Στις μέρες μας η Τεχνητή Νοημοσύνη χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο από μαθητές και φοιτητές. Μπορεί να φαίνεται μια εύκολη λύση για τις σχολικές εργασίες, όμως κρύβει και κινδύνους που δεν είναι πάντα άμεσα ορατοί. Πόσο σωστό είναι τελικά να βασιζόμαστε σε αυτήν;
Η αλήθεια είναι πως στις μέρες μας ένα σημαντικό ποσοστό μαθητών και φοιτητών χρησιμοποιούν την Τεχνητή Νοημοσύνη για τις ασκήσεις του σχολείου. Αυτό συμβαίνει, γιατί πολλές φορές δεν έχουν παρακολουθήσει το μάθημα κατά την παράδοση και δυσκολεύονται να το κατανοήσουν στο σπίτι. Άλλες φορές αυτό γίνεται καθαρά από θέμα τεμπελιάς. Ωστόσο, όποιος και να είναι ο λόγος, η Τεχνητή Νοημοσύνη έχει καταλήξει να είναι ο πιο εύκολος και άμεσος τρόπος πραγματοποίησης κάποιας σχολικής εργασίας. Απαιτεί ελάχιστη προσπάθεια από τον μαθητή και φέρνει ένα απόλυτα ικανοποιητικό αποτέλεσμα έτοιμο για χρήση.
Παρόλα αυτά, όσο βοηθητικό και αν φαίνεται, υπάρχουν προβλήματα που μπορούν να προκληθούν από την αλόγιστη χρήση της. Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε όμως είναι ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν έχει επιπτώσεις πάνω στον άνθρωπο άμεσα, αλλά εμφανίζονται μακροπρόθεσμα. Πιο συγκεκριμένα, όταν κάποιος έχει μεγαλώσει βρίσκοντας έτοιμες λύσεις από την Τεχνητή Νοημοσύνη σε όλα, κλονίζεται σημαντικά η κριτική του σκέψη. Όσο αυξάνεται η χρήση της, τόσο λιγότερο θα χρησιμοποιεί κάποιος την κρίση και τη νοημοσύνη του.
Επιπρόσθετα, ένα άλλο πρόβλημα που προκύπτει με την υπερβολική χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης είναι το γεγονός πως με τις τόσο γρήγορες και εντυπωσιακές απαντήσεις, όλοι πιστεύουμε ότι είναι αλάνθαστη. Επειδή όντως είναι πολύ εξελιγμένη, νομίζουμε πως δεν κάνει λάθη. Όμως κανένα μοντέλο Τεχνητής Νοημοσύνης, όσο εξελιγμένο και να είναι, δεν μπορεί να είναι απόλυτα σωστό. Έτσι, οι άνθρωποι έχουν καταλήξει να εμπιστεύονται τυφλά μια μηχανή. Αυτό είναι ακόμη χειρότερο για έναν μαθητή, ο οποίος δεν έχει αρκετές γνώσεις για να ξεχωρίσει τη σωστή από τη λανθασμένη απάντηση. Μπορεί να δώσει μία εντολή και να πάρει μία απάντηση, που αν δεν είναι σωστή, θα μείνει λανθασμένα στο μυαλό του.
Αν τα πάρουμε όλα αυτά υπόψη μας, μπορούμε να δούμε ότι κάτω από την “τέλεια επιφάνεια” της Τεχνητής Νοημοσύνης υπάρχουν αξιοσημείωτες αρνητικές επιπτώσεις, ειδικά όταν χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο αντί για βοήθημα.
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Η σωστή χρήση της ΤΝ είναι σημαντική. Πιστεύω πως το πιο βασικό είναι να υπάρχει επικοινωνία μεταξύ καθηγητή και μαθητή, ώστε να εξηγείται ό,τι δεν είναι κατανοητό. Επιπλέον, είναι θέμα του μαθητή να καταβάλει έστω και την ελάχιστη προσπάθεια σε οποιαδήποτε εργασία του έχει ανατεθεί. Δεν απαγορεύεται η χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης, αλλά πρέπει να χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως βοήθημα, και όχι σε συνεχόμενη βάση.
Παγώνη Δέσποινα, Β4
