Του Βασίλη

Βασίλη, κάτσε φρόνιμα, να γένεις δικηγόρος,

για ν΄ αποχτήσεις γνώσεις, δόξα και λεφτά, κοπέλια να δουλεύουν

-Μάνα μου εγώ δεν κάθομαι να γίνω δικηγόρος,

να κάμω δίκες, κοπέλια να δουλεύουν,

και να ΄μαι σκλάβος των κρατών, κοπέλια στους γερόντους.

Φέρε μου τ΄ αλαφρό μπουφάν και το βαρύ σακίδιο,

να πεταχτώ σαν το πουλί ψηλά στα όρη 

να πάρω δίπλα τα ποτάμια να περπατήσω λόγγους,

να βρω λημέρια των φτωχών, γιατάκια κατατρεγμένων 

και να σουρίξω δυνατά, να σμίξω τους συντρόφους,

που πολεμούν με το ψέμα και με τους μορφωμένους.

 Πουρνό φιλεί τη μάνα του, πουρνό ξεπροβοδιέται.

Γεια σας  νοσοκομεία, με τους νοσηλευτές, τους θαλάμους και τα χειρουργεία!

– Καλώς τ΄ άξιο το παιδί και τ΄ άξιο παλικάρι.

Χαλούλου Ιωάννα, Β3