Την Δευτέρα 16 Μαΐου 2016, ήρθε στο σχολείο μας η αγαπημένη μας ΄Αλκη Ζέη, να συζητήσουμε για τα βιβλία της και να της παρουσιάσουμε τη θεατρική μας παράσταση που βασίστηκε σε αποσπάσματα της «Μωβ Ομπρέλας» και στο «Μεγάλο περίπατο του Πέτρου». Ήδη και οι δυο Πέμπτες συμμετείχαμε στο 5^ο Μαραθώνιο Ανάγνωσης των εκδόσεων Μεταίχμιο και είχαμε διαβάσει τα βιβλία της. Την εκδήλωσή μας κινηματογράφησε η σκηνοθέτης Μαργαρίτα Μαντά για τις ανάγκες ντοκιμαντέρ που γυρίζει για τη συγγραφέα με τίτλο «Ο μεγάλος περίπατος της ΄Αλκης». Η σκηνοθέτης Μαργαρίτα Μαντά ήταν παλιά μαθήτρια του σχολείου μας!!!!!

Παρακάτω διαβάστε τις εντυπώσεις μας από την εκδήλωση. 

Ξεπεράσαμε τις δυσκολίες και τα καταφέραμε!!!

Όταν ήρθε η Άλκη Ζέη στο σχολείο μας ένιωσα μεγάλη χαρά. Ήταν πολύ ευχάριστη η ατμόσφαιρα. Εγώ έλεγα έναν μονόλογο κι έτσι είχα αρκετό άγχος. Μόλις όμως άρχισα, είδα την χαρά και τη ζεστασιά στο πρόσωπό της, μου έφυγε όλο το άγχος και πιστεύω πως τα πήγα πολύ καλά. Κάποια στιγμή σηκώθηκαν η Στελλίνα, η Μαριάννα, η Δανάη και η Γκρέιση και χορέψαμε. Ντρεπόμασταν λίγο αλλά χορέψαμε τέλεια. Πριν φτάσει η σκηνή μου καμάρωνα τη Δανάη και αυτούς που έπαιζαν στη σκηνή της αλλά και αγωνιούσα για την ώρα που θα βγω στη σκηνή μου. Μόλις τελείωσα μου έφυγε ένα βάρος. Έκατσα και παρακολούθησα τις υπόλοιπες σκηνές: την Τρίτη «Τα πατίνια», την τέταρτη «Η ανακοίνωση εγκυμοσύνη», την Πέμπτη «Το παιχνίδι Αντιγόνη» και την έκτη «Το αερόστατο».

Η πρώτη σκηνή ήταν «Η καταστροφή γενεθλίων» και η δικιά μου, δηλαδή η δεύτερη, ήταν «Το όνειρο». Λεγόταν έτσι επειδή η Ελευθερία έβλεπε πως οι γονείς της με τα αδέρφια της ήταν σε μια βάρκα και ο μπαμπάς της τραγουδούσε. Της φαίνονταν τόσο παράξενο που ήταν σίγουρη πως ήταν ένα όνειρο.

Μόλις τελειώσαμε την παράσταση της «Μοβ Ομπρέλας», μπήκανε χτυπώντας την πόρτα, μερικά παιδιά από το άλλο τμήμα και μας έκαναν μια μικρή γνωριμία με «Τον μεγάλο περίπατο του Πέτρου». Μας γνώρισαν τον Πέτρο, την Αντιγόνη, τη μαμά και το μπαμπά του, τις τρεις μικρές τσαρίνες, τον Σωτήρη, τον Θόδωρο (τη χελώνα του) και πολλούς ακόμα ήρωες.

Μόλις τελειώσαμε τις παρουσιάσεις, υποκλιθήκαμε και κάτσαμε στις καρέκλες. Κάναμε ερωτήσεις στη κυρία Ζέη και βγάλαμε φωτογραφίες μαζί της. Μας υπέγραψε κάποια βιβλία. Την χαιρετήσαμε και έφυγε.

Σε σχέση με τις πρόβες μας πιστεύω τα πήγαμε πολύ καλά. Ήταν ολόκληρη διαδικασία. Πρώτα μοιάσαμε τους ρόλους για την Ελευθερία, μετά για τον μπαμπά, για τα δίδυμα, για το Μπενουά και για τον Κύριο Μαρσέλ. Είχαμε δύσκολες στιγμές αλλά και στιγμές γέλιου και χαράς. Ξεπεράσαμε τις δυσκολίες και τα καταφέραμε!!!

Ηλιάνα

 Άρχισα να έχω πεταλούδες στο στομάχι!

Λίγο πριν ξεκινήσει η παράσταση είχα λίγο άγχος, αλλά όχι επειδή θα μας έβλεπε η κα Άλκη Ζέη, επειδή ήθελα όλα να πάνε καλά. Πέφτουν χειροκροτήματα, μια κυρία πλησιάζει, είναι η κα Ζέη! Άρχισα να έχω πεταλούδες στο στομάχι! Πρέπει να ξεκινήσουμε, ξεκινάω! Μέχρι τώρα είμαστε μια χαρά! Αλλά εγώ ανυπομονούσα για τη σκηνή μου. Όλο σκεφτόμουν την σκηνή μου: αν πέσω, αν χτυπήσω κι έλεγα μέσα μου πως δεν έπρεπε να τα πω αυτά. Ξεκινάω! Κοιτώ κατευθείαν την κυρία Ζέη. Ένιωθα πως τα λόγια που έλεγα ήταν πραγματικότητα, ένιωθα πως όντως ήταν το δωμάτιό μου. Ήταν τέλεια!! Η μωβ ομπρέλα έκλεισε κι έπρεπε να ανοιχτεί ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου. Ήταν ωραία, ο Πέτρος, δηλαδή ο Γιώργος, τα είπε ωραία. Μακάρι η Άλκη Ζέη να έχει ωραίες αναμνήσεις. Εγώ αυτή την παράσταση θα τη θυμάμαι για πάντα!

Γκρέισι Κόλα

Μπροστά στην διάσημη συγγραφέα

Η παράσταση πιστεύω πως πήγε πολύ καλά εκτός από μερικά μικρά λάθη. Ενθουσιάστηκα πάρα πολύ που έπαιζα μια σκηνή μπροστά στην διάσημη συγγραφέα Άλκη Ζέη. Στην αρχή νόμιζα πως θα τα θαλάσσωνα, μα μετά ένιωσα υπέροχα όταν με κοιτούσε η κ. Ζέη και έδειχνε να ενδιαφέρεται για αυτό που δείχνω. Η κ. Ζέη φαίνεται πάρα πολύ καλός άνθρωπος. Όταν μας μιλούσε για το παρελθόν, συγκινημένη, με έκανε και εμένα να συγκινηθώ. Αλλά κατά κάποιο τρόπο μου έφτιαξε τη διάθεση! Πιστεύω πως είμαι μία από τους τυχερούς που μπόρεσαν να ρωτήσουν τη Άλκη Ζέη μία απορία τους σε σχέση με τα βιβλία της. Βέβαια είχα σκεφτεί την ερώτηση μου τέλεια. Αλλά όταν μου έδωσαν το λόγο, είπα την μισή ερώτηση μου, κόμπιασα και μετά είπα την υπόλοιπη. Μα την είπα τόσο σιγανά, που η κ. Ζέη δεν την άκουσε και χρειάστηκε να την ξαναπώ. Πάντως πιστεύω πως η παράσταση της ήταν ευχάριστη. Όλοι  προσπαθήσαμε πολύ για να τα καταφέρουμε και ελπίζω να έχουμε την ίδια χαρά όταν την παρουσιάσουμε στους γονείς!

Ελισάβετ Μακρή

Τα βιβλία της είναι τέλεια!

Πριν από λίγες μέρες ετοιμάσαμε μια παράσταση για να την παρουσιάσουμε στην κυρία Άλκη Ζέη ονομαζόταν «Μωβ ομπρέλα».

Εμένα προσωπικά η παράσταση μου φάνηκε πολύ ωραία και πιστεύω ότι όλοι μας είχαμε λίγο άγχος και ιδιαίτερα εγώ είχα αρκετό αλλά ξαφνικά μόλις ήρθε η σειρά μου για να πω τα λόγια μου, ένιωσα πολύ καλύτερα, ένιωσα ασφάλεια προς τα άλλα παιδιά.

Πιστεύω ότι άρεσε στην κυρία Άλκη Ζέη αυτό που της ετοιμάσαμε γιατί από όσο μπορούσα να καταλάβω η έκφραση στο πρόσωπό της ήταν χαρούμενη, παρατηρητική και λίγο συγκινημένη. Της εύχομαι να είναι πάντα καλά με υγεία και χαρά και να συνεχίσει να γράφει βιβλία γιατί τα βιβλία της είναι τέλεια. Χάρηκα πολύ που την είδα για δεύτερη φορά!!! Κατά τα άλλα όλοι μας βάλαμε τα δυνατά μας και προσπαθήσαμε αρκετά. τα πήγαμε πολύ καλά και ήμουν σίγουρη ότι θα πάνε όλα καλά γιατί έχω εμπιστοσύνη στους συμμαθητές μου και ξέρω ότι θα βάλουν τα δυνατά τους για να πετύχουν  τον στόχο τους. Είμαι πολύ χαρούμενη που όλα πήγαν καλά.

Μαρία Μανουσαρίδη

Όλα μου άρεσαν πολύ

Λίγο πριν την παράσταση είχα πάρα πολύ άγχος. Όμως ευτυχώς όλα πήγαν μια χαρά. Πολλά από τα παιδιά μπερδεύτηκαν, όμως διόρθωσαν αμέσως τα λάθη τους. Όταν κάναμε πρόβες ανυπομονούσα να πω το ρόλο μου, όμως την ήμερα της παράστασης δεν ήθελα να βγω. Φοβόμουν ότι θα τα έκανα θάλασσα και ότι δεν θα άρεσε το θεατρικό στην κυρία Άλκη Ζέη. Όλη η παράσταση πήγε μια χαρά όλα μου άρεσαν πολύ πάρα πολύ. Ο «Περίπατος του Πέτρου» μου άρεσε εξίσου με την «Μωβ ομπρέλα» και είμαι πολύ ευχαριστημένη που πήγαν όλα καλά.

Μαιρηλίντα Ζάκα

Πώς ένιωθα στην παράσταση μπροστά στην Άλκη Ζέη    

Το να παίζεις σε ένα θέατρο το οποίο το παρακολουθεί μια συγγραφέας που την θαυμάζεις δεν είναι εύκολο. Έχω μπει σ’ αυτή την θέση. Είχε έρθει η Άλκη Ζέη στο σχολείο και της κάναμε παράσταση. Εγώ ήμουν μια από τις μικρές τσαρίνες από το βιβλίο “Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου”. Έλεγα μόνο την λέξη < Εγώ > αλλά εκείνη την στιγμή φοβόμουν γιατί μπορεί ακόμα και σε αυτήν την τόσο μικρή λέξη να κολλήσεις. Ήμουν χαρούμενη και ενθουσιασμένη κατά τα άλλα.

Στη  συζήτηση με την Αλκη Ζέη μάθαμε ότι φυσικά, γράφει ακόμα βιβλία. Έχει γράψει 18 βιβλία. Τα τρία πιο γνωστά είναι <Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου , Η μοβ ομπρέλα και το Κοντά στις ράγες . Ο χρόνος που  παίρνει η Αλκη Ζέη για να γράψει ένα βιβλίο είναι 2 έτη. Το «Καπλάνι της βιτρίνας» στην αρχή δεν άρεσε  στους εκδότες, γιατί έλεγαν ότι δεν θα έπρεπε τα παιδιά να ασχολούνται με πολιτικά θέματα. Μετά όμως την επιτυχία του, κατάλαβαν ότι τα παιδιά πρέπει να ξέρουν για αυτά τα θέματα και να βοηθούν.

Μαρίλια Μαρκίδη, Ε2

Ήταν τέλεια παράσταση

Πριν από την παράσταση δεν είναι ότι ένιωθα άγχος ή κάτι τέτοιο. Δεν φοβούμουνα, ούτε είχα άγχος. Έκανα τις σκηνές μου και νομίζω ότι τα πήγα μια χαρά. Ήταν τέλεια παράσταση.

Ελεάρτ

Οι πρόβες για την παράσταση

Οι πρόβες άρχισαν μετά το Πάσχα, αφού τους προηγούμενους μήνες μοιράζαμε τους ρόλους. Μετά μάθαμε στις διακοπές τα λόγια.

Όταν γυρίσαμε από τις διακοπές του Πάσχα άρχισαν οι πρόβες . Αργότερα βρήκαμε τα ρούχα και τα αξεσουάρ που χρειαζόταν κάθε σκηνή.

Μπορεί οι δάσκαλοι να μας φώναζαν, αλλά άξιζε η προσπάθεια γιατί το αποτέλεσμα ήταν υπέροχο. Ήταν μια τέλεια εμπειρία και θα ήθελα να ξανακάνω ένα τέτοιο θεατρικό.

Αυτή την εμπειρία δε θα την ξεχάσω ποτέ!!

Στελλίνα

Ένιωσα παράξενα

Όταν ήρθε η Άλκη Ζέη στο σχολείο μας για να παρακολουθήσει την παράστασή μας, είχα πάρα πολύ άγχος γιατί φοβόμουνα μην τα πάω χάλια. Μόλις όμως ήρθε η σειρά μου, ένιωσα παράξενα και νόμιζα πως είχα ξεχάσει τον ρόλο μου. Στα παρασκήνια είχα γίνει κόκκινος και φυσούσα όλη την ώρα. Πήγα στη σκηνή και την είπα μια χαρά, παρόλο που μου κάνανε γκριμάτσες τα μια παιδιά από την έκτη. Πάντως μόλις είπα το ρόλο μου ένιωσα μια χαρά.

Θανάσης

Ήταν πολύ ωραία εμπειρία

Εγώ είχα πολύ άγχος όταν κάναμε την τελευταία πρόβα και αισθάνθηκα πολύ ευχαριστημένη. Εγώ στην παράσταση ήμουν κυρία Τασία, είχα μικρό ρόλο και καλό. Όταν ήρθε η κύρια Άλκη Ζέη άρχισε η παράσταση. Εγώ φοβόμουν ότι θα ξεχνούσα τα λόγια μου, αλλά όταν ήρθε η σείρα μου το είπα σωστά και παίξαμε την προτελευταία σκηνή και την τελευταία. Έπαιξε και ο άλλο τμήμα τον Περίπατο του Πέτρου. Η σκηνή ήταν πολύ καλή, αλλά νομίζω ότι η ωραία παράσταση ήταν η δικιά μας. Ήταν πολύ ωραία εμπειρία. Στο τέλος χειροκρότησαν όλοι, από το κοινό πρώτη η κυρία Άλκη Ζέη.

Μετά καθίσαμε στις καρέκλες και μιλήσαμε με την κυρία Άλκη Ζέη. Μας είπε ότι ήταν πολύ ωραία η παράσταση και μας είπε ότι το πρώτο της βιβλίο ήταν το Καπλάνι της βιτρίνας και ότι όταν πέθανε ο άντρας της ήταν πολύ στεναχωρημένη. Προχωρώντας, μας είπε ότι τα βιβλία της τα αγαπάει πολύ και ότι ακόμα σκέφτεται βιβλία. Μετά μας χαιρέτησε και εγώ ήμουν ευχαριστημένη που της άρεσαν πολύ και ήταν πολύ ευχαριστημένη και χαρούμενη.

Ελένη-Ουρανία Χαλκουτσάκη

Ένιωθα αγωνία

Εγώ ένιωθα αγωνία για να δω αν θα τα πάω καλά στη σκηνή που παίζω. Η σκηνή που παίζω είναι το αερόστατο. Εγώ παίζω τον Νούλη από τα δίδυμα και τον Σακη τον έπαιζε ο Κεβιν και την Ελευθερία η Μαριάννα.

Η σκηνή μου ήταν η τελευταία. Μετά κάναμε το τέλος και τις ερωτήσεις .

Αργότερα δεν κάναμε μάθημα.

Αιγέας Πολιτόπουλος

Το χειροκρότημα

Η Άλκη Ζέη έχει έρθει και έχουμε αρχίσει την εισαγωγή που βασίζετε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου. Όταν τελείωσε ακολούθησαν οι άλλες σκηνές ώσπου ήρθε η σειρά μου. Είχα μάθει καλά το κείμενο, αλλά ήμουν πολύ αγχωμένη. Όταν ανέβηκα στην σκηνή όμως, μου έφυγε το άγχος και το ευχαριστήθηκα. Μου άρεσε, επίσης, πολύ η σκηνή το «όνειρο» που χορέψαμε το Ρετζεντά. Κλείσαμε την παράσταση με την τελευταία σκηνή «Η μωβ ομπρέλα». Ύστερα το Ε₂ έπαιξε ένα σύντομο θεατρικό απόσπασμα, βασισμένο στον Περίπατο του Πέτρου. Έπεσε χειροκρότημα, υποκλιθήκαμε και μετά της κάναμε διάφορες ερωτήσεις. Εμένα η Άλκη Ζέη μου φάνηκε πολύ συμπαθητική.

Ζαφειρία

Ελπίζω να την θυμάται!

Εγώ στη παράσταση είχα δύο τελείως διαφορετικούς ρόλους. Δηλαδή, δύο διαφορετικούς χαρακτήρες. Φοβόμουν μην αργήσω στην τελευταία σκηνή, όπως είχε γίνει στη προηγούμενη πρόβα. Ευτυχώς, πιστεύω ότι τα λόγια μου τα είπα αρκετά καλά. Μετά τη παράσταση καθίσαμε στις θέσεις που είχαν μείνει και κάναμε ερωτήσεις στην Άλκη Ζέη, που σχεδόν όλες απαντήθηκαν. Στο τέλος, μερικά παιδιά, μας έδιωξαν από την αίθουσα εκδηλώσεων και έτσι δεν μπήκαμε στη φωτογραφία με την Άλκη Ζέη. Μακάρι να είχα θυμηθεί να φέρω το βιβλίο «Το καπλάνι της βιτρίνας» που έχω στο σπίτι μου, για να μου το υπογράψει.

Τελικά πιστεύω ότι η συνάντηση με την Άλκη Ζέη θα μπορούσε να έχει γίνει καλύτερη, αλλά ελπίζω να την θυμάται….

Παναγιώτης Μακρής