά, αλγορίθμων για στατιστικό έλεγχο υποθέσεων και μάθηση κατανομών σε πολλές διαστάσεις.
Έγινε ευρύτερα γνωστός για τη διδακτορική διατριβή του με τίτλο «The Complexity of Computing a Nash Equilibrium» όταν μαζί με τον Χρήστο Παπαδημητρίου και τον Paul Goldberg καταφέρανε να χαρακτηρίσουν την υπολογιστική δυσκολία της εύρεσης μιας μικτής ισορροπίας Νας. Πιο συγκεκριμένα, το 1951 ο γνωστός μαθηματικός Τζων Φορμπς Νας απέδειξε ότι σε κάθε πεπερασμένο παιχνίδι υπάρχει τουλάχιστον μία μικτή ισορροπία Νας, χωρίς ωστόσο να βρει και έναν αποδοτικό αλγόριθμο για τον υπολογισμό της. Με απλά λόγια, ο Νας είχε δημιουργήσει ένα απλοποιημένο σύστημα των σχέσεων και των ενεργειών κάποιων ανθρώπων που βρίσκονταν σε καταστάσεις με διαφορετικά συμφέροντα, όπως το να είναι αντίπαλοι σε ένα παιχνίδι. Απέδειξε ότι σε κάθε τέτοιο παιχνίδι, ακόμη και όταν υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα, υπάρχει πάντα μια κατάσταση που αντιστοιχεί σε ισορροπία. Η εργασία αυτή του Τζων Φορμπς Νας αποτέλεσε μια από τις εργασίες που θεμελίωσαν τη σύγχρονη οικονομική θεωρία και για τη συνεισφορά αυτή ο Νας τιμήθηκε το 1994 με το βραβείο Νόμπελ για τις οικονομικές επιστήμες. Παρ” όλα αυτά το πρόβλημα του σχεδιασμού ενός αποδοτικού αλγορίθμου για την ισορροπία Νας παρέμενε ανοιχτό.Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης μαζί με τους Χρήστο Παπαδημητρίου και Paul Goldberg απέδειξαν ότι υπάρχουν περιπτώσεις που δεν υπάρχει κανένας αποδοτικός αλγόριθμος για τον υπολογισμό μιας ισορροπίας Νας κλονίζοντας σε κάποιο βαθμό ένα από τα θεμέλια των σύγχρονων οικονομικών. Η διατριβή του Κωνσταντίνου Δασκαλάκη εντοπίζει υπολογιστικά εμπόδια στην εφαρμοσιμότητα της ισορροπίας Νας, που υπήρξε το επίκεντρο των οικονομικών μαθηματικών μέχρι σήμερα, και δείχνει την ανάγκη για καινούργιες, πιο ρεαλιστικές έννοιες. Στα πολύπλοκα οικονομικά συστήματα δεν μπορεί κανείς να υπολογίσει το σημείο ισορροπίας. Ούτε καν κατά προσέγγιση.
Για τη διδακτορική διατριβή του βραβεύθηκε από τον διεθνή οργανισμό ΑCΜ ( Αssociation for Computing Μachinery ) το 2008 με το βραβείο «ACM Doctoral Dissertation Award». Εκλέχτηκε επίκουρος καθηγητής του ΜΙΤ το 2009 και προάχθηκε σε μόνιμο καθηγητή τον Μάιο του 2015.
Είναι επικεφαλής επιστημονικός υπεύθυνος στο Archimedes AI research center.
Σε μία πρόσφατη συνέντευξή του (13 Δεκεμβρίου 2024) στον Παναγιώτη Γιαννακοσιάν, ρωτήθηκε για το αν πρέπει να διδάσκεται η πληροφορική στα σχολεία κι η άποψή του ήταν:
«Είναι αυτονόητο, δεδομένου ότι οι αλγόριθμοι και οι ψηφιακές τεχνολογίες επηρεάζουν τόσο σημαντικά τη ζωή μας.
Αν, για παράδειγμα, δεν κατανοούμε τη λογική των αλγορίθμων που ταξινομούν και φιλτράρουν τις ειδήσεις που διαβάζουμε στο Google και στο Facebook, πώς θα είμαστε σε θέση να αξιολογήσουμε πόσο αντιπροσωπευτικές είναι και πώς θα διαμορφώσουμε πολιτική συνείδηση και άποψη;
Αν δεν γνωρίζουμε πώς συλλέγονται και πώς χρησιμοποιούνται τα ίχνη που αφήνουμε στο Διαδίκτυο, πώς θα προστατέψουμε την ιδιωτικότητά μας;
Είναι φανερό ότι για να είμαστε ολοκληρωμένοι πολίτες του σύγχρονου κόσμου είναι απαραίτητο να εντρυφήσουμε στη λειτουργία του ψηφιακών τεχνολογιών που τόσο δραστικά επηρεάζουν τις ατομικές μας ζωές αλλά και τα κοινωνικά σύνολα που μας περιβάλλουν».
Οι ομιλίες του γεμίζουν ολόκληρα αμφιθέατρα. Οι απόψεις του απασχολούν τα πρωτοσέλιδα και όλοι θέλουν να φωτογραφηθούν μαζί του. Οι διαλέξεις του είναι περιζήτητες.
Πηγές: 1 Wikipedia
2 www.iefimerida.gr
Γρατσίας Γεώργιος Α4
