Η Νάουσα ήταν πόλη όμορφη, προικισμένη από τη φύση, δουλεμένη από τους κατοίκους της, πλούσια πόλη και σχεδόν ανεξάρτητη στα μαύρα χρόνια της τουρκοκρατίας. Τα προνόμια και την ημιανεξαρτησία της τα χρωστούσε στη Βαλιντέ Σουλτάνα. Τούρκικο ποδάρι δεν πατούσε την πόλη της Νάουσας.
«Ελεύθερη Μητρόπολη των Χριστιανών της πέραν του Αξιού Μακεδονίας» την αποκαλεί ο Γάλλος περιηγητής και ιστοριογράφος Πουκεβίλ.
Πώς είναι λοιπόν δυνατόν μια τέτοια πόλη, με τόσα προνόμια να ξεσηκωθεί και να μπει στον αγώνα κατά των Τούρκων, θυσιάζοντας τα πλούτη της και την ευημερία της;
Κι όμως η Νάουσα ξεσηκώθηκε σύσσωμη το Φλεβάρη του 1822.
Με επικεφαλής εκλεκτά τέκνα του, ο λαός της Νάουσας θεώρησε χρέος του να πάρει μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα που είχε ήδη αρχίσει και βρισκόταν σε εξέλιξη στη Νότια Ελλάδα.
Άλλωστε δεν θα ήταν η πρώτη φορά, αφού μερικά χρόνια πριν, στα 1795, οι Ναουσαίοι είχαν αποκρούσει τρεις πολιορκίες του Αλή Πασά των Ιωαννίνων, ο οποίος έφτασε στο σημείο να πει: «Τα Γιάννενα κι αν με γέρασαν η Νάουσα θα με πεθάνει».
Μυημένοι από νωρίς οι πρόκριτοι του τόπου στη Φιλική Εταιρεία, έχοντας παράδοση οι κάτοικοι στην οπλουργία και στην πολεμική τέχνη, πλαισιωμένοι από αρματωλούς και κλέφτες του Βερμίου, με αρχηγούς μεγάλες μορφές όπως ο Ζαφειράκης Λογοθέτης, ο Γεροκαρατάσος και ο Αγγελής Γάτσος από την Έδεσσα, αποφασίζουν να μπουν στην επανάσταση.
Η σημαία της λευτεριάς με το χρυσοκέντητο αναγεννώμενο φοίνικα ξεδιπλώνεται στο Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Δημητρίου και τα συγκεντρωμένα πλήθη μαγνητίζονται από τα λόγια του άρχοντα Ζαφειράκη. Μέσα σε φρενίτιδα ενθουσιασμού και με τις ευλογίες του αρχιμανδρίτη Γρηγορίου δίνουν όρκο πίστης για «Λευτεριά ή Θάνατο».
Κι ο αγώνας αρχίζει.
Το χρονικό της επανάστασης των Ναουσαίων αλλά και τα γεγονότα που ακολούθησαν και οδήγησαν στο χαλασμό και το ολοκαύτωμα της πόλης μας, προσπάθησα να περιγράψω με τη δημιουργία μιας ταινίας. Η ταινία μου αυτή προβλήθηκε για πρώτη φορά στη γιορτή του σχολείου μου για τον εορτασμό της επετείου της επανάστασης του 1821.
Ήμουν τότε μαθήτρια της Στ΄ Δημοτικού. Είμαι σήμερα μαθήτρια στη Β΄Λυκείου. Νιώθω κάθε φορά που θυμάμαι όσα έμαθα και αποτύπωσα στην ταινία μου την ίδια συγκίνηση και τον ίδιο θαυμασμό για τους ηρωικούς εθνομάρτυρες και γενναίους νεομάρτυρες του χαλασμού της Νάουσας.
Και είναι μεγάλη η συγκίνησή μου επίσης κάθε φορά που μαθαίνω ότι κάποιο σχολείο μαζί και το δικό μου την προβάλλει κάθε χρόνο στις 25 του Μάρτη.
Ο σύνδεσμος της ταινίας μου: ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΧΑΛΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΝΑΟΥΣΑΣ
