της Ηλιάνας Γκιλή
Ο εθελοντισμός είναι ένας από τους θεμέλιους λίθους κάθε δημοκρατικής κοινωνίας, καθώς προάγει αξίες όπως η αλληλεγγύη, ο σεβασμός και η ανιδιοτέλεια. Στο σχολείο μας, η σημασία της εθελοντικής προσφοράς αποκτά ιδιαίτερη διάσταση μέσα από τον Σύλλογο Αιμοδοτών Μαθητών «Π.Α.Λ.Μ.Α.» (Πηγή Αιμοδοσίας Λυκείου «Μανόλης Ανδρόνικος»), ο οποίος συγκροτήθηκε με στόχο τη διάδοση της αιμοδοσίας ως έμπρακτη πράξη ανθρωπιάς.
Η αιμοδοσία είναι ίσως η πιο άμεση και αλτρουιστική μορφή εθελοντισμού. Ο αιμοδότης προσφέρει «ζωή» χωρίς να γνωρίζει σε ποιον θα καταλήξει η προσφορά του. Η ανωνυμία αυτής της πράξης αναδεικνύει την ανιδιοτέλεια που διέπει τον εθελοντισμό και την ανάγκη για ουσιαστική αλληλεγγύη σε έναν κόσμο που συχνά χαρακτηρίζεται από ατομικισμό.
Καθώς ο εθελοντισμός επεκτείνεται πέρα από φυλετικές διαφορές, σύνορα και ηπείρους, αποτελεί πράξη παγκόσμιας ενότητας. Η παροχή εθελοντικής βοήθειας, άμεσης ή έμμεσης σε έναν συνάνθρωπο, που βρίσκεται σε δυσμενή κατάσταση, προωθεί έντονα αλτρουιστικές αξίες, με τους εθελοντές να ξεπερνούν τα όρια του ατομικισμού, τα οποία χαρακτηρίζουν τις σύγχρονες κοινωνίες. Ο εθελοντής «βλέπει» τον κόσμο με τα μάτια του «Άλλου», ευαισθητοποιείται και ενημερώνεται για γεγονότα και καταστάσεις που επικρατούν στον κόσμο βιωματικά. Έτσι, πράξεις όπως η εθελοντική αιμοδοσία, όπου το άτομο προσφέρει ζωή, «απρόσωπα» και ανώνυμα σε κάποιο συνάνθρωπό του, τον οποίο δεν θα γνωρίσει πιθανόν ποτέ, αναδεικνύουν την προώθηση της ανιδιοτέλειας και του αλτρουισμού, μέσω αυτής της φαινομενικά «απλής» αλλά ζωτικής σημασίας πράξη.
Συμφωνούμε με την άποψη ότι σήμερα περισσότερο από ποτέ η ανάγκη για προώθηση του εθελοντισμού είναι επιτακτική. Σύγχρονα φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας όπως πόλεμοι ή η έξαρση της βίας αναδεικνύουν την επικράτηση ιδεολογιών, οι οποίες «δηλητηριάζουν» το κοινωνικό σύνολο. Όπως αναφέρθηκε, ο εθελοντισμός προωθεί αξίες ακριβώς αντίθετες από αυτές, συμβάλλοντας έτσι σημαντικά στον περιορισμό του ατομικισμού και ακραίων αντιλήψεων όπως ρατσιστικές ή ομοφοβικές. Αποτελεί «μονόδρομο» στην έξοδο των σύγχρονων κοινωνιών από την ιδεολογική και κοινωνική κρίση που τις καταβάλει.
Όμως είναι γεγονός ότι αυτή η κοινωνική αλλαγή μέσω του εθελοντισμού δεν θα επέλθει αν δεν υπάρξει συμβολή και συμμετοχή των νέων. Γι’αυτό οι εκπαιδευτικές κοινότητες, όπως αυτή του Λυκείου μας, να δίνουν την ευκαιρία στους νέους να κινητοποιούνται, τόσο μέσω γνωριμίας με ήδη υφιστάμενες εθελοντικές ομάδες, όσο και μέσω της οργάνωσης δικών τους δράσεων, όπως η εθελοντική ομάδα του σχολείου μας.
Η ανάγκη για αλληλεγγύη είναι μεγαλύτερη από ποτέ, ειδικά όταν «κοιτάζουμε» προς ένα πιθανό δυσοίωνο μέλλον προσομοιωμένης νοημοσύνης, εικονικών «κελύφων» ζωής και αποξένωσης από τον συνάνθρωπο. Ας φροντίσουμε, επομένως, ως νέοι και πάνω από όλα ως ενεργά μέλη της κοινωνίας μας, να αναλάβουμε αφιλοκερδώς δράση για ένα μέλλον με ανθρωπισμό και αξίες!
